Ристовски: Младите премногу избираат што да работат

[Crazy in Love]

Не се согласувам со начинот на кој што го кажа, ама до некаде е во право. Само до некаде, пред да ми се фрлите.

Читам на порталот Факултети една статија. Во статијава на кратко (за тој што го мрзи да чита) се вели дека 82 професори се пензиoнираат и трескаат глупости од типот дека овој кадар што останува не бил квалитетен. Па кој го образоваше тој кадар? М?? Ај да не се донервирам, ќе си продолжам кон поентата. После тоа, имаш момент од типот: “Најдобрите студенти пак сакаат да останат во земјава. Бараат од државата да им обезбеди работни места барем за они кои имаат просек 10.“

Ееееј, ало! Каде живеете? Значи млади луѓе со просек 10 бараат ДРЖАВАТА ДА ИМ НАЈДЕ РАБОТА. А останатите што не се со просек 10? Да се фрлат во Вардар? Не значи како прво просекот ништо, има луѓе кои едноставно практично многу подобро ги спроведуваат работите од останатите. Не дека сакам да омаловажувам, ама која е таа мозочна рамка со 10 просек која бара ДРЖАВАТА да ја вработи. Не ми е сфатливо некој со просек 10 да сака да работи во државна администрација, пошто друг начин како државата да им “даде“ работа не гледам.

Наместо да се борат за подобар и поконкурентен систем, со јака правна рамка, со помобилен и пофлексибилен пазар на труд (што значи и намалување на администрацијата),за развивање на приватниот сектор, они тука ми се појавуваат со квазикомунистички догми од времето на Југославија. Пази, МЛАДИ, ПРОГРЕСИВНИ луѓе. Од прогресивни немаат ни Ш.

Ете од ваква младина си патиме.

Државава има многу што да менува, ако почнам до задутре ќе пишувам, ама па и ваква младина не е баш за жалење и за да се плаче на неа, посебно кога дава вакви апсурдни изјави.

Нон-стоп збориме за студентски протести низ светот и на НИЕДЕН студент не бара државата да го вработи, туку се бори за подобри услови, за поправање/менување на системот и слично.

Кај нас се жалат дека државата не ги вработувала.

Ма волку изнервирана не сум била одамна, а после се чудиме од каде ваквите изјави. Џабе 10ките кога ќе останеш ограничен у мозокот.

 

[Tamora]

Не се согласувам со начинот на кој што го кажа, ама до некаде е во право. Само до некаде, пред да ми се фрлите.

Читам на порталот Факултети една статија. Во статијава на кратко (за тој што го мрзи да чита) се вели дека 82 професори се пензиoнираат и трескаат глупости од типот дека овој кадар што останува не бил квалитетен. Па кој го образоваше тој кадар? М?? Ај да не се донервирам, ќе си продолжам кон поентата. После тоа, имаш момент од типот: “Најдобрите студенти пак сакаат да останат во земјава. Бараат од државата да им обезбеди работни места барем за они кои имаат просек 10.“

Ееееј, ало! Каде живеете? Значи млади луѓе со просек 10 бараат ДРЖАВАТА ДА ИМ НАЈДЕ РАБОТА. А останатите што не се со просек 10? Да се фрлат во Вардар? Не значи како прво просекот ништо, има луѓе кои едноставно практично многу подобро ги спроведуваат работите од останатите. Не дека сакам да омаловажувам, ама која е таа мозочна рамка со 10 просек која бара ДРЖАВАТА да ја вработи. Не ми е сфатливо некој со просек 10 да сака да работи во државна администрација, пошто друг начин како државата да им “даде“ работа не гледам.

Наместо да се борат за подобар и поконкурентен систем, со јака правна рамка, со помобилен и пофлексибилен пазар на труд (што значи и намалување на администрацијата),за развивање на приватниот сектор, они тука ми се појавуваат со квазикомунистички догми од времето на Југославија. Пази, МЛАДИ, ПРОГРЕСИВНИ луѓе. Од прогресивни немаат ни Ш.

Ете од ваква младина си патиме.

Државава има многу што да менува, ако почнам до задутре ќе пишувам, ама па и ваква младина не е баш за жалење и за да се плаче на неа, посебно кога дава вакви апсурдни изјави.

Нон-стоп збориме за студентски протести низ светот и на НИЕДЕН студент не бара државата да го вработи, туку се бори за подобри услови, за поправање/менување на системот и слично.

Кај нас се жалат дека државата не ги вработувала.

