Се ОК со тоа. но зборовите „пролетаријат“ и „работничка класа“ повеќе не одговараат на општествено-политичките услови... сосема други актери треба да го побараат и наметнат она за кое Маркс говорел, кое ти го цитираше, а кои во негово време, според околностите од него перцепирани, биле за него валидни движечки фактори....
Но она на што во суштина мислев кога го пишав тоа шо го цитираше е дека, конфликтот во суштина е одговорот на прашњето „Која е поентата ако евентуалното разрешување на тој „конфликт“ доведе до ново наметнато право и обврска од страна на одреден, „самонаречен апсолут“, и кои права и обврски повторно циклично нужно би наметнале кршење на правата кои биле наметнати за да ги надминат и оттргнат оние старите?“
Товарот на оние фактори, кои условно речено се „пролетаријатот“ и „работничката класа“ (денес со поинакво име, но ист контекст), лежи да изнајдат начин да ја надминат оваа центрифугална општествено-политичка противречност, без да создадат предуслови за самоуништување....
Така да, тоа е во суштина она за што говорел Маркс, а кое кристално јасно, педесетина години подоцна, го запишал и Фројд во „Неугодното на културата“....
