Да може да се јави на СОС телефонот и без да пријави во полиција, не гледам зошто не би можело. Таму работат лица кои се запознаени со оваа проблематика, секојдневно се соочуваат со такви проблеми, па се надевам дека би можеле да и да дадат некој корисен совет.
Инаку ако ти си во можност да ја примиш кај тебе, тоа е океј, иако како што и сам кажа тоа не е трајно, туку само привремено решение.
Клучот овде е да се убеди мајката дека тоа што се случува во нивниот дом не е во ред, дека тоа не е нормална семејна атмосфера, дека никој не е должен да трпи малтретирање и дека тоа психофизичко насилство ќе остави последици врз нејзините ќерки и дека што побрзо треба да се најде излез од таа ситуација.
Тоа е лесно да се каже, ама во пракса, да убедиш една конзервативна и патријархална жена да го остави насилниот сопруг и да се разведе, не само што е тешко, туку многу често и невозможно. Не знам, можеби тука би можел да помогне некој роднина или пријател кој мајката го цени и почитува, го смета за авторитет...можеби некоја таква личност би можела да помогне мајката да сфати дека некогаш разводот е најдоброто решение.
Трагедијата е што вакви работи се случуваат во многу семејства, ама ретко кој се замара со тоа, сите или ја вртат главата, или пробуваат да ја префрлат вината на жртвата, во стилот сигурно си заслужила, го испровоцирала, сама си го барала и слични клише муабети со кои се оправдуваат насилниците. Али затоа кога некој девојка ќе изрази желба да си го задржи презимето, е тогаш сите почнуваат да хистеризираат, пошо нели сите знаеме дека тоа е побитно од семејното насилство.