Ма волку изнервирана не сум била одамна, а после се чудиме од каде ваквите изјави. Џабе 10ките кога ќе останеш ограничен у мозокот.

Индирекно државата е таа која треба да обезбеди услови за вработување. Воопшто не е битно дали некој има 10 ки и студира на престижен универзитет или од било кои причини ете немал услов не отишол на факс или е ограничен Битно е кога некој сака да работи дај му работа и шанса да си го вади лебот . Место да се трошеа толку пари за споменици 1000 по наменски можеа да се искористат истите средства .
Нека се формираат јаки синдикати кои ќе бидат независни и непартиски кои навистина ќе се борат за правата на работниците , кај има многу невработени така има и премногу експлоатација .
Милиони начини има да се привлечат странски инвестиции.
Кај нас проблемот е во создавање на работни места во Франција кога студентите се бунат се бунат за подобри услови затоа што кај нив има побарувачка за работна сила , а кај нас има огромна понуда посебно од општествените науки . Тој проблем нека се реше па покасно ќе се бунам ако не ми одговара работното време ии платата ми е мала .
Администрацијата е кај нас поим за добра работа и не знам шо е тука толку чудно . Ако некој има економски факултет и работи во администрација ќе зема 30 000 денари , истиот работник ако се вработи во книговодствено биро ќе зема 6000 - 8000 денари и тие нередовни + ќе биди осигуран на пола работно време + нема да користи одмор од 30 дена туку 10 (вклучено со викенди ) башка то ќе трпи тортура од шефот секојдневно .

 

[Lurtz]

се вели дека 82 професори се пензинираат и трескаат глупости од типот дека овој кадар што останува не бил квалитетен.

Затоа што за време професорување им биле конкуренција за работно место, а откако се пензионирале им се уште поголема конкуренција за разноразни проекти кои неколкупати ги надминуваат професорските плати. Затоа професорите молчат, затоа не дозволуваат напредок на млади кадри на факултетите. Еден проект барем за земјоделие чини од неколку илјади евра па до 30 и 50 илјади евра. Пари кои професорите ги направија безгласни букви, полтрони и ракоплескачи на секоја актуелна власт. И секако не се стимулирани да создадат некој квалитетен кадар.

Кај нас се жалат дека државата не ги вработувала.

Ма волку изнервирана не сум била одамна, а после се чудиме од каде ваквите изјави. Џабе 10ките кога ќе останеш ограничен у мозокот.

нормално, чуден е тој став државата не ме вработува, но вториот болд е точен, навистина џабе десетките. Ете личен пример. Од една страна жена ми немала некој 9.5-10 просек, но во работата се покажа пожртвувана и предана дури и по цена на семејството. Како економист од продавач во пиљара и текстилен бутик стигна до раководител на една фирма. Во малиот прст ги стави цаките, правилата на игра и законите во финансискиот сектор, но се обучи и испраксира и во другите сектори во сметководството (кое се разликува од сметководство на финансиски институции) и тоа потем и го работеше. Се обиде да добие сертификат, подаде молба уште од лани, сеуште нема добиено никаков одговор.
Дали знаеш на колку интервјуа е повикана за овие 2 години барање друга работа (што агенција, што од муабети)? Цели едно интервју во една фирма што ја држат руси. Условите од нејзина страна беа исполнети над 200%, но со примањата и раб. место (средно) на рамниште на продавач во тинекс, зарем е ок да си ја запечати судбината?
Ние не спаѓаме во млади, но спаѓаме во граѓани кои треба да ги наранат и исшколуваат децата...

Накратко, баравме ама нема. Или има за 200 евра. нека си ги стават в гас и нека свират со нив.

 

[Crazy in Love]

Индирекно државата е таа која треба да обезбеди услови за вработување. Воопшто не е битно дали некој има 10 ки и студира на престижен универзитет или од било кои причини ете немал услов не отишол на факс или е ограничен Битно е кога некој сака да работи дај му работа и шанса да си го вади лебот . Место да се трошеа толку пари за споменици 1000 по наменски можеа да се искористат истите средства .
Нека се формираат јаки синдикати кои ќе бидат независни и непартиски кои навистина ќе се борат за правата на работниците , кај има многу невработени така има и премногу експлоатација .
Милиони начини има да се привлечат странски инвестиции.
Кај нас проблемот е во создавање на работни места во Франција кога студентите се бунат се бунат за подобри услови затоа што кај нив има побарувачка за работна сила , а кај нас има огромна понуда посебно од општествените науки . Тој проблем нека се реше па покасно ќе се бунам ако не ми одговара работното време ии платата ми е мала .
Администрацијата е кај нас поим за добра работа и не знам шо е тука толку чудно . Ако некој има економски факултет и работи во администрација ќе зема 30 000 денари , истиот работник ако се вработи во книговодствено биро ќе зема 6000 - 8000 денари и тие нередовни + ќе биди осигуран на пола работно време + нема да користи одмор од 30 дена туку 10 (вклучено со викенди ) башка то ќе трпи тортура од шефот секојдневно .

