Joy Division

  • Креатор на темата Креатор на темата DartWader
  • Време на започнување Време на започнување
Не бе, озбилно, слободно вметни ја. Јас како модератор можам само да ветам дека нема да бришам тоа што е во моја надлежност(во случај да други оценат, кажат или пренесат дека во темата се пишуваат такви работи). Знам во која насока ќе се одвива муабетот, но не ми смета. :) Слободно постирај.

ОК тогаш, нема лутиш. :)

Значи вака, јас сметам дека да бидеш христијанин и да слушаш Joy Division е како да сакаш да се онадиш, но не сакаш да ти влезе. Сметам дека се работи за мешање на идеологии, и дека рисјаните немаат право на Joy Division. Христијанството нема право на Taedium vitae, немаат право на осуда на животот, затоа што спрема нив се е од Бога дадено, и нели Добро беше вјеома...

По мене е лицемерно да ја величаш New down fades или Colony, а истовремено да го славиш Бог. Тоа е како феминстка да сака да биде силувана.

Како може рисјанин да ужива во следниот стих, полн со иронија и презир спрема Бог?

Dear God in his wisdom took you by the hand,
God in his wisdom made you understand.
In this colony, in this colony, in this colony, in this colony.

Живо сум заинтересиран што мислат другите кои ги слушале Joy Division на оваа тема?
 
Ја ќе пробам да одговорам. Најпрво, не сум најголемиот рисјанин, ама не сум ни апсолутен атеист. Искрено религијата не ми е на прво место, не барам одговори за работите во неа, не пробувам да ја сватам, ниту можам бидејќи многу работи поврзани со неа се нелогични, но тоа е друг муабет. Религијата човекот според мене ја бира, дали ќе верува или не, но кај сите е различно. Кај некои доаѓа на прво место па одбиваат да примаат се што се коси со учењето на религијата. Кај мене си кажувам, ми иде како, зошто да не. Не истражувам за докази што ја побиваат религијата, а ниту се расправам со фанатици кои плукаат по христијанството односно било која друга религија или сите заедно.

Сеедно ми е. Можда грешам, ама who knows..

Тука веќе доаѓаат луѓе кои своите чувства, можеби страшно повредени, напатени кои го презираат животот, кои бараат некого да обвинат, кои можеби ја виделе нивната вистина некаде, на некое место без бог, без виши сили, место каде што се само самите тие и ја губат надежта полека. Можеби да им се случило, она што некои го нарекуваат божјо чудо, ќе мислеле поинаку. Но тоа е нивно право, право на слободно размислување според мене.

Она што мене ми се допаѓа кај Joy Division на пример е тоа што нивниот можеби бес кон бог, кон животот и кон тие што веруваат во религијата го преточил во таа музика. Музиката е таа што ми се допаѓа. Ми се допаѓа пораката, но не ја земам здраво за готово, туку начинот на кој толку добро се составени тие стихови. Уметноста во самото тоа и самата интерпретација, нивната одлука да преку музика а не на друг начин да го изразат тоа, тоа ми се допаѓа.

Не треба да си хардкор фан за да приметиш дека во мелодиите и во стиховите на дивижн нема некоја позитивност. Знаеме како Иан заврши. Но музиката која ја создал, останала и стекнала популарност, можеби на некои заради неговите идеали што ѓи виделе во неговите зборови, некои заради неговата борба со животот, некои заради тоа што тој создал ремек дела.

Ќе испадне дека ѓи рачунам за богови во музиката, дека ѓи и сметам за совршени. Не баш, но обожавам да ѓи слушам, без разлика дали текстот ќе се побива со моите размислувања или не.

Можда целиот текст е офтопик, ама рече турви нема да му смета па шкртнав демек вишка време имав. Има шанси ептен нубско да е напишаново, да си нема врска со прашањето ама нека стојат овие редови како мој став спрема музиката на дивижн.

