Бебиња и се за нив, грижа, играчки, поплаки, совети итн...

[Zlatikevichius]

Има три прекрасни книги во Матица, од издание на Силсонс, ако не се лажам:
-Што треба да знаете додека чекате бебе
-Што треба да знаете за првата година од раѓањето на вашето дете
-Што треба да знаете за втората и третата година од раѓањето на вашето дете.
За втората и третата книга (која тебе ќе ти треба) не би знаел да ти кажам многу, зошто уште ги немаме употребувано, нашиот штрк се уште патува, но првата книга верувај дека нам ни беше од многу голема помош! Има голем број на практични совети и за мајките и за татковците, за еден куп различни ситуации.

Инаку, за темава! Се надевам дека и мене ќе ми се најде во иднина! И сега со мерак ја читав!

 

[Alice in Wonderland]

Детето како си расте поминува низ фази... и така сѐ додека сосема не побелиме во косата . Звучи може чудно, ама навистина од една фаза се прелева во друга и тоа е најнормално. Напорно, ама нормално. И НЕ-фазата е нормална и тоа е некаде на таа возраст, меѓу втората и третата година. Детето учи тој период дека има и сопствена волја, став, и испитува како тој став влијае врз околината. Значи, што ќе се случи ако на пример каже „НЕ“ или НЕ САКАМ“... Предизвикува емоции кај тие околу него и интересно му е. Секако дека тоа го прави сосема несвесно. Посебно лошо ќе реагира на наредби. Прво, во тој период, гледајте да не мора да прекине некоја активност што ја сака за да прави нешто друго-на пример „Ајде остави ги играчките и дојди да јадеш“... Аха, ќе ги остави, ама во сцена од американски филм. Па нормално дека му е поинтересна играта од јадењето. Верувам дека има и моменти кога се прави дека не слуша што му се зборува. Been there . Веќе развиваат тинејџерски особини, како на пример-испитување на границите до каде може да оди со однесувањето, или како неговото однесување влијае на другите. Во англискиот јазик имаат израз "terrible twos" и тоа не е за џабе, имал некој мака, па го смислил . Во тој период можни се и хистерични испади, познати како тантруми. На пример, не му е исполнета некоја желба во моментот и тоа почнува неутешно да плаче, дури и легнува на патос, вреска, не дава да го допрете... (за ова најдобар лек е - игнорирање, колку и да звучи чудно). Детето само не знае како да ги изрази своите емоции, прво, не зборува толку или зборува многу малку, а второ, емоциите го збунуваат и реагира така. Најважна финта е самоконтрола-обидете се да не ве нервира. (Или барем правете се дека не ве нервира ). Кога сакате да направи нешто, најдете тактика. Што помалку реченици со зборот „не“, на пример како „не оди таму“, „не го фаќај тоа“, „не трчај“... Кога му се обраќате, клекнете пред него, да ви бидат очите на исто ниво и за да сте сигурни дека ве слуша. Може да пали ако место „не трчај“ се каже (на пример) „Ајде да одиме убаво, да видиме кој поубаво шета“. Исто пали ако му се предложи избор, дури и привиден. На пример, кога ќерка ми се тегне и не сака да оди да мие раце, знам да ѝ предложам привиден избор „Сакаш да се измиеш со течниот сапун или со обичниот?“ И обично заборава дека не сакала да мие раце и се насочува кон понудениот избор. Тоа пали и кај поголеми деца, инаку, Син ми е поголем, па ако на пример не сака салата, јас прашувам „сакаш да ти ставам салата во чинијата со јадењето или во посебна чинија?“ . Значи, го игнорирам тоа дека рекол дека не сака, му нудам избор и обично ми успева. Децата сакаат да мислат дека имаат избор, дури и најмалите. Место „собери ги играчките“ - „ќе ги собереш сам играчките или јас да ти помогнам?“ или „ќе ги собираш играчките во оваа или во оваа кутија?“ Е сега, секое дете е различно, па треба да му се најде финтата, ама кај секое нешто успева.

 

[Bojco]

