Наивно е да се смета дека европјаните се само неми посматрaчи и слуги во целава ситуација, особено некои европски држави како Полска и Германија. На полјаците им е од најголем интерес Украина да стане членка на ЕУ и/или НАТО. Порано Украина и балтичките земји беа руска тампон зона против западот, сега полјаците сакаат да ја свртат ситуацијата и да ја претвораат во полска/западна тампон зона против Русија. Полска беше прва земја за време на нивното претседателство со ЕУ, што предложи да и се даде шанса на Украина да се интегрира со Европа. Претходно, американците направија неколку отстапки спрема Русија во врска со штитот, како дел од планот на Обама за reset на руско-американските односи т.е поблиска соработка. Полјаците беа исклучително вознемирени од таа одлука и сеуште се. Имаше нели, снимен разговор каде Шикорски е разочаран од односите и поддршката од САД. Исто пред некој ден
Порошенко одржа говор во полскиот Парламент.
Сличен е случајот со Германија. Хитлер пробуваше да обезбеди лебенсраум со оружје, сега германците го прават со економија. После Втора Светска Војна, американците поучени од трите претходни војни на континентот предизвикани од Германија, пробаа поинаков пристап. Германците се продуктивен народ, после извесно време ги надминуваат своите граници и бараат нови пазари. Ако некоја сила однадвор ги ограничи и блокира, после извесно земјата експлодира милитаристички. ЕУ е само кондуктор на таа политика,
Затоа мислам дека почетоците на Мајдан беа со огромна поддршка на Полска и Германија.
Во врска со подчинетоста на Европа, тоа е точно, но до одредена мерка. Американците обично се користат со soft power, политички интриги и трговија на интереси за да ги постигнат своите цели. Има многу примери што покажуваат дека контролата не е апсолутна. Има неколку земји кои не се членки на НАТО - Австрија, Шведска, има земји како Унгарија кои во моментов се донекаде и про-руски. Членови од социјалистичката влада во Бугарија бркаа руски интереси на Балканот. Франција излезе од НАТО, за потоа повторно да се приклучи. Германија одби да учествува во војната во Ирак.
Со погоре напишаното само сакав да укажам на фактот дека ефективноста на анти-ракетните системи е далеку од 80% како што имаше пишано. И тие бројки се однесуваат за системи стари најмалку 20 години.
Е сега има еден проблем во целиот концепт, системите што ги наброја и останатите системи се дизајнирани за соборување на ракети со балистичка траекторија. Системи како што се THAAD, Aegis (инкорпорира технологии од THAAD), S-300VM (и останатите верзии и следни генерации на системот), Arrow (Израелскиот наследник на Патриот) и сл.
Проблемот е што Русија поседува ракети кои комплетно ја избегнуваат целата таа одбрана (која патем чини екстремно многу - една единица THAAD чини 800 милиони), благодарение на тоа што не се класични балистички ракети.
Ракети како Искандер, на пример. Фокусот на набројаните анти ракетни системи е следење на ракетата, утврдување на траекторијата на истата и соборување кога е најранлива - од кога ракетата ќе се упати кон својата цел. На кратко, од кога е лансирана ракетата во вселената, се утврдува метата и истата се упатува кон нејзе, без можност за маневар.
Искандер на пример, не користи балистичка траекторија, туку лета на помала висина споредено со балистичките ракети и е во можност да маневрира постојано се додека не стигне до целта, на тој начин избегнувајќи ги горните слоеви на одбрана од анти-ракетниот штит. Последен останува уште Патриот системот да погоди ракета која се движи брзо и непредвидливо. А резултатите не се на негова страна дури и во споредба со ракети со балистичка траекторија.
Далеку поголема опасност претставува ракетата Булава, која се лансира од подморница, а може да се однесува како крстосувачка ракета на огромна брзина, да испали контрамерки и лажни мети, носи 10 боеви глави, секоја маневирбилна, со комплетна електронска одбрана. Уништувањето на оваа ракета не само што не е возможно со веќе постоечките анти ракетни системи, туку ќе биде тешко и со следната генерација на анти ракетни системи.
Примерот со Израел е да се покаже дека концептот е возможен и се развива. Израелците не фрлаат пари лесно.
THAAD не е системот кој е развиван да биде штит. THAAD, Aegis, Patriot би се користеле како дополнителна поддршка на GMD системот, кој е главната програма. За Булава си во право. Русите се намачија и после многу неуспеси, мислам дека конечно направија успешен тест. Ја споменуваш и Искандер, која иако е квазибалистичка ракета, нема домет до Америка.
Ракети како Искандер, на пример. Фокусот на набројаните анти ракетни системи е следење на ракетата, утврдување на траекторијата на истата и соборување кога е најранлива - од кога ракетата ќе се упати кон својата цел. На кратко, од кога е лансирана ракетата во вселената, се утврдува метата и истата се упатува кон нејзе, без можност за маневар.
GMD ќе има можност за маневри.
The Raytheon EKV (Exoatmospheric Kill Vehicle) is launched by the Ground Based Interceptor (GBI) missile, the launch vehicle of the Ground-Based Midcourse Defense System.
The EKV's own rockets and fuel are for corrections in the trajectory, not for further acceleration.
Сакав да споменам во претходниот пост дека ако влеземе во дискусија кој што има во моментов, ќе навлеземе длабоко во шпекулации.
Мојата поента беше дека анти-ракетен штит е возможен, веројатен, можеби не за 2-3 години, но за 10-15 ќе има поголем напредок во тоа поле. Досега договорот меѓу Русија и САД оневозможуваше преголем развиток на таа технологија, сега веќе ја нема таа препрека и скоро сите големи земји се нафатија на таа задача, вклучувајќи ја и Русија. Доволно е една страна да има поголем напредок, за да се наруши балансот во доктрината за гарантирано меѓусебно уништување.