Во суштина го кажа истото што и јас со други зборови.
Не треба да бараат од државата да им даде работа, туку да бараат државата да си го исправи системот и условите. Слично е, ама не е баш исто. Доста беше со паразитски систем, кој си го негуваме уште од Југославија.

Затоа што за време професорување им биле конкуренција за работно место, а откако се пензионирале им се уште поголема конкуренција за разноразни проекти кои неколкупати ги надминуваат професорските плати. Затоа професорите молчат, затоа не дозволуваат напредок на млади кадри на факултетите. Еден проект барем за земјоделие чини од неколку илјади евра па до 30 и 50 илјади евра. Пари кои професорите ги направија безгласни букви, полтрони и ракоплескачи на секоја актуелна власт. И секако не се стимулирани да создадат некој квалитетен кадар.

Точно, се согласувам, затоа ме изнервира изјавата. Немало квалитетен кадар, а со години тие предавале на факултетите и сега Цацко е крив што “нема квалитетен кадар“.

нормално, чуден е тој став државата не ме вработува, но вториот болд е точен, навистина џабе десетките. Ете личен пример. Од една страна жена ми немала некој 9.5-10 просек, но во работата се покажа пожртвувана и предана дури и по цена на семејството. Како економист од продавач во пиљара и текстилен бутик стигна до раководител на една фирма. Во малиот прст ги стави цаките, правилата на игра и законите во финансискиот сектор, но се обучи и испраксира и во другите сектори во сметководството (кое се разликува од сметководство на финансиски институции) и тоа потем и го работеше. Се обиде да добие сертификат, подаде молба уште од лани, сеуште нема добиено никаков одговор.
Дали знаеш на колку интервјуа е повикана за овие 2 години барање друга работа (што агенција, што од муабети)? Цели едно интервју во една фирма што ја држат руси. Условите од нејзина страна беа исполнети над 200%, но со примањата и раб. место (средно) на рамниште на продавач во тинекс, зарем е ок да си ја запечати судбината?
Ние не спаѓаме во млади, но спаѓаме во граѓани кои треба да ги наранат и исшколуваат децата...

Накратко, баравме ама нема. Или има за 200 евра. нека си ги стават в гас и нека свират со нив.

Да се разбереме, јас не го бранам системот. Ако ме прочита, тоа е она што сакам да се кажам. Треба промена од корен на поставеноста на системот и економски и политички и социјален и правен.... итн. Тоа е она што треба да се БАРА, а не да бараат работа да им падне од небо.

Јас не сум се школувала за да очекувам државата да ми ДАДЕ работа. Јас очекувам државата да има правичен систем и флексибилен пазар на труд и тоа имам право да го барам, а не да барам државата да ме вработи.

 

[Hank Moody]

Добар дел од родителите и бабите и дедовците на многу генерации им ја всадија таа Југословенска парола: Заврши факултет, државата ќе ти најде работа. Оваа го кажуваат и мои колеги, другари, ова ќе го слушнете и на сите можни анкети на ТВ или радио.
Поглупа од изјавата на Спиро, е изјавата дека овој кадар кој го има УКИМ не е доволно квалитетен да ги замени БОГОВИТЕ кои си одат во пензија. Нека не зборат глупости, сите добро знаеме дека веќе имаат наместено свои луѓе (внуци, пријатели, партиски членови)
Студентите станаа пасивни од кога партиите ги заробија и направија зависни со партиски книшки. Оние кои се ретки и останаа имуни на тоа, ако кренат глас добиваат етикети дека се вакви или такви. Останатите им се смеат со муабетот, ете овие на власт зезнаа, нашиве кога беа порано супер беше. Форсирање на високо образование и факс во секое село, според мене е само обид да се одржува невработеноста да не расте. Денеска факултетиве повеќето ги направија со 300 кредити да траат 5 год. Владата е мирна невработеноста не и расте. Но кога ќе изминат овие 5 год е тука настанува проблемот. Од тие кои завршуваат, едвај мал процент се квалитет кои се вработува по струка, од овие дел одат надвор, мал процент е на оние со врски, останатите остануваат без работа. Се пријавуваат во завод (не сите) им нудат работа која не одговара на нивната струка. Ја одбиваат два три пати, заводот ги брише, не се регистрираат како невработени, во јавноста се пласира теза дека невработеноста е намалена. А реално си расте.
Се согласувам со Citro, курсеви за занаети дефинитивно е подобра идеја него ли диплома за 90% од младите. Секогаш има потреба од занаети како механичар, лимар, молер, бербер. Ете и можност за самовработување со вакви занаети.

