Одредена доза на љубомора е нормална работа.Сите сме суштества кои имаме одредени желби и нормално е да почувстваме љубомора кога некој го има тоа што ние го сакаме а го немаме.Сите се стремиме кон повисоки цели и достигнувања во животот и нормално е повторно да љубомориме кога некој достигнал повисоко ниво од нас.Љубомората е и здрава ако ја има во мала доза.Не тера да бидеме подобри,поуспешни,да вложиме повеќе труд во нешто или пак да пронајдеме начин да го добиеме тоа што го сакаме.Потребна е мала доза љубомора.Но оние ептен љубоморни луѓе..ги жалам.На крај,сите сме суштества од коски и кожа,во секој од нас тече крв..сите имме одредени предности и позитивни карактеристики кои другите ги немаат.Да љубомориш постојано,за се и на секого не е ни убаво ни здаво ниу пак ти поубво се чувствуваш.Најубаво е да умееме да бидеме среќни за другите,а да се надеваме и ние еден ден да опстигнеме или да имаме нешто како нив.Но додека постојат луѓето и додека имаат жеелби ќе постои и љубомората која можеби не е лесно но и не е невозможно да се искорени.:helou: