Зошто постоиме? Која е нашата цел на живеење?

[bobipp]

Се додека човештвото тони во алчност,материјализам,лубомора и желба за моќ едноставно нема да го добие одговорот на ова прашанје.Се додека не сватиме дека сме меѓусебно поврзани и се додека движечка сила е профитот човештвото не е достојно да го знае одговорот на ова прашанје.

Се согласувам, но зошто воопшто мора да постои некоја цел? Било каква? Имањето цел, значи дека на некој начин си ограничен, дека мора да го постигнеш тоа и тоа, дека се што попат ќе го доживееш и сретнеш не е вредно да се спознае. Јас мислам дека човекот треба да го живее животот колку што теоретски е возможно, да ги ужива сите благодети кои ги дава Земјата. Во ова најмногу мислам на патувањето каде што сакам и правењето што сакам. Ама пошто светов ни е ограничен на работите што ти ги спомна, ова моето е многу тешко изводливо, да не речам невозможно. Светот и животот се место и време на безброј можности и искусување на што поголем дел од нив, ќе ти го направи животот многу побогат, полесен за живеење, поинтересен за доживување.

Исто како фудбалска утакмица која била здодевна, завршила 0-0 и друга која завршила 3-2, имало гол во 92-ра, имало пенал, 2 црвени картони, 3 стативи и безброј шанси...и на крај ќе речеш: -Леле каква утакмица човече!

 

[Bodhidharma]

Ич те неразумем
кажи ми повеќе...

Не е природата на нештово за разбирање или не разбирање. Станува збор за искуство(доживување)....и би можел најверојатно да пишам за истово ама тешко дека би имало некој ефект. Потребно е тригерување, а не објаснување.
Лугево се во кома, ми текна на музикава .....има некоја убавина може во состојбата, затоа и си гуркаат така. Или може се плашат да го одат патот на Сидарта...кој би знаел.

 

[moni_moja]

Во ова најмногу мислам на патувањето каде што сакам и правењето што сакам. Ама пошто светов ни е ограничен на работите што ти ги спомна, ова моето е многу тешко изводливо, да не речам невозможно.

Универзумот има планети и ѕвезди и знајш колку има за патување
А пак телата имаат атоми и неутрони и знајш колку има за раситнување

Така и патувањата можеш да го пропатуваш цел свет - нанадвор а можеш да останиш во едно место засекогаш и да проучуваш некоја област (навнатре). И од двете патувања ќе остане некое место недопрено.
--- надополнето: 6 мај 2013 во 15:20 ---

.....

Јас мислев крај кога ќе спознаеш зошто си тука, крај со овој дел од животот после душата патува, со спознанието е целосна
Ако ми раскажиш веројатно ќе те разберам незнам што имаш во мислите

А викаш мислите не биле исто што и јас, „мислам значи постојам“ не важи а?

 

[Gurdjieff]

Универзумот има планети и ѕвезди и знајш колку има за патување
А пак телата имаат атоми и неутрони и знајш колку има за раситнување

Така и патувањата можеш да го пропатуваш цел свет - нанадвор а можеш да останиш во едно место засекогаш и да проучуваш некоја област (навнатре). И од двете патувања ќе остане некое место недопрено.
--- надополнето: 6 мај 2013 во 15:20 ---


Јас мислев крај кога ќе спознаеш зошто си тука, крај со овој дел од животот после душата патува, со спознанието е целосна
Ако ми раскажиш веројатно ќе те разберам незнам што имаш во мислите

А викаш мислите не биле исто што и јас, „мислам значи постојам“ не важи а?

Пак мудруваш а? седи работи нешто!

Нај јако до сега....10+

 

[Bodhidharma]

Јас мислев крај кога ќе спознаеш зошто си тука, крај со овој дел од животот после душата патува, со спознанието е целосна
Ако ми раскажиш веројатно ќе те разберам незнам што имаш во мислите

А викаш мислите не биле исто што и јас, „мислам значи постојам“ не важи а?

Каде патува?
Не може два различни временско-просторни континуими да бидат поврзани во смисла на простор или време. Освен ако не постои некоја друга референтна точка(време-простор) заедничка за сите други.
Инаку да, Декарт бил у заблуда.
Постоеле моменти кога не сум мислел а сум постоел, уствари битието е примарно, треба да постоиш за да мислиш. Прост доказ ти е самата можност на набљудување на мислите, така да со самото тоа не може да си ти истите.
Напоменав деконструктивен модел....apophatic.
That who you can see, you are not; that which you can observe, you are not; that which you can become aware of, you are not.

 

[moni_moja]

Пак мудруваш а? седи работи нешто!

Нај јако до сега....10+

Потсетви ме почесто да не пукниш )) Не ми е нај јако ова размислување, да знајш што мислам за времето или за боите ќе се крстиш
--- надополнето: 6 мај 2013 во 15:55 ---

That who you can see, you are not;

that which you can observe, you are not;

that which you can become aware of, you are not.

Кај си досега со мислава .... јас пола живот се мачам да сватам што сорта сум, и колку повеќе сакам да знам која сум толку подалечна ми е сликата

 

[Gurdjieff]

Каде патува?
Не може два различни временско-просторни континуими да бидат поврзани во смисла на простор или време. Освен ако не постои некоја друга референтна точка(време-простор) заедничка за сите други.
Инаку да, Декарт бил у заблуда.
Постоеле моменти кога не сум мислел а сум постоел, уствари битието е примарно, треба да постоиш за да мислиш. Прост доказ ти е самата можност на набљудување на мислите, така да со самото тоа не може да си ти истите.
Напоменав деконструктивен модел....apophatic.
That who you can see, you are not; that which you can observe, you are not; that which you can become aware of, you are not.