 

[Crazy in Love]

Добар дел од родителите и бабите и дедовците на многу генерации им ја всадија таа Југословенска парола: Заврши факултет, државата ќе ти најде работа. Оваа го кажуваат и мои колеги, другари, ова ќе го слушнете и на сите можни анкети на ТВ или радио.
Поглупа од изјавата на Спиро, е изјавата дека овој кадар кој го има УКИМ не е доволно квалитетен да ги замени БОГОВИТЕ кои си одат во пензија. Нека не зборат глупости, сите добро знаеме дека веќе имаат наместено свои луѓе (внуци, пријатели, партиски членови)
.

Знаеш што е најстрашното? Што делумно се во право. Нема којзнае колку квалитетен кадар, затоа што тие НЕ дозволија да има. Систематски го унишуваа образовниот систем со години, само за да го задржат својот статус на Богови. Не е прашањето дали се во право, прашањето е ЗОШТО се во право, да се погледнат малце во огледало. Уништија генерации студенти, кои на свои 18 години влагаа на факултет среќни, возбудени, а на крај само ја зимаа дипломата и им беше згадено од факултетот. Таквата промена не дојде од небо, туку тие им ја всадија таа омраза, таа латентност, пасивност, апатичност. Ретки се тие професори кои ме мотивирале, кои ме терале да учам повеќе и да бидам повеќе, а така е претпоставувам кај повеќето студенти и на повеќето факултети.

 

[Hank Moody]

Знаеш што е најстрашното? Што делумно се во право. Нема којзнае колку квалитетен кадар, затоа што тие НЕ дозволија да има. Систематски го унишуваа образовниот систем со години, само за да го задржат својот статус на Богови. Не е прашањето дали се во право, прашањето е ЗОШТО се во право, да се погледнат малце во огледало. Уништија генерации студенти, кои на свои 18 години влагаа на факултет среќни, возбудени, а на крај само ја зимаа дипломата и им беше згадено од факултетот. Таквата промена на дојде од небо, туку тие им ја всадија таа омраза, таа латентност, пасивност, апатичност. Ретки се тие професори кои ме мотивирале, кои ме терале да учам повеќе и да бидам повеќе, а така е претпоставувам кај повеќето студенти и на повеќето факултети.

Се согласувам дека нивниот однос е никаков. Секој од нас знае како е кога со месеци не може да земе оценка, оди во понеделник кога му е приемен ден, тој се заклучил внатре, слуша музика на лаптоп и не отвара, се дерат не смееш да ги прашаш. Си изградија статус на богови. Професорското место стана побарано и подобро него ли премиерското. Сите можно бенефиции ги имаат. Ако кадарот кој излегува од нашиот образовен систем, без разлика дали е од УКИМ или приватните, не е квалитетен, нека би објаснат само едно, како наши студенти се успешни во странство, како се шефови, директори на големи светски компании, успешни доктори, познати правници. Ама нема одговор, затоа што нивното его е преголемо да го признаат ова.

 

[Supervisor]

Транзицијата на УКИМ не е уште започната заглавена е во времето

 

[Stefus Corp.]

Знаеш што е најстрашното? Што делумно се во право. Нема којзнае колку квалитетен кадар, затоа што тие НЕ дозволија да има. Систематски го унишуваа образовниот систем со години, само за да го задржат својот статус на Богови. Не е прашањето дали се во право, прашањето е ЗОШТО се во право, да се погледнат малце во огледало. Уништија генерации студенти, кои на свои 18 години влагаа на факултет среќни, возбудени, а на крај само ја зимаа дипломата и им беше згадено од факултетот. Таквата промена на дојде од небо, туку тие им ја всадија таа омраза, таа латентност, пасивност, апатичност. Ретки се тие професори кои ме мотивирале, кои ме терале да учам повеќе и да бидам повеќе, а така е претпоставувам кај повеќето студенти и на повеќето факултети.

