
Ако те сваќам добро, ова се однесува на тоа дека сум во странство и само можам да си фантазирам. Јебига ќе си фантазирам, но еј човече колку ли сме ние македонците среќни и исполнети кога на некој му се случува нешто лошо (ова лошо мислам на тоа дека не можам да си ги дозволам јадењава тука). Како и да е, некогаш вреди да се ризикува нешто и човек да се откаже од нешто во моментов за да добие повеќе во иднина....Се надевам ќе постои кајгана со години, и пак ќе пишам тука, но на тој пост за жал нема да можеш да се насладуваш....се во свое време. Важно е дали твојата замисла за животот, акцент на кариерата овде, се движи во нагорна линија....мене тоа проклето ме исполнува друже.