Детето како си расте поминува низ фази... и така сѐ додека сосема не побелиме во косата . Звучи може чудно, ама навистина од една фаза се прелева во друга и тоа е најнормално. Напорно, ама нормално. И НЕ-фазата е нормална и тоа е некаде на таа возраст, меѓу втората и третата година. Детето учи тој период дека има и сопствена волја, став, и испитува како тој став влијае врз околината. Значи, што ќе се случи ако на пример каже „НЕ“ или НЕ САКАМ“... Предизвикува емоции кај тие околу него и интересно му е. Секако дека тоа го прави сосема несвесно. Посебно лошо ќе реагира на наредби. Прво, во тој период, гледајте да не мора да прекине некоја активност што ја сака за да прави нешто друго-на пример „Ајде остави ги играчките и дојди да јадеш“... Аха, ќе ги остави, ама во сцена од американски филм. Па нормално дека му е поинтересна играта од јадењето. Верувам дека има и моменти кога се прави дека не слуша што му се зборува. Been there . Веќе развиваат тинејџерски особини, како на пример-испитување на границите до каде може да оди со однесувањето, или како неговото однесување влијае на другите. Во англискиот јазик имаат израз "terrible twos" и тоа не е за џабе, имал некој мака, па го смислил . Во тој период можни се и хистерични испади, познати како тантруми. На пример, не му е исполнета некоја желба во моментот и тоа почнува неутешно да плаче, дури и легнува на патос, вреска, не дава да го допрете... (за ова најдобар лек е - игнорирање, колку и да звучи чудно). Детето само не знае како да ги изрази своите емоции, прво, не зборува толку или зборува многу малку, а второ, емоциите го збунуваат и реагира така. Најважна финта е самоконтрола-обидете се да не ве нервира. (Или барем правете се дека не ве нервира ). Кога сакате да направи нешто, најдете тактика. Што помалку реченици со зборот „не“, на пример како „не оди таму“, „не го фаќај тоа“, „не трчај“... Кога му се обраќате, клекнете пред него, да ви бидат очите на исто ниво и за да сте сигурни дека ве слуша. Може да пали ако место „не трчај“ се каже (на пример) „Ајде да одиме убаво, да видиме кој поубаво шета“. Исто пали ако му се предложи избор, дури и привиден. На пример, кога ќерка ми се тегне и не сака да оди да мие раце, знам да ѝ предложам привиден избор „Сакаш да се измиеш со течниот сапун или со обичниот?“ И обично заборава дека не сакала да мие раце и се насочува кон понудениот избор. Тоа пали и кај поголеми деца, инаку, Син ми е поголем, па ако на пример не сака салата, јас прашувам „сакаш да ти ставам салата во чинијата со јадењето или во посебна чинија?“ . Значи, го игнорирам тоа дека рекол дека не сака, му нудам избор и обично ми успева. Децата сакаат да мислат дека имаат избор, дури и најмалите. Место „собери ги играчките“ - „ќе ги собереш сам играчките или јас да ти помогнам?“ или „ќе ги собираш играчките во оваа или во оваа кутија?“ Е сега, секое дете е различно, па треба да му се најде финтата, ама кај секое нешто успева.

Se ubavo, ama se zavisi od dete do dete, kaj mene posleden pat se frlase taka na zemja, koga go fanav da go cisti kumbeto... trebase so ubavo da mu objasnam, sine ke si igras so iograckite, ne so kumbeto, ako ne te videv na vreme ke ja zapalese kukata so se nas

 

[gt80]

А а а, или кај мене, додека ја наполнил релната од шпоретот со пластични играчки и ја пуштил на 200 степена (башка рернава ко демек заштита има за мало дете да не може да ја пушти, да ти се мочам у заштитата) и ти си го видел и трчаш да ја исклучиш он у мегувреме земал полнач од мобилен и со џекчето буричка у штекот за струја (кој што нормално е заштитен ама мајмунот има научено како да ги вади заштитите)

абе лудило....

 

[Alice in Wonderland]

Е да не се правам паметна, ама затоа дете мора цело време пред очи да биде, и поголемо, не само толку мало. Јас моево се трудам да го ангажирам што и да правам да прави нешто до мене, зашто си знам дека на дете не може да му се верува, толку им е умот. За ќумбе и сл. работи- практична настава само. Мојава така вклучуваше шпорет, пипкаше секаде, па пред да стане опасно, ама да е доволно топло, ја оставав да пипне со рачето и шпорет, и филџан со кафе, и топло тенџере... Па кога ќе види жешко после на крај на памет не ѝ беше да допре, вртеше одоколу . И тоа доволно е да е топличко, не да се изгори, нели. А тоа всушност со ќумбето само сакало да те имитира, треба и тоа да се има во предвид. Како мајмунчиња се, учат со имитирање на возрасните. Тоа може и пофалба очекувало , оти нели-вредно детево, ви го чисти ќумбето. Сакам само да пробам да објаснам како ним им функционира мозочето.
И гледај ако можеш унапред да објаснуваш некои можни несакани постапки и последици. Го знаеш детето, знаеш што го интересира и што го привлекува да фати (а не смее) па со време се почнува со моделирање на размислувањето... Е не дека е лесно, не дека не требаат нерви, ама често помага за што помалку нервирање и плачки.

 

[sartan]

А а а, или кај мене, додека ја наполнил релната од шпоретот со пластични играчки и ја пуштил на 200 степена (башка рернава ко демек заштита има за мало дете да не може да ја пушти, да ти се мочам у заштитата) и ти си го видел и трчаш да ја исклучиш он у мегувреме земал полнач од мобилен и со џекчето буричка у штекот за струја (кој што нормално е заштитен ама мајмунот има научено како да ги вади заштитите)

абе лудило....

Мајмункава моја на 8 месеци научи да ги вади штитниците од штекерите, сеа жена ми очи и на тилот има за да ја пази, исто обожава да дограби некоја туба со маст и со рапавото капаче да си ги чешка жлебините.