Toa e...образованитето високо е во основа бесплатно (има и приватни Уни ама ти се друг муабет). И зошто да не се запишеш на Уни ништо не чини обично тие со факс земаат поголема плата итн. Плус има и некоја психологија кај родителите и учениците на „Учи тоа што ти се допаѓа“ „Избор ова она“... и многу се залетуваат на тотално безкорисни факултети поради некој фетиш виделе кул филм со овој оној и они сакаат така. И после кога ќе се судрат со реалноста дека баш и тешко да го работат тоа што им е фетиш...ај желба го викаат тоа. Ова за мене е чудно ама најверојатно сум исклучок...кога требаше да се запишувам на факс во основа ми беше сеисто на кој ќе студирам освен за помал број на факсови за кој стварно не ме бива (во главно уметности и слично). Мислам дека можам да бидам поеднакво добар економист инжинер лекар лингивст итн...така да...ги прашав моите од што највеќе имаат можности и тоа земав и си го завршив без проблеми со добар просек и веднаш си најдов т.е. ми најдоа работа и сум во основа задоволен и среќен со тоа што го работам. Така да мене вработување никогаш не ми било проблем...

 

[zaajvarspremen]

Се согласувам дека нивниот однос е никаков. Секој од нас знае како е кога со месеци не може да земе оценка, оди во понеделник кога му е приемен ден, тој се заклучил внатре, слуша музука на лаптоп и не отвара, се дерат не смееш да ги прашаш. Си изградија статус на богови. Професорското место стана побарано и подобро него ли премиерското. Сите можно бенефиции ги имаат. Ако кадарот кој излегува од нашиот образовен систем, без разлика дали е од УКИМ или приватните, не е квалитетен. Нека би објаснат само едно, како наши студенти се успешни во странство, како се шефови, директори на големи светски компании, успешни доктори, познати правници. Ама нема одговор, затоа што нивното его е преголемо да го признаат ова.

Кадарот не е квалитетен, нема збор за тоа. Само многу е важно дека тоа не е вина на студентите туку на образовниот систем.
Инаку одговорот што го бараш е многу едноставен. Прво, примерите што ги наведе не се примери на успешен „кадар„ туку на успешни индивидуалци. Произведување на кадар подразбира све што ќе „произведеш„ да функционира, како телевизори во фабрика.Значи во случајов од 100 дипломирани, 95 да можат да функционираат во струката, кој повеќе кој помалку успешно. Не е доволно првите 5-10 да бидат успешни, па макар и надвор. Нивниот успех е индивидуален квалитет, способност за прилагодување и импровизација,... и многу важно, во 80% случаи школување или дошколување во странство. Ако веќе од кај нас бараме некој заслужен за нивниот успех, позаслужна е нивната учителка во основно што ги научила да пишуваат, читаат и да доаѓаат на време отколку нашите факултети.

Инаку за изјавата на Спиро, морам да кажам дека за некои работи има право.

 

[Xibalba]

т.е. ми најдоа работа

Кој ти најде работа?

 

[Stefus Corp.]

Кој ти најде работа?

Моите...во основа муабетот ми беше не бирав баш каде ќе се запишам на факс и затоа ми беше многу лесно да најдам/да ми најдат работа. Така да во оваа смисла и според мое искуство во Спиро е во право.

 

[scary]

Нешто интересно на оваа тема

Зошто Спиро Ристовски е во право


Министерот Спиро Ристовски е една од оние јавни личности во Македонија за кои навикнавме зборовите да им се мерат според Рихтеровата скала, поради потресите од реакции што ги предизвикуваат. Така беше и со неговата изјава дека во земјава многу луѓе, а особено помладите, не сакаат да најдат работа или се премногу пребирливи. Но проблемот на министерот во овој случај не е тоа што стана 24-часовен предмет на негативни критики, дури и на исмевање. Проблем е што Ристовски, всушност, е во право. Не е во право со својата констатација дека во Македонија не било тешко да се најде работа. Напротив, тешко е. Има слободни работни места, точно, но тоа се оние што бараат мошне стручен кадар, на пример специфични занаетски работи во градежништвото, нешто од информатичко-комуникацискиот сектор и слично. За жал, за оние поедноставни работи за кои се смета дека речиси секој може да ги прави (чистач, магационер, продавач, келнер и друго) секогаш кога ќе се ослободи место се наоѓаат по неколкумина што сакаат да го пополнат. Најчесто единствениот критериум им е трошокот за превоз до фирмата и назад да им биде помал од оној кусур што ќе им го дадат и ќе го наречат плата. Значи тука министерот не е во право, во Македонија не е воопшто едноставно да се најде една од оние работи што се прифаќаат за „колку да се работи нешто, додека не излезе подобра шанса“. Ако таквите работни места остануваа слободни, ќе имавме имиграција од третиот свет, ќе ни нагрнеа разни раси и религии, ќе ни го направеа секојдневието пошарено и поинтересно, но тоа очигледно не ни се случува.