Боди...Декарт не да бил во заблуда...
Постојат моменти во кои мислам...се друго е празно множество!
Ми требеше време да дојдам во статус во кој „не-мислам“.
Замисли...мислам дека тој статус на „не-мисли“ е најголемо достигнување во мојот живот,
Зошто постоиме?....еве го мојот одговор...најголем статус на нашето постоење е да „не-мислиш“.

 

[Bodhidharma]

Кај си досега со мислава .... јас пола живот се мачам да сватам што сорта сум, и колку повеќе сакам да знам која сум толку подалечна ми е сликата

E не...... не се мачи да видиш која(што) си. Техниката е деконструктивна, треба да дознаеш што не си.
Што би рекол Шерлок Холмс :
When you have eliminated all which is impossible, then whatever remains, however improbable, must be the truth.
--- надополнето: 6 мај 2013 во 16:04 ---

Боди...Декарт не да бил во заблуда...
Постојат моменти во кои мислам...се друго е празно множество!
Ми требеше време да дојдам во статус во кој „не-мислам“.
Замисли...мислам дека тој статус на „не-мисли“ е најголемо достигнување во мојот живот,
Зошто постоиме?....еве го мојот одговор...најголем статус на нашето постоење е да не-мислиш.

Муабетот со декартовата мисла беше во насока дека не мислењето не го ислкучува постоењето.
Инаку да, секое дејствие само по себе го потврдува постоењето.

 

[Muranyi]

Прост доказ ти е самата можност на набљудување на мислите, така да со самото тоа не може да си ти истите.
Напоменав деконструктивен модел....apophatic.
That who you can see, you are not; that which you can observe, you are not; that which you can become aware of, you are not.

А кој е набљудувачот,што е тој?Како тој да се надмине,бидејќи не е можно ни набљудувачот да бидеш,кога веќе и тој претставува феномен.Во право ли сум?
Не мислам,значи сум

 

[Gurdjieff]

А кој е набљудувачот,што е тој?Како тој да се надмине,бидејќи не е можно ни набљудувачот да бидеш,кога веќе и тој претставува феномен.Во право ли сум?
Не мислам,значи сум

Нема потреба да го надминеш набљудувачот.Проблемот е како да дојдеш до тоа да бидеш набљудувач.
Тоа е само игра на зборови.
Тоа не е никаков феномен.Тоа е твојата права природа.
Ај нека одговори Боди па ќе видиме...

 

[Ipsissimus]

А кој е набљудувачот,што е тој?Како тој да се надмине,бидејќи не е можно ни набљудувачот да бидеш,кога веќе и тој претставува феномен.Во право ли сум?
Не мислам,значи сум

Има два суштински и еден наспроти друг спротивни концепти кој иако имаат спротивна природа не се исклучуваат во математичка смисла туку се надополнуваат или подобро кажано испреплетуваат меѓу себе како принципот на Јин и Јанг. Првиот е едноставно свеста - Битието, најосновната, статичка, неменлива - вечна состојба. Кога таа состојба од статичност ќе премине во некаква активност, се појавува набљудувањето. Што значи дека набљудувачот е особина на Битието кога почнува да го проширува својот опсег на искуства.

 

[Bodhidharma]

А кој е набљудувачот,што е тој?Како тој да се надмине,бидејќи не е можно ни набљудувачот да бидеш,ко га веќе и тој претставува феномен.Во право ли сум?
Не мислам,значи сум

Не би можел да се надмине набљудувачот, со самото тоа и не може да се види кој е. Огледалото не може да се рефлектира самото. Moжеш едноставно да бидеш, егзистенцијално искуство да го наречеме....се што би кажал за истото би го изопачил.
Tao, once described, is no more the real Tao.
Не би рекол дека е феномен, повеќе сум за поим како есенција(суштина).
Твоето постоење не зависи од ништо екстернално, иако без душа па и без тело би било можеби и узалуд. Ќе нема што да се рефлектира.
--- надополнето: 7 мај 2013 во 12:16 ---

Има два суштински и еден наспроти друг спротивни концепти кој иако имаат спротивна природа не се исклучуваат во математичка смисла туку се надополнуваат или подобро кажано испреплетуваат меѓу себе како принципот на Јин и Јанг. Првиот е едноставно свеста - Битието, најосновната, статичка, неменлива - вечна состојба. Кога таа состојба од статичност ќе премине во некаква активност, се појавува набљудувањето. Што значи дека набљудувачот е особина на Битието кога почнува да го проширува својот опсег на искуства.

Рече состојба прво, јас би се задржал на тој поим а не на особина....како и да е.
Tao, once described, is no more the real Tao. ако ништо повеќе, може да се споделат искуства на некој начин.

 

[Ipsissimus]

Рече состојба прво, јас би се задржал на тој поим а не на особина....како и да е.
Tao, once described, is no more the real Tao. ако ништо повеќе, може да се споделат искуства на некој начин.

Зборовите и терминологијата се далеку од доволни да пренесат искуство кое не е дел од искуството на останатите. Во секој случај поентата е дека набљудувањето е состојба или особина на Битието која настанува кога тоа почнува да го проширува својот опсег на искуства.
Според мене производ или нуспроизвод на тој процес е самото време - четвртата димензија на физичката реалност.

 

[Хоуп]

Нашата цел е смртта и животот е една битка да се умре по природен пат.

 

[GoD.HateUSaLL]

Нашата цел е смртта и животот е една битка да се умре по природен пат.

Исполни ја целта жити се.