Сум платил ќе праам шо сакам

  • Креатор на темата Креатор на темата Николина
  • Време на започнување Време на започнување
Кога читам вакви текстови добивам чувство дека се ви смета и сите сте паметни и сите сте безгрешни.
Секој втор почна да пишува хејтерски колумни. Најверојатно поради тоа што сите се палат на тоа, поради лажното чувство ако хејташ дека си поразличен од "другите", попаметен и "другите" се под тебе и бла бла.

Колку само поубав ќе беше текстот доколку ги немаше тие "мрчење" елементи, доколку ја немаше таа негативна енергија што ја содржи и имаше еден позитивен хумор спакуван во креативен текст.

И не правете заблуда дека тоа што хејтам хејтери ме прави хејтер. Ме прави антихејтер а тоа е последица а не реакција.
Јас го пишувам решението, не проблемите.

Браво, секоја чест! Поубаво кажано мислам - амин. Добар е текстот ме изнасмеа, искрено и се пронајдов некаде кај што не треба и јас и луѓе што ги знам, ама преку курот овој вид на пишување каде стварно со еден осудувачки и омаложувачки тон се чита за тоа колку сме испод нивом демек (или поточно хејтериве над). Само солидно се пренесуваат факти и сатирично се јадат :гомце:. Највеќе ми се повраќа што имаат цел живот пред себе а го трошат како циници.
 
Јес да ми се допадна што на еден свој начин се опишани сите детали од одморот.
Јес да не го сфакам како хејтање,туку едноставна реалност со ситна доза на претераност ради шмек,но сите имаме свое видување на работите нели?
Ако некој сака да ужива некого да го нарекува хејтер,или е многу ептен по модерен од хејтерот или мора да се најде начин да се биде различен.
Ајде демек постоеле хејтери,па хејтери на хејтерите и што е следно?
 
Јес да ми се допадна што на еден свој начин се опишани сите детали од одморот.
Јес да не го сфакам како хејтање,туку едноставна реалност со ситна доза на претераност ради шмек,но сите имаме свое видување на работите нели?
Ако некој сака да ужива некого да го нарекува хејтер,или е многу ептен по модерен од хејтерот или мора да се најде начин да се биде различен.
Ајде демек постоеле хејтери,па хејтери на хејтерите и што е следно?

Хејтер на хејтерите на хејтерите ?
 
Коа бев на одмор во еден град, сабајлето на доручек до нас седеше еден пар, французи беа, 30тина години стари. Абе овој мачкај, таа во ташна пикај... ја дигнаа цела маса, може 5 кила храна земаа. :icon_lol:

Има и кај нив такви, далеку од тоа дека се високата култура они.

По мене ок е на одмор шо како си правиш се додека не узнемируваш многу луѓе околу тебе. Суши си купачи кај сакаш, седи во вода по 2 саати све е тоа ок. Али да се урлаш по децата и да сркаш лубеница на сред плажа со цело гнездо пчели или да се зељавиш ко недоквакан нема смисла.
 
my bad тогаш, ама ја има оваа на оффнет често, баш со Џими за една друга статија што ја пиша праевме муабет. :)

Си се смешала нешто, на on.net и се колумните, не кај Трендо, уште од сам почеток. :)
 
Се е ова точно, ама што фајде кога никој не се опаметува.

Најсмешно ми стана кога прочитав за муабетот кога некој ти се прави водич бидејќи веќе бил таму пред тебе и ти изиграва најпаметен. Лани во Бугарија сестра и на девојка ми почна да изведува вакви "паметни" финти демек тоа е таму, ова е онаму, на плажа најблиску се стигнува од овој пат итн. Па еден ден ми пукна филмот и си пуштам ГПС навигација на телефонот и си одам со девојка ми на плажа по рутата. Стигаме на плажата а после 20 минути доаѓа "водичот" и прашува кога и како сме стигнале. Само еден краток одговор, не си ти најпаметна и единствена што може да се снајде, не сум јас паднат од Марс па да чекам ти да ме водиш од каде да одам. После се смири и си легна на брашното. Јас сум шетал на места што таа никогаш нема да може на мапа да ги најде со лупа па се најде да ми се прави водич, бог да чува.
 
На одмор правам мене што ми е ќеиф на душата и тоа треба сите останати да го прават, а не да се замараат со околината, што најчесто сите го прават.
Се исклучувам бе кога нешто ми смета. Сакаат цела шведска маса да ја изедат? Нека ја изедат. Нивен проблем, нивен срам или што и да е. Моја работа не е и не сакам да ги коментирам другите што прават, како прават и каков одмор имаат.
 