 
Живо сум заинтересиран што мислат другите кои ги слушале Joy Division на оваа тема?
Прво, New Dawn Fades е музичко совршенство, нема врска тука христијанин/атеист, треба да имаш ептен тапа вкус за да не ја величаш. Второ, дали мислиш дека еден верник ја доживува New Dawn Fades на ист начин како и ти? Јас сум убеден дека одговорот е Не, и тогаш не може да има лицемерие. Сега ќе звучам као демек многу deep, но исто така сум убеден дека оној што верува во задгробен живот и божја правдина не може да се соживее со гневот и болката на Кертис, и неговата музика ја доживува на површен начин. Но токму поради тоа не е лицемер, затоа што неговото уживање во музиката на Џој Дивижн е само површно...
 
Прво, New Dawn Fades е музичко совршенство, нема врска тука христијанин/атеист, треба да имаш ептен тапа вкус за да не ја величаш. Второ, дали мислиш дека еден верник ја доживува New Dawn Fades на ист начин како и ти? Јас сум убеден дека одговорот е Не, и тогаш не може да има лицемерие. Сега ќе звучам као демек многу deep, но исто така сум убеден дека оној што верува во задгробен живот и божја правдина не може да се соживее со гневот и болката на Кертис, и неговата музика ја доживува на површен начин. Но токму поради тоа не е лицемер, затоа што неговото уживање во музиката на Џој Дивижн е само површно...

Не верувам дека turvivor ќе биде среќен ако кажеш дека површно ужива во Joy Division...

;)
 
Во тој случај, се согласувам со:
Мислам дека трето нема.

Луѓето многу често не приметуваат дека имаат контрадикторни вредности. Либерали кои се воодушевуваат на десничарски влади, феминистки кои сакаат да бидат gang raped, христијани кои сметаат дека Joy Division се голем бенд, христијани кои мастурбираат во посни денови...
 
ОК тогаш, нема лутиш. :)

Значи вака, јас сметам дека да бидеш христијанин и да слушаш Joy Division е како да сакаш да се онадиш, но не сакаш да ти влезе. Сметам дека се работи за мешање на идеологии, и дека рисјаните немаат право на Joy Division. Христијанството нема право на Taedium vitae, немаат право на осуда на животот, затоа што спрема нив се е од Бога дадено, и нели Добро беше вјеома...

По мене е лицемерно да ја величаш New down fades или Colony, а истовремено да го славиш Бог. Тоа е како феминстка да сака да биде силувана.

Како може рисјанин да ужива во следниот стих, полн со иронија и презир спрема Бог?

Dear God in his wisdom took you by the hand,
God in his wisdom made you understand.
In this colony, in this colony, in this colony, in this colony.

Живо сум заинтересиран што мислат другите кои ги слушале Joy Division на оваа тема?


Aj најпрвин дефинирај поим право. Сметам дека тука имаш утка во термин, би рекол дека поточно би било реченицата да гласи -Јас сметам дека рисјаните НЕ ТРЕБА да слушаат Дивижн.

За контрадикторни вредности, некои се атеисти, па се замараат со филозофи теисти, или пак величат филозофи кои го милуваат Бог, а воедно одат контра негово постоење :)
 
Aj најпрвин дефинирај поим право. Сметам дека тука имаш утка во термин, би рекол дека поточно би било реченицата да гласи -Јас сметам дека рисјаните НЕ ТРЕБА да слушаат Дивижн.

За контрадикторни вредности, некои се атеисти, па се замараат со филозофи теисти, или поточно ги имаат на аватар да речеме :)

Нема потреба ова да преминува во лична пресметка. Ти ми си генерално симпатичен форумски лик, па не планирам да се расправам со тебе.

Најдобра формулација е дека е глупаво рисјанин да слуша Joy Division. Контрадикторно, потполно бесмислено. И мислам дека разбираш каде е проблемот. Секој човек еднаш во животот (ако сака да биде индивидуа) мора да ја реши својата метафизчка дилема, верува или не верува во Бог. Еднаш кога ќе ја реши, треба да се однесува следствено на таа одлука, ако сака да биде целокупна личност. Ако не сака, во ред.

Сега, од твоја перспектива, како на познавач на музиката, тебе ти е совршено јасно дека joy Division се голем бенд, можеби и најголемиот, и ти не сакаш да се откажеш од нив. Но од друга страна, тие носат презир спрема твојата идеологија.