Тогаш на кој начин Ристовски е во право? Човекот воопшто не греши кога вели дека многу голем дел од младината во земјава навистина не сака да работи. Кога немаат работа, чекаат, не ја бараат. Не се обидуваат ниту да се докажат некому, ниту да почнат нешто самите. Главно сметаат дека работно место треба да се создаде и да бидат повикани. Да не се лажеме, тоа се случува, го сакале ние Спиро Ристовски или не. Уште полошо, многумина дури и кога ќе најдат некаква работа (особено од категоријата „колку да се работи нешто додека не излезе подобра шанса“) вложуваат многу напор за да го дадат апсолутниот минимум што се очекува од нив, ако може и нешто помалку од тоа, за да ја добијат платата. Забошотувањето е толку распространето што е голем срам кога некој не го прави. Таквите најчесто се предмет на потсмев меѓу колегите, дури се сметаат за чудаци.

Значи дефинитивно имаме проблем со работната етика, работната култура, работниот менталитет, како и да го наречеме, тоа ни е една од слабите страни во општеството. Добро е што министерот ја отвора таа тема, но наместо да го прави тоа така што ќе ја искара младината дека е мрзелива, може да го постави прашањето зошто ни е таков паметот? Не е дека ние сме си едноставно такви, така било од памтивек, поради поднебјето и слично. Не е толку едноставно. Обична кампања со слоган „Не седи, најди работа“ нема никому да му најде работа, освен на тие што ќе ја подготвуваат и ќе ја спроведуваат. Ако Ристовски го постави прашањето, тоа што ќе го добие како одговор воопшто нема да му се допадне. Такви сме затоа што министерот и неговата партија, неговиот претходник и неговата партија, нивниот претходник и партијата и сите политичари и партии што се појавиле во македонската плуралистичка историја ни го овозможиле тоа, преку нивните фамозни партиски вработувања. Една од почестите носталгични приказни што ги слушаме за времето на социјализмот е дека тогаш можело малку да се работи, да се забошотува и да се поминува без последици, затоа што сѐ било државно и никој не се замарал премногу со овој проблем. Ете уште една негативна појава за која вината можеме лесно да ја префрлиме кај поранешниот режим, кој создал навики што тешко може да се искоренат. Но што направија сегашните демократски политички партии, тие на власт и тие што порано беа на власт, за да се справат со оваа појава? Не само што не се обидуваат да ја искоренат туку и ја усовршуваат.

Пред и по избори, кога има промена на власта или кога останува истата власт, илјадници луѓе добиваат вработувања во државните институции и во јавните претпријатија што најчесто не ги заслужуваат, само поради нивната партиска припадност, придонесот во кампањите, врските или полтронството кон повисоките во хиерархијата итн. Потоа тие уживаат во сите работнички права што им ги овозможуваат законите, а работат најмалку што можат, некои дури и воопшто не работат. Дотаму е дојдена работата што би се сметало за напредок ако партиските војници почнат да добиваат државна работа, а не само државните работни места и државните плати. Кога се веќе бутнати таму, барем да си го сработуваат својот дел. Но наместо тоа, целата таа практика покажува дека во Македонија е можно да се просперира без работење. Системот на вредности ни е толку искривен што сѐ се исплатува, освен трудот и напорната работа. И како министерот очекува некој да се труди да стане магационер, келнер, па дури и копач на канали (како привремена работа додека не најде нешто по струка), и тоа да го доживува сосема нормално, кога неговиот другар, кој не е по ништо поквалификуван, „се снашол“, успеал да се пикне во климатизирана државна канцеларија, од каде што редовно си го апдејтува својот фејсбук-статус? На крајот, ако веќе дојде до тоа, зошто некој би требало да биде силно мотивиран да најде каква било работа и да се надева дека подоцна во животот ќе успее да напредува и да се издигне на повисоко ниво кога тоа му го порачува 31-годишниот министер за труд и социјална политика Спиро Ристовски? Зошто некој би посакувал работно место што нема да биде финансирано од државниот буџет со кој, меѓу другото, раководи 26-годишниот заменик-министер за финансии Ардијан Џеладини?