 

[Bojco]

Е да не се правам паметна, ама затоа дете мора цело време пред очи да биде, и поголемо, не само толку мало. Јас моево се трудам да го ангажирам што и да правам да прави нешто до мене, зашто си знам дека на дете не може да му се верува, толку им е умот. За ќумбе и сл. работи- практична настава само. Мојава така вклучуваше шпорет, пипкаше секаде, па пред да стане опасно, ама да е доволно топло, ја оставав да пипне со рачето и шпорет, и филџан со кафе, и топло тенџере... Па кога ќе види жешко после на крај на памет не ѝ беше да допре, вртеше одоколу . И тоа доволно е да е топличко, не да се изгори, нели. А тоа всушност со ќумбето само сакало да те имитира, треба и тоа да се има во предвид. Како мајмунчиња се, учат со имитирање на возрасните. Тоа може и пофалба очекувало , оти нели-вредно детево, ви го чисти ќумбето. Сакам само да пробам да објаснам како ним им функционира мозочето.
И гледај ако можеш унапред да објаснуваш некои можни несакани постапки и последици. Го знаеш детето, знаеш што го интересира и што го привлекува да фати (а не смее) па со време се почнува со моделирање на размислувањето... Е не дека е лесно, не дека не требаат нерви, ама често помага за што помалку нервирање и плачки.

Jas uste koga go zapaliv prvpat kumbeto mu go doprav prsteto za da vidi deka e zesko za da se plasi i da ne se vrti tamu, naredno sto bese, toj go zema vini pu i go zalepi na kumbeto, za da vidi i vini pu deka kumbeto e zesko, posle luftiravme, se mirisase na izgoreno!

 

[Artemisia Vulgaris]

Ама сте слатки! ^_^

 

[Forza Milan!!!]

Дефнитивно од бамбини ке видам. И други ми препорачаа таму да видам.

Тие пластичните ќе ги вози уште една година и се кршат.
Ваков ист модел има во Андреј компани.

 

[gt80]

Ова ми се допаѓа. Каде е андреј компани и колку пари е ова да не знаеш случајно?

Тие пластичните ќе ги вози уште една година и се кршат.
Ваков ист модел има во Андреј компани.
Прегледај го приврзокот 85930

 

[Forza Milan!!!]

Ова ми се допаѓа. Каде е андреј компани и колку пари е ова да не знаеш случајно?

Не знам колку пари е го видов на страната на фб. Имаат продавница во Штип

 

[SuBZerO]

Hmm aj da kazam nesto i za mojata mala majmunka...Sekoe dete si e razlicno...Jas licno bev skeptic za knigi za deca....Ja procitav ovaa i resiv da ja probam na delo happiest baby on the block....harvey karp. http://www.happiestbaby.com/

90% od rabotite ispadnaa tocni.....bar za mene....edna od najbitnite i najteskite momenti e da se stavi deteto na rezim za spienje (nekade okolu 4-5 mesec).... Pominvame 3 nedeli so placki i nervozi...Malata seusete spie po rezimot (dva pati ne den i cela vecer) iako e 15 meseci e i (92 % pogolema i poteska od nejzinite vrsnici blagodarenie na spienjeto)....i toa so ista procedura(banjanje i prispivna muzika) vo isto vreme....Od 8 mesec ja ostavame sama da zaspiva vo soba.Cuclata ja frlivme uste vo 6 iot mesec. Se slucuvale i denovi kade sto nemozelo da prespie dva pati na den....i togas se budi zverot vo nea potpolno drugo dete ... Pocnavme da odime i normalno da cepkame sekade. Zaedno so majkai se slozivme da ne i dozvoluvame da cepka nepotrebni raboti...so povisen ton.... Za nekolku nedeli pocna da razbira....Sega ne cepka kade sto ne i mesto, Mora samo da ostanite uporni...Anyway knigata e za prvata godina od nivniot zivot. Sega ja citame Happiest todler on the block....ke vidime kako ke bide ponataka.

 

[Srcee]

Епа ајде да прашам јас што ме мачи.
Бебево ми има 4 месеци. Јас во јули ќе се вратам на работа.
Страв ми е да не плаче многу кога ќе ме нема, да не е преврзана многу. Како вие сте се справувале со ова?

 

[Ilumious]

не ги држете многу на цуцли децата, манете им ги што порано како Subzero што направил, придонесуваат за неправилен загриз понатака

туку за темава и јас го чувам почесто братучед ми, сега година ќе прави и обожава да лази, некни додека отворам врата на мајка му и татко му, тој успеа да излази до веце и да брца во отворот за канализација

 

[gt80]

Не би требало. ако има дома кој да ја тинтри и да и оди по газот нема ни да забележи дека те нема. Сестра ми нејзиното бебе го оставаше кај мајка ми додека одеше на работа и после 1-2 недели толку се навикна така дa кога сестра ми ке си дојдеше после работа да ја земе не сакаше бебево да си оди.

Епа ајде да прашам јас што ме мачи.
Бебево ми има 4 месеци. Јас во јули ќе се вратам на работа.
Страв ми е да не плаче многу кога ќе ме нема, да не е преврзана многу. Како вие сте се справувале со ова?