Мора да го сфатиш тоа, за твое добро. ;)

За теизмот на Витгенштајн, без навреда, но тешко дека ми си соговорник за да можеме да дискутираме на таа тема.
 
Нема потреба ова да преминува во лична пресметка. Ти ми си генерално симпатичен форумски лик, па не планирам да се расправам со тебе.

Најдобра формулација е дека глупаво рисјанин да слуша Joy Division. Контрадикторно, потполно бесмислено. И мислам дека разбираш каде е проблемот. Секој човек еднаш во животот (ако сака да биде индивидуа) мора да ја реши својата метафизчка дилема, верува или не верува во Бог. Еднаш кога ќе ја реши, треба да се однесуав следствено на таа одлука, ако сака да биде целокупна личност. Ако не сака, во ред.

Сега, од твоја перспектива, како на познавач на музиката, тебе ти е совршено јасно дека joy Division се голем бенд, можеби и најголемиот, и ти не сакаш да се откажеш од нив. Но од друга страна, тие носат презир спрема твојата идеологија.

Мора да го сфатиш тоа, за твое добро. ;)

За теизмот на Витгенштајн, без навреда, но тешко дека ми си соговорник за да можеме да дискутираме на таа тема.


Не е лична пресметка, oнака дебатиреме по малку. :) И јас немам намера да се зајадувам за една тема.
Во порака истиот муабет течеше, т.е на иста тема. Што се однесува до глупавоста, многу работи се глупави сами по себе, па никој не се дрзнал да ги опули па камоли да ги промени.

Во однос на дефинирање на помиот права можи да се тргни вака некако-Правото е овластување (засновано со закон, устав и меѓунардони договори) да се спречат правни нарушувања од државата врз слободата за преземање на авотномна акција во некоја област. Да имаш право значи да има гаранција дека можиш да реализираш автономна акција во реализирање на одредена цел-интерес. Конститутивни елементи нека бидат слободата за преземање на акција и контролата на таквата акција.

Е сега да видиме шо е слобода. Слобода би било непостоењето на правни пречки за намереното да се стори. Од тој аспек таа не е карактеристика на акцијата, туку карактеристика на димензијата која треба да се изврши самата акција.

Па така турвиотов има слобода, а има и право да прај шо му душа сака нели? Не знам дали си го сретнал некаде, но христијанството покрај тоа што е кудено за уназадување, е возвишувано за една огромна добивка. Тоа ја внесува совеста во човековата природа и во неговата слобода за одлучување. Тоа го прави човекот како ,,син Божји" посебен и индивидуа-еднаков пред Бога, со слобода на совеста за одлуката да го избере своето социјално и духовно однесување.

Е сега турвиор не го гледа то нешто(зборувам за бендот) како прецртана црвена граница во која мора вака или онака. Творештвото Дивижнско за него е само музичко творештво кое извршило огромно влијание врз музиката, врз многуте бендови, движење кое најавило една поинаква еволуција дотогаш невидена. Па токму фокусот на значењето кое им го придава лежи тука некаде. Јас не можам да речам дека сум развил целосна емпатија кон зборовите на Јан. Јас можам да речам само дека тој чоек си имал своја замисла и начин на гледање на светот, кој е секако интересен за проследување, за на крај таквиот начин да го пласира и во пракса преку јамката нели. Кој од вас е спремен како личност која целосно се согласува со него во секој став, да го превземи истиот чекор како него?

Мој омилен бенд се Редиохед.
Мојата почит за Дивижн како и за Флојд оди за најавената еволуција, за вредноста на севкупното музицирање, вклучувајќи ги и текстовите (но ова го кажувам од аспект на набљудувач кој има интерес да продри низ сестрано знаење,без намера да бара одговор за метафизички прашања, чунки одговорите горе-долу ги заклучил, барем оние најбитните). Тоа е сличен курац како да речам, напишаното од некој рандом славен филозоф не го бива за такво, само оти не се совпаѓа со мојот светоглед. Јас повеќе љубам да речам, абе види интересно е нештото, и има тежина во себе, дава еден поинаков хоризонт на размислување, али вака и вака, јас можам да го почитувам, но никако идолизирам. Јас немам идоли. Во ниту еден момент не сум рекол дека Кертис ми е идол. Тоа што си кажал тој си важи за него, јас само можам да го слушам како и многу луѓе во мојава околина, било на факултет, било на улица кои се обидуваат да исправаат криви дрини.