Убава е таа приказна што сакаат да ни ја продадат. Сите што се во подмладокот на фудбалскиот клуб додека се деца ги чистат копачките и ги собираат валканите крпи од соблекувалните. Како што ќе растат, оние што ќе се покажат како најдобри ќе добијат место во првиот тим. Но во реалноста детето што ревносно ја чисти калта меѓу крампоните само ја пропушта шансата набрзина да скокне во првиот тим или да добие некое лесно асистентско место, користејќи волшебно парче картон со партиско обележје.

http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=52213945198&id=13&prilog=0&setIzdanie=22885

 

[Hank Moody]

Кадарот не е квалитетен, нема збор за тоа. Само многу е важно дека тоа не е вина на студентите туку на образовниот систем.
Инаку одговорот што го бараш е многу едноставен. Прво, примерите што ги наведе не се примери на успешен „кадар„ туку на успешни индивидуалци. Произведување на кадар подразбира све што ќе „произведеш„ да функционира, како телевизори во фабрика.Значи во случајов од 100 дипломирани, 95 да можат да функционираат во струката, кој повеќе кој помалку успешно. Не е доволно првите 5-10 да бидат успешни, па макар и надвор. Нивниот успех е индивидуален квалитет, способност за прилагодување и импровизација,... и многу важно, во 80% случаи школување или дошколување во странство. Ако веќе од кај нас бараме некој заслужен за нивниот успех, позаслужна е нивната учителка во основно што ги научила да пишуваат, читаат и да доаѓаат на време отколку нашите факултети.

Инаку за изјавата на Спиро, морам да кажам дека за некои работи има право.

Колку е виновен образовниот систем, толку е виновен и студентот. Образованието не завршува кога ќе земеш диплома и плата, потребно е континуирано надградување, ем да бидеш конкурентен ем да ги пратиш работите од поразвиените земји и да ги имплементираш во помалку развиената Македонија.
Не се согласувам и има примери дека дел од кадарот е квалитетен. Не може да очекуваш дека во една генерација од 100 доктори, сите ќе станат успешни имиња во професијата. Секогаш ќе ги има оние кои ќе бидат понапред од останатите. Некои ќе се добразуваат, некои ќе посетуваат семинари, работилници, ќе работат со искусни кадри од професијата, ќе осознаваат нови работи. Останатите ќе останат пасивни само на она што го научиле за време на факултет. Учителката може ги научила да читаат и пишуваат но не ги научила анатомија и практично учење од познат кардиолог како се пресадува срце.

 

[Zaphod Beeblebrox]

Не знам каде да го ставам ова, но е супер за темава, каде што почна да се збори и за факултетите.

Миленко, како еден од полтроните на Владата, за кој и сам има признаено и не се срами за тоа, се вклучи во пропагандата - студирајте во Македонија и не си одите од државата. Причината за тоа, е смешна, бидејќи се станувало хомосексуалец во Европа. Текстот, „пратен од загрижен татко“ е следен:

