Значи вака, првиот дел од филмот, е ремек дело....па се дури до средина, и точна. Нема тука дебата бе, сериозно.
Знаеш дека еден филм е *бано добар, кога без никаква позадина на ликовите - нивна обработка трепериш, се ежиш на секој поглед во бесконечноста на Сандра, онака емотивно се истрошив ама скроз. Сочуствував во секој дијалог, уживав во кадрите (кои воедно беа breathtaking) визуелна перфрекција - кинематографија од највисок можен ранк - поезија, значи со отворена уста го гледав добар дел од филмот, ме натера многу да мислам и да согледам некои работи на кои ретко би помислил освем ако немам волку силна инспирација, значи филмот тука гази, и не ме интересира ако некој мисли поинаку, гајле ми е!
Е сега, крајот на филмот, како и во целост последниот дел од него (30- на минути да речеме) беа на скоро разочарувачко ниво, особено делот со боцата? what?!!??
Се на се од мене има една јака 7-ца, значи ваква уметност - волшебство не смее да се критикува а да не се истакнат добрите страни! не е фер нити одлика на реален љубител на филмовите. Јас сум тотално импресиониран, но приказната и развојот на дејството во целост не се на ниво на кинематографијата за жал,
ни блиску. Сепак заради кадрите, и начинот на кој е финализиран филмов, како и се разбира големиот емотивен импакт кој го имаше на мене, мислам дека 7-та е сосема реална и заслужена оцена.