Јас сум само обичен смртник кој почитува добра музика што носи со себе музичка вредност, тежина, порака, па макар и да не се согласувам со истата. Така да различно гледаме на нештово и пак ќе се завртиме во круг, како муабетот по ПП кој го водевме.
 
Делумно има поента Ставро, но дали ова е различно од шприцање пример? Дали исто треба да се шприцаш и шмркаш за да смееш да слушеш одредени дела и артисти? Немора, исто така идеологијата не е толку битна за некоја песна, за да ја осетиш тежината, емоцијата што ја носи со себе. Jaс ете атист дури, Дивижн ми се тешки за слушање. Обично бас линијата преплетана со лириките ме убива во поим, меланхолија ме фаќа и еднаш месечно ми текнува да ги превртам со еден жетон. Со турви сум за ова, големината се осеќа безразлика идеолошкото убедување.

На песнава се враќам ден преку ден инаку.. колку да проширам темава (која инаку ми е омилена за читање деновиве :) )

 
Не сум религиозен, ама да бев мислиш ќе престанев поради тоа да слушам дет и блек метал, заради анти-религиозните текстови? Не сум анархист, ама сакам понекогаш да слушам анархо панк. Не знам зошто мора толку внимание да се посветува на тоа дали ти одговараат идеолошки бендовите што ги слушаш се‘ додека ти се допаѓа музиката. Ти пушта некој музика кај него дома, ни текстови имаш на располагање, ни ништо, а тебе музиката гледаш ти се засвиѓува и те вади од кожа. Доаѓаш дома, гуглаш биографија и гледаш дека се наци хомофоби на пример, а пред пола саат си се трескал од земја на нивната музика. Зарем ќе престанеш да ги слушаш? Претпоставувам ги знаеш Death in June. Причина што не ги слушаш се затоа што имаат лош политички став?
 
Вот начна погоре нешто за бас линијата, да напишам нешто и јас.

Во New Dawn Fades басот е доведен до совршенство. Како и во повеќето песни од тој албум басот е поистакнат, но New Dawn Fades е нешто посебно. Покрај депресивниот текст, и темниот вокал на Иан, бас линијата ја создава онаа меланхолична атмосфера.

За She's Lost Control, она што Ставрогин напиша - истерувањето на епилептичната болка на Иан.

Би рекол дека тоа е повпечатливо и поистакнато во настапот во живо. Oбратете внимание на Иан од 2:05 до 2:50

Исто така еден од поинтересните настапи во живо е Transmission. За ова и дискусии се имаат отворено, за epilepsy dance или како што Самер вели, Иан се губел во музиката на таа песна. :)
 
  • Ми се допаѓа
Reactions: wot
Вот начна погоре нешто за бас линијата, да напишам нешто и јас.



За She's Lost Control, она што Ставрогин напиша - истерувањето на епилептичната болка на Иан.

Би рекол дека тоа е повпечатливо и поистакнато во настапот во живо. Oбратете внимание на Иан од 2:05 до 2:50

Исто така еден од поинтересните настапи во живо е Transmission. За ова и дискусии се имаат отворено, за epilepsy dance или како што Самер вели, Иан се губел во музиката на таа песна. :)

Во моментот кога е напишана She's lost control, Кертис немал епилепсија туку му е подоцна дијагностицирана.
Танцот му бил само мимикрија од случката со девојката која што имала напад и починала кај него во канцеларија, како и песната која е инспирирана од таа случка.
 
Во моментот кога е напишана She's lost control, Кертис немал епилепсија туку му е подоцна дијагностицирана.
Танцот му бил само мимикрија од случката со девојката која што имала напад и починала кај него во канцеларија, како и песната која е инспирирана од таа случка.

Сум ја испуштил твојата дискусија со Дистопијан на минатата страна, а и од филмот сум подзаборавил. :)
 
Најдобриот опис на начинот на кој Хајдегер го сфаќа ништото.

An abyss that laughs at creation,

 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom