Никогаш не сум дала мислење на млад автор за неговото дело, ако самиот не побарал. И дури и да не ми се допаѓа, никогаш не сум рекла да оди да чита за да види што е тоа роман или песна. Кога некој бара мислење, најчесто става само краток дел и тешко може да се види дали делото чини или не. Ако се замешам во муабетот, тоа не го правам за да го исплукам авторото.
Обично укажувам на нешта што штрчат или нешта што според мене се добри, за кои авторот понекогаш не е ни свесен.
Знам за едне автор кој многу милуваше да пишува на долго и на широко, а многу беше подобар кога пишуваше куси расакази.
Многу често авторите пишуваат во трето лице, а мислат во прво и текстот звучи како состав на седмоодделенец. Многу често дејството непотребно се забавува со употребата минатите времиња, на свршените глаголи, наместо да го употребат сегашното време со минато значење.
На тие работи укажувам, и верувај, многу сум нежна и внимателна, зашто најчесто се работи за млади автори кои се многу чувствителни.
Секој пишува за да биде читан. Мое мислење е дека писанијата треба да ги објавувиш (најлесно и најевтино е на веб-страница или на блог) и да видиш каде си.
Штом пишуваш на англиски, тогаш твојата публика не е во МК, па тоа е „олеснителна околност“
.
Што се однесува до темите, мислам дека не е лошо да се пишува за животот во Македонија. Орхан Памук е најпреведувам нобеловец токму затоа што темите му се егзотични за западниот свет. Доволно е да ве преведат на германски и две години може да си живеете од хонорарот.
А шо беше тогаш тоа погоре, а? А!?
Се зезам
Абе чим сум решил да пишувам на темава воопшто значи и дека сум подготвен и на други чекори, веќе сум излегол од таа комфорт зона на приватна занимација и сатисфакција. Што се однесува до жанрот и темите, сум ги одбрал тие жанрови бидејќи има доволно луѓе кои пишуваат за Македонија, дали од историски аспект, духовен аспект, традиционално-културолошки аспект или некое модерно секојдневие. Да не зборам колку нашата кинематографија (иако ова е тежок збор да се употреби за тоа што ние го имаме како аналог за тој термин) изобилува со такви приказни отсликани и одиграни на платно преку добро напишано сценарио од страна на некои луѓе. Пишувањето мене ми е бегство од реалноста, и понекогаш реализмот и секојдневието знаат да си фатат корени во некои идеи кои ги третирам во приказните, ама никогаш не се очигледни или буквални кога некој би читал. Парелели можат да се најдат за многу работи, дури и во врска со мене, ако некој добро ме знае, како ете неки од најблискиве пријатели, во некои од делава ќе најдат паралели со мене како човек, дали ситуација, или некој карактер итн. Значи одмор од реалноста, а кога не пишувам, читам слични дела кои ја вршат истата улога (escapism), така да со пишувањево гледам како на вентил, кое доколку се случи да почнам со издавање, или објавување, би сакал да имам на ум дека и на некој друг ја правам истата услуга која јас ја барам во други раскази.
Не од тие поважните, но поекспериментални дела, во груба форма, веќе ги имав објавено, како и цртежи, не само пишани креации. Ги имав објавено на deviantart.com, и, иако гарнирав следбеници и публика, после некое време ги повлеков бидејќи почнаа да крадат идеи, концепти, цели приказни, и сега останати се неколку дигитални цртежчиња и по некоја стихотворба во јапонски литературен стил. Ненормално крадат туѓа работа, особено ако видат дека си незаштитен, не си со професионална кариера, и особено, ако си од "third world country". Ај што се краде и копира на големо, ама некои се безобразни и на други начини. Доста често добивам понуди да стрип storyline да направам, или да оформам некој концепт, идеја, преку скица и сл. за некого. Ама не како клиент, во бизнис рамки, како што треба да биде, но волонтерски, без пари, за џабе. Најновото безобразие беше баш пред една недела кога од мала компанија за видео игри побараа од мене да напишам новела за некоја нивна научно фантастична приказна, со рок од 4 месеци. Лесно им е, ќе те видат се трудиш, имаш што да придонесеш, а од Господ заборавена земја си, и таков непристоен бизнис предлог ќе ти дадат. Да пишуваа сите новели за 4 месеци, бесплатно, сега ќе фрчеа видео игри од сите страни како паштета, да беше толку лесно пишувањето.
За жал, голем дел од следбеништвото е баш такво. Бизнис предатори и мршојадци. Ќе видам што ќе направам во иднина, можеби ќе објавам нешто на некој мој блог или слично. Имам и другари кои можат да помогнат околу промоција и публицитет, и така акдемски се градат во маркетиншкиот занает, само мене ова што го спомнав пред малку ми е поголем проблем. Не сакам да бидам еден од оние кенкави писатели/уметници кои ќе кукаат по судови за повреда на авторски права, но не сакам ни мојата пасивност околу тоа да биде злоупотребувана како до сега, и тука некаде се наоѓам во небрано, и што понатаму.