Колумнава може да послужи како инспирација за нова владина кампања со наслов „Истражи го македонското“ и препознатлива реченица на кампањата да биде „ех, овие наши чудесни македонски табиети“ :D
 
Платиф и шо сакам ќе прам!

Верзија моја, лично искуство од еден јули во средината на 90-тите, локација хотел со (Турски) 3 ѕвезди во Даљан, село споено сега со Чешме, со сопствена плажа во прекрасен залив (со камен ладна вода) и голем базен натопорен измеѓу.

Уплативме полупансион, беше ефтино а ние имавме тро пари...бевме поголемо друштво, заминавме со автобус преку агенција. По патот одевме ни помалку ни повеќе туку 42 сати. Изгубивме еден ден од уплатеното за што никогаш не добивме накнада.
За нашето патешествие, организирано од тогашната ТА `ЗОДИЈАК` која, бог да ја прости, мамата ни ја плака, пишуваше во Нова Македонија еден чичко кој беше патем тазе пензиониран новинар со многу незгоден табиет.
По патот имаше на дватри пати тргачење и делење, климите не работеа, сите кукаја и пиштеја, шоферот(`наш` Косовар) на бугарскиот полицаец му рече `буди добар као што си љеп...` па чекавме и чекавме на источната ни граница.
Па кога заспаја сите, нагло кочење негде низ Бугарија, рано наутро ќе не отепаше младото шоферче кое не збораше најдобро македонски. Аферим.
Првиот обид за фајт беше на БГ-ТР граница. Вториот во Орен, ТР. Тука неуспешно беше делењето оти еден удар заврши во главата на еден од шоферите кој падна па као не станваше и се виткаше - како Клинсман во најдобрите денови - а јаранот негов ни рече дека ако сме продолжеле да го нервираме ќе сме завршеле ` у проваљија`. Така продолжи да `тера` низ ТР, без клима оти се расипала другиот ден...На ТР граница башка го папавме од цариниците, не распаковаја ко полски шверцери од 80тите. За лепе очи од буразера шофера.ж
Водичот кој беше во нашиот автобус(одевме 2 автобуса од агенцијата, со чекање), извесен Саше од Охрид при крајот се приклучи кон физиолошките потреби на патниците во другиот автобус и му се креваше притисокот и му се лошеше па го тешевме да не се секира.

Мирот го најдовме тек после Орен, откога ги поминавме сите `бавчи со хотели` на 5км од морето, каде слегуваа повеќето од нашите сопатници. Тогаш не превзеде комбе од некаков си Турски партнер на агенцијата наша и не однесе во хотелот рано сабајлето.

Таму почна за мерак одморот наш.

По некое време видовме три коли со мак таблици, од еден град во источна Македонија. Сите три возила беа ретки за тоа време, две од нив со беа БГ таблици.
Семејствата кои пристигнаа со колите ги сретнавме уште сабајлето, сите имаа дебели златни синџири околу вратојте, беа со големи мешиња и уметници во прдење, ждригање како и мочање и далекусежно секнење во базенот покрај кој се сончаја млечнобелите `Ингиња`(не за долго).
Бараја свинско за вечера, ќе доплателе(јас бев предевувач, ми беше интересно до кај ќе замини работата), се цуцаја балантајнс нарачан од шанкот по надреална цена и како добри домаќини, не мрдаја од хотелот.
Босот на тајфата го прочитав по некоја година во црна хроника апсана го стегнаја за нешто бело. Тој уште таму ни кажуваше дека `сите го знаеле...`. Сигурен сум дека доста од Вас имат слушнато за детето.
Се беше ок во хотелот се додека една вечер не дојде синот на газдата т.е. младиот газда со друштво и не си праеше `пул парти` кај 12 сатот, па нашите не им се придружија на по едно. Не ги рецкаја и одма проблем(ама другиот ден, нормално...)
На `бегање` следеше жалење оти ги е.бале за пијачките и екстра јадачките шо батињава ги пишеле на соба, па оти се големи шизици па ќе се расправат до крај па ќе видат тие. На крајот се откостија од доплаќање мангупите наши, со констатација `...никад више кај муратите...` , `...златна Бугарија...`, `..,.абе не с`нервирај, отука одеме во Софија на кебапи, ја толкај се...`.
Инаку, ние се нашетавме на долги и широко, ги потрошивме сите пари на ефес, шашлик и хортикултура а
на заминување беше се ок... патувавме само 30 сати.

Нешто заборајв
Се извинувам за долгиот пост.
 
:pos::pos::pos::pos::pos:
Платиф и шо сакам ќе прам!

