SydBarrett
Oh by the way, which one's Pink?
- Член од
- 19 март 2012
- Мислења
- 70
- Поени од реакции
- 35
Една од најубајте верзии на Mother лајвШо мислиш за оваја верзија ?
Голема штета е што Сид завршил така како што завршил... И со него не биле само уште еден психоделичен бенд, имале свој уникатен звук. Ама, мора да признаеме дека и Гилмор е поим за гитарист. Дури и нешто повеќе од тоа. Кога сме кај периоди, најголем мерак ми прави периодот на албумите пред Dark Side, односно експерименталниот период на бендот.Денеска имав интересна дебата за бендов со исто голем фан на Пинк Флојд. Само шо имавме несогласување на Флојд со Syd Barret и Gilmour, кога биле поубајЈас со првиов помераклија сум некако.
Точно, најголем пробив со маестрото праватГолема штета е што Сид завршил така како што завршил... И со него не биле само уште еден психоделичен бенд, имале свој уникатен звук. Ама, мора да признаеме дека и Гилмор е поим за гитарист. Дури и нешто повеќе од тоа. Кога сме кај периоди, најголем мерак ми прави периодот на албумите пред Dark Side, односно експерименталниот период на бендот.
Мора да признаеме дека во никој период не заостануваат. Посебно не во психоделичниот, со вакво парче:Точно, најголем пробив со маестрото праватна кој капа симнувам. Но мразам кога некој ги потценува како такви претходно, само затоа што страшните психоделии на гитара поизостанувале.
Колку и да ја нејќи некој ерата на Сид, ако не бил Сид немало ниеден асолен албум да напрат после. Чоеко му бил инспирација како на Вотерс така и на сите останати во бендот. Можи да ги замислите Флојд без Wish you were here ? Без Сид албумот немаше да постој. Инаку фан на Гилмор ерата.Точно, најголем пробив со маестрото праватна кој капа симнувам. Но мразам кога некој ги потценува како такви претходно, само затоа што страшните психоделии на гитара поизостанувале.