Pochituvan gospodine Nedelkovski

Najprvo sakam da Vi kazham deka iskluchitelno mnogu Ve cenam i Vas kako lichnost, kako chovek so izgraden intelekt koj go kreira javnoto mislenje vo R. Makedonija a i Vashite napori za podiganje na patriotskata svest i zashtita na semejnite vrednosti i tradicii kaj makedonskiot narod. Ako ne postoea lichnosti kako Vas, koi za zhal se retki, kojznae sto kje se sluchese i so nashava drzava i so nashiot narod. Kako Makedonec Vi blagodaram za seto toa.
So golema bolka i gorchina vo dushava reshiv da Vi pisham. Pretpostavuvam deka nikoj ne Vi se obratil do sega so slichen problem kako mojov. Jas imam sin koj studira akterstvo vo stranstvo. Neodamna, i toa sosema sluchajno preku mojata kjerka, koja e pomala od mojot sin doznav deka mojot sin vsushnost e homoseksualec ( sluchajno prochitala edna negova konverzacija ). Mozhete da zamislite kolkav shok beshe toa za mene. Deteto shto si go odgleduval, rasnel za da bide vistinski mazh, da go saka sportot i se shto sakaat mazhite, da gi pravi site onie grozotii svojstveni za najperverznite i najnaludnichavite umovi. Da bide shokot ushte pogolem doznav deka vsushnost mojot sin bil homoseksualen escort, chitajki ja lichno celata konverzacija na mojot sin shto mojata kjerka delumno ja prochitala. I togash se srushi siot moj svet. Se shto sum gradel, se shto sum mechtael za idninata na mojot sin. Sledea prashanja, zoshto, kako, od koga? Se obvinuvav i seushte se obvinuvam sebe si kako mozhev da sum tolku slep? Site tie trchanja vo park, site tie vezhbanja i zhelba za da se izgleda mnogu podobro, seto toa bilo za da bide shto podobar homoseksualec, shto popozhelen na homoseksualniot pazar. Zatoa i go odbral akterstvoto za da nauchi shto podobro da lazhe i da bide shto posharmanten. Mojot sin koj beshe moja gordost, ubavo, sharmantno, visoko momche, inteligenten, dobro vospitan, poslushen, so mek glas, kulturen, koj nikogash ne me nalutil, da bide neshto shto najveke mrazam? Kogo sum go uchel da ja pochituva nashata pravoslavna hristijanska tradicija, redovno da odi vo crkva, da go pochituva Boga, da veruva vo milosta Bozhja, kogo sum go nosel po makedonskite crkvi i manastiri, da mi go napravi ova, da mi zabode nozh vo srce?

Sakam da apeliram do site makedonski roditeli chii deca studiraat vo stranstvo, akterstvo ili nekoja slichna oblast na ovaa, dobro da si gi otvorat ochite i da se zaprasaat da ne sluchajno isprakjaat mlado meso vo usta na volk? Da ne sluchajno bash studirajkji go ova se spremaat da bidat dobri homoseksualci, koi kje najdat bogat sponzor bash preku vezhbanje i usovrshuvanje na akterskite sposobnosti? Dali vredi mladi 18, 19, 20, 21 godishni momchinja da se odvoeni i tolku daleku od semejstvoto, podlozhni na razni negativni vlijanija i homoseksualizam?

Preku ovoj moj tragichen primer treba da ni stane jasno kolku treba da ja sakame Makedonija. I deka nashite deca ne treba da se zalazhuvaat po lazhniot sjaj i navodniot dobar zhivot shto kje go imaat vo stranstvo. Makedonija e zemja vo koja vo golem del na semejstva seushte se pochituva semejnata tradicija, semejnite vrednosti, neshto shto vo lazhniot Zapad na zabludite, vo koj se glorifikuva homoseksualizmot go nema. Dali podobriot zhivot se gleda vo toa komu kje go dades analniot otvor i so kolku mazhi kje legnes so toa vregjajkji go Boga i nashata pravoslavna vera?

Sakam da apeliram i do Vas gospodine Nedelkovski, ova moe pismo javno da go objavite i Ve molam da ja otvorite ovaa tema vo makedonskite mediumi i vo Vashata ceneta i moshne gledana emisija ushte vednash. Makedoncite ne treba da se moldavski prostitutki, slichno kako devojkite koi doagjaa kaj nas od Moldavija, Ukraina itn. Nie sme bibliska zemja, zemja so semejni vrednosti i tradicija. Isto taka Ve molam gospodine Nedelkovski da oformite internet grupa za shto povekje roditeli chii deca studiraat vo stranstvo da go prochitaat ova moe pismo. Apeliram i do site onie korisnici na socijalnite mrezhi kako facebook koi znaat roditeli chii deca studiraat vo stranstvo da im ja ispratat ovaa moja lichna ispovest do niv, za da si gi otvorat svoite ochi i da vidat shto pravat nivnite deca. Proshirete go ova pismo do site roditeli chii deca studiraat vo drugite zemji da se osvestat bidejkji mozhebi zhiveat so lazhna pretstava i slika za nivnite deca. Da nauchat da ne gi ignoriraat znacite shto jas za zhal gi ignorirav.

Od razbirlivi prichini jas mora da ostanam anonimen. Vo sekoja prilika go kazhuvam gordo svoeto ime i prezime, no ova shto go napishav ne e prichina za gordost tuku za sram. Se sramam shto sum potfrlil kako roditel i gi molam drugite roditeli da ne go napravat istoto.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=666726596677700&id=387874901229539

Не можам, а да не реагирам дека ова е смешен обид за деградирање на младите кои решаваат да си одат во државата, со срамна пропаганда дека таму би можеле да станат хомосексуалци. И знаете што? Никој нема да реагира на ова.