Верзија моја, лично искуство од еден јули во средината на 90-тите, локација хотел со (Турски) 3 ѕвезди во Даљан, село споено сега со Чешме, со сопствена плажа во прекрасен залив (со камен ладна вода) и голем базен натопорен измеѓу.

Уплативме полупансион, беше ефтино а ние имавме тро пари...бевме поголемо друштво, заминавме со автобус преку агенција. По патот одевме ни помалку ни повеќе туку 42 сати. Изгубивме еден ден од уплатеното за што никогаш не добивме накнада.
За нашето патешествие, организирано од тогашната ТА `ЗОДИЈАК` која, бог да ја прости, мамата ни ја плака, пишуваше во Нова Македонија еден чичко кој беше патем тазе пензиониран новинар со многу незгоден табиет.
По патот имаше на дватри пати тргачење и делење, климите не работеа, сите кукаја и пиштеја, шоферот(`наш` Косовар) на бугарскиот полицаец му рече `буди добар као што си љеп...` па чекавме и чекавме на источната ни граница.
Па кога заспаја сите, нагло кочење негде низ Бугарија, рано наутро ќе не отепаше младото шоферче кое не збораше најдобро македонски. Аферим.
Првиот обид за фајт беше на БГ-ТР граница. Вториот во Орен, ТР. Тука неуспешно беше делењето оти еден удар заврши во главата на еден од шоферите кој падна па као не станваше и се виткаше - како Клинсман во најдобрите денови - а јаранот негов ни рече дека ако сме продолжеле да го нервираме ќе сме завршеле ` у проваљија`. Така продолжи да `тера` низ ТР, без клима оти се расипала другиот ден...На ТР граница башка го папавме од цариниците, не распаковаја ко полски шверцери од 80тите. За лепе очи од буразера шофера.ж
Водичот кој беше во нашиот автобус(одевме 2 автобуса од агенцијата, со чекање), извесен Саше од Охрид при крајот се приклучи кон физиолошките потреби на патниците во другиот автобус и му се креваше притисокот и му се лошеше па го тешевме да не се секира.

Мирот го најдовме тек после Орен, откога ги поминавме сите `бавчи со хотели` на 5км од морето, каде слегуваа повеќето од нашите сопатници. Тогаш не превзеде комбе од некаков си Турски партнер на агенцијата наша и не однесе во хотелот рано сабајлето.

Таму почна за мерак одморот наш.

По некое време видовме три коли со мак таблици, од еден град во источна Македонија. Сите три возила беа ретки за тоа време, две од нив со беа БГ таблици.
Семејствата кои пристигнаа со колите ги сретнавме уште сабајлето, сите имаа дебели златни синџири околу вратојте, беа со големи мешиња и уметници во прдење, ждригање како и мочање и далекусежно секнење во базенот покрај кој се сончаја млечнобелите `Ингиња`(не за долго).
Бараја свинско за вечера, ќе доплателе(јас бев предевувач, ми беше интересно до кај ќе замини работата), се цуцаја балантајнс нарачан од шанкот по надреална цена и како добри домаќини, не мрдаја од хотелот.
Босот на тајфата го прочитав по некоја година во црна хроника апсана го стегнаја за нешто бело. Тој уште таму ни кажуваше дека `сите го знаеле...`. Сигурен сум дека доста од Вас имат слушнато за детето.
Се беше ок во хотелот се додека една вечер не дојде синот на газдата т.е. младиот газда со друштво и не си праеше `пул парти` кај 12 сатот, па нашите не им се придружија на по едно. Не ги рецкаја и одма проблем(ама другиот ден, нормално...)
На `бегање` следеше жалење оти ги е.бале за пијачките и екстра јадачките шо батињава ги пишеле на соба, па оти се големи шизици па ќе се расправат до крај па ќе видат тие. На крајот се откостија од доплаќање мангупите наши, со констатација `...никад више кај муратите...` , `...златна Бугарија...`, `..,.абе не с`нервирај, отука одеме во Софија на кебапи, ја толкај се...`.
Инаку, ние се нашетавме на долги и широко, ги потрошивме сите пари на ефес, шашлик и хортикултура а
на заминување беше се ок... патувавме само 30 сати.

Нешто заборајв
Се извинувам за долгиот пост.


:pos: ама признај дека баш овој одмор го памтиш најдобро :pos:
 
По некое време видовме три коли со мак таблици, од еден град во источна Македонија. Сите три возила беа ретки за тоа време, две од нив со беа БГ таблици.


Немој да им раскажуваш приказни на внуците.
Ништо не успеав да разберам од приказнава, а за болдираното да не правиме муабет.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom