Ја исчитав цела тема од почеток до крај. Во првите саат време кога не се знаеа детаљи мислев дека не е ок да одма покажуваме прст кон албанците дека се тие виновни а немаше никакви детаљи за сторителите, ма да длабоко во себе знаев кој е способен за такво нешто. Од секогаш сум била против да се вжештуваат меѓуетнички тензии. Кога излезе на виделина причата кој е убиецот и поводот и мене ми зовре крвта.
Никогаш повеќе не сме биле гости во својата држава. Ни ја водат државата, од нив зависи кој ќе биде претседател, кој ќе биде министер, ни ги убиваат децата, ни ги тепаат и ни се смеат у фаца. И со право. Дека ние им дозволивме. Ама ние сме доволно глупи па ќе правиме протести со палење контењери и бркање на новинарски екипи и така ќе ја оправаме државата и ќе го стопираме криминалот?!
Па ако сме толку јаки колку што сме на татстатура, дај да им отидеме у Сарај да им направиме простест, да им запалиме дуќани и куќи, на она гнасотијата да му ја силуваме сестрата и расплачеме мајката...Верувам дека сме над тоа ниво, зашто сме цивилизирани, ама и пички во душа што не знаат како да се справат со гневот освен со куцкање по форуми и социјални мрежи. Ќе превртиме две три коли, ќе запалиме некој дуќан на некоја ситна душа што може никому не згрешила и ќе се лупаме во гради дека сме дел од револуција. И за ден два три се ќе се заборави и ќе се вратиме во нашите глувчешки дупки за да посматраме како племиња ни ја распарчуваат државата и полека не чистат.
Почивај во мир Ангел. Сочувство до неговата фамилија.