Драга Кајгана

Статус
Затворена за нови мислења.
Драга,
Да го немав овој проклет стомачен вирус, сеа би излегла на ова ладно веменце да си се прошетам.
Да го осетам студот на кожата, ветерот да ми ја разбушави косата и да го осетам ладниот воздух .
 
Е Драга, драга




1240613_435462106574631_1423952942_n.jpg
 
Вчера еден подарок, денес друг. Завчера една понуда за соработка, денес друга понуда. Што им стана вака наеднаш на луѓево и сега кај кој да одам?

Пресметки, калкулации, кризи на идентитет, fuck this shit, мозокот си го ставам на лицитација. :pos:
 
Д.
за лошо расположение мајката му е само музиче в крај, до даска, некое онака весело, да те расзмрда и к да те боли за комшии, како и нив шо ги боли за тебе :D
 
Драга моја,
Повеќе ништо нема да биде исто, ништо нема да биде убаво, нели? Нели? И нема да биде. Нема да бидат исти деновите што следат, нема да бидат исти годините. Кога ќе видиш нешто, нема да го заборавиш. Не се забораваат туку така работите, посебно не оние кои оставиле трага на душата, а не само слика во очите...
Зарем толку лесно ќе потонам, како тонат телата знаеш.. кога се тешки? Да?
Зарем така лесно се кршат срцата, насмевките, радоста?
Верувај, има малкумина луѓе кои се вредни да живеат, има некои кои не заслужуваат. Погоди јас кај сум.
 
Знаеш драга, оваа тмурно време иако премногу го сака ме навлекува на минатото ! ФИФТИ-ФИФТИ сум.
Ме тера и тера и тера и упм!!! Ме тера да мислам, да реализирам што сум сега а што бев. И знаеш некако неутралноста победува. Израснав гадно но сепак цврсто, цврсто стојам но сепак е гадно ! Има ли излез ?
Таква е околината а цинизмот, гнасотијата, материјализмот, лошотијата, мизерноста, лицемерие и сета друга прашина која се лепи на мене треба да се измие.. Но со што ?
Размислувам премногу размислувам драга.. Се надевам ќе го доведам мозоков до заклучок. Незнам колку брзо ќе биде, важно ќе биде БРЗО !
 
едвај чекам Кајгано да си одам домче, малце свеж воздух од пријатни луѓе да подишам :love:

ти неам кажано дека мразам вештачки луѓе, шо глеат само да те копират за да бидат колку да се рече у трка со нешто, патетики па уште бара согласност, кретенизам, снобизам, цинизам и се остало по ред...

и да сеа знам дека ќе соберам повеќе лајкови за оргазмичното песниче него постот али ај ете ти еден полноќен поздрав ипак (y)

 
Се усејќам как да се оддалечииме.. как некоо ретардирана роднина, идам те забришувам, седам некој саат од обзир и идемо даље.
Нема отворенос од самите ми јајца, нема заебаване до степен да ми стане мака.. чисто сме си професионални. Ам ак сме фер, знааш оти никојпат не сам ни имал да ти кажам нешто посалам.. освен ради драма, внимание, несигурнос или некој курташак пост да и дадам индиректно до знаене, на пример, dzesika да не ми пише веќе приватни оти веќе не би га.

Кајгано, you know i love you man.

But in a natigo-dajmigo sense, we dont be working man.

Znam otи јас сум крив, затоа моментов ни е пресладок. Ти си ми последна. <3 Кога тотално не бев јас крив и со цртичка место коефициент за јас да бидам крив, бев среќен. Иронично што сега, евоцирање на сите убаwи моменти аргументирани за непостоење на среќата како концепт, ме прават среќен. Do I contradict myself? Very well, then I contradict myself, I am large, I contain multitudes. Сакамкажам незнамречам, преку кур ми е да се чувствувам виновно за кур битни ствари. Поготово кога ми е наметнато преку стегите на едно нерационално однесување со некоја позадинска намера. Се мразам што се запрашував себеси. I fucking rule. Како можам јас да бидам крив? Кој сака да биде крив, еве, нека крива! ;)

Кога не бев крив апсолутно никогаш, во тие светови имав интегритет, немаше да се запрашувам колку е во ред пример ако се впуштам во врска со матурантка. It's still a no-no stoleh. Znaeме дека имаш потреба од интелектуално предизвикување и прскање, ама ако се исереш во празнината во која бараш претенциозна длабочина, ќе забележеше дека секоја втора знае да ти го понуди ова. Што е и случајот а и барем е смешно, ме убедува како тоа не верува во абортус и е против, непознавајќи ме, а плус голта. Ама ние обожававме да се сожалуваме во име на едно згаснато сечење-вени-шишки-и-црни-нокти движење. Океј, не буквално, но сепак емоционална отвореност одсекогаш ми била мила, слатка и прифатлива како особина за некого. Верував во вакви луѓе, и несвесно се молдирав по истите шаблони. Затоа. А сега, сега ми прија вниманието и ме дефокусира од ретардирани ствари. И е прилично круцијално за новиот почеток, in a rebuilding sense of the word. Драга кајгано, јас конечно пораснав. :)

Уште да научам за следната недела. :pos:

А до тогаш, пееер цицај. Идам да проверам Ио дали почал да гледа Килинг. Смешен ми е, се труди човекот.
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom