Кајгана психолог

  • Креатор на темата Креатор на темата FLiX
  • Време на започнување Време на започнување
Се чувствувам многу бедно,без идеа за/што како понатаму.Премногу сум емоционален, во еден момент сум лут,а во друг момент веќе од жал не можам да издржам ми идат солзи.
Полн сум со огорченост и негативна енергија,што да направам да се потсмирам малце... веќе ништо не ми е интересно, се си мислам само на лошо...никаква надеж немам.
 
Се чувствувам многу бедно,без идеа за/што како понатаму.Премногу сум емоционален, во еден момент сум лут,а во друг момент веќе од жал не можам да издржам ми идат солзи.
Полн сум со огорченост и негативна енергија,што да направам да се потсмирам малце... веќе ништо не ми е интересно, се си мислам само на лошо...никаква надеж немам.

Мислам дека треба да си најдеш/поставиш некоја цел поради која ќе живееш нешто што највистина ќе го сакаш и ќе те исполнува и секојдневно ќе работиш за тоа да се оствари. Dream big, act bigger!
 
Од се ми е преку глава. Мислев ок ќе завршам факс ќе најдам работа и се ќе биде ок. И така стана цела работа, имам убава работа, мислам добро платена работа, но додект ја земеш таа добра плата, ќе те убијат од работа мин. 12 часа дневно, ќе ти ѕвонат во никое време да завршиш некоја работа, нонстоп си под стрес, нервози да ја е*ам јас таа работа, и шо кога ги имам парите кога го немам е*аното време да ги трошам.
Мајка ми нонстоп нешто ми наваѓа замерки, тоа требало она требало само сум спиел немало аир од мене , а јас жив човек не сум робот. Многу брзо губам интерес за било што, на работа уште првите 3 месеци кажав не сакам да го работам тоа, но останав поради добрата плата. За девојките исто така, некако се чувствувам ако некое девојче се заљуби во мене, ќе ја направи најголемата грешка у живот. Секогаш гледам да стојам понастрана, понекогаш намерно ги повредувам, само да се тргнат од мене, се чувствувам како чудовиште, човек шо не е човек. Жив мртовец - рамнодушен на се, е*ан од сите страни.
 
Од се ми е преку глава. Мислев ок ќе завршам факс ќе најдам работа и се ќе биде ок. И така стана цела работа, имам убава работа, мислам добро платена работа, но додект ја земеш таа добра плата, ќе те убијат од работа мин. 12 часа дневно, ќе ти ѕвонат во никое време да завршиш некоја работа, нонстоп си под стрес, нервози да ја е*ам јас таа работа, и шо кога ги имам парите кога го немам е*аното време да ги трошам.
Мајка ми нонстоп нешто ми наваѓа замерки, тоа требало она требало само сум спиел немало аир од мене , а јас жив човек не сум робот. Многу брзо губам интерес за било што, на работа уште првите 3 месеци кажав не сакам да го работам тоа, но останав поради добрата плата. За девојките исто така, некако се чувствувам ако некое девојче се заљуби во мене, ќе ја направи најголемата грешка у живот. Секогаш гледам да стојам понастрана, понекогаш намерно ги повредувам, само да се тргнат од мене, се чувствувам како чудовиште, човек шо не е човек. Жив мртовец - рамнодушен на се, е*ан од сите страни.

Ако не ти се допага работното време,ако не ти се работи всушност таму мој предлог е да си бараш нова работа додека ја работиш оваа па кога ке најдеш напушти ја моменталнава.Можеби нема да си платен како што си платен сега но барем ке имаш одмор,ке имаш време да ги трошеш парите и да правиш се што ти недостига во моментов.
Зошто ако некое девојче се заљуби во тебе е грешка?Поради што?Не сакаш да имаш покрај себе личност која ке те подржува?Ке те грее во студените денови?:)Не ги повредувај ако не сакаш да си сам еден ден,пушти ги да те сакаат,убава е љубовта но барем за миг стави се во нивна позиција како ке ти е тебе да те повредуваат?:)
Остави ја мајка ти,сите родители се такви,живееле во друго време и имале други сфакања.Гледај тебе да ти биде добро.Тоа е најважно.
 
Ми треба препорака од вас некој психолог или психијатар од Скопје, би било пожелно и e-mail адреса ако имате од истиот да споделите, и отприлика колку кошта еден "преглед" кај психолог или психијатар?
 
Мразам да ги глеам работите од овој аспект.. Дека све се врти околу пари.. Да имаш женска треба да имаш многу пари.. Порано не беше вака многу полесно сум се запознавал со девојчиња сега премногу површна стана работава.. Ако се облечеш убаво,ако искачаш на елитни места дури тогаш ќе најдеш на муабет со некое девојче.. Да им се мочам на парите.. Ми иде да забегам странство барем ќе знам таму има работа ама и ќе можам да спечалам за убав живот и нема да се нервирам за вакви работи.. Се нервирам луѓе што појма немаат од животот прават журки и вртат женски само заради тоа што имаат поише пари од мене.. ебате бељата..знам дека не е ова само кај мене..
 
Прв пат пишувам тука ...ако има некој кој ќе се пронајде во ова што ќе го пишам и кој успеал на некој начин да продолжи со животот нека ми пише пп би му бил благодарен на помошта

Инаку еве во последниве 2 година незнам зошто многу почнав да се повлекувам сите луѓе кои ме гледаа од корист ги баталив и реков дека не сакам повеќе ништо од такви луѓе ни моабет нит ништо ама апсолутно ништо ... како повеќе поминува времево се повеќе гледам дека луѓето се дружат од корист пред се материјална правиш моабет со човек во првите 10 прашања му се што работиш колку ти е плата и тн. повеќето девојки познаници од онака што правам моабет материјалноста ја гледаат како прва опција да имаат другар и сл. ај тоа јбг нивна ствар но работата е што веќе баталувам да се дружам едноставно премногу ги бирам а 90 % од луѓето кои ме знаат викаат ти многу чуден човек сум ептен се разликуваш од другите и тн. а што е најстрашно немам излезено во град некаде со друштво и сл. скоро година ипол :cautious: али ај веќе се навикнав запознав другар све е ок али зошто секогаш луѓето кога зборуваат се жалат ... секогаш зборуваат за нив или пак ќе те праша како си онака колку ради реда а и се јавуваат само да се испразнат почнав да излегуам со него онака надвор и само ги мрзнам мандариниве мои ... секогаш помагам на секој кога ќе можам и на крај јас испаѓам крив ... на љубовно поле дефинитивно тапа ... како и секогаш можеби има некое мала светлина али тешко немам некоја посебна надеж иако премногу се трудам околу неа дај боже нешто да биде али јбг почна животот да ми станува работа - дома - работа - дома почнав да мразам празници, нова година, и премногу нервозен сум 2-3 лица ми предложија да одам на психијатар но јас знам дека не сум за таму бидејќи џабе ќе одам само парите да ми ги земе и помош нема .... иако можеби нема ни никој да го прочита ова али јбг можеби еден ден ќе биде болје ... :)
 

Џабе си напишал реферат кога мислењево ти е оф-топик. Човекот побара адреса од психолог или психијатар,не те праша дали треба да оди или не.

Nikola245
Петковски Сашо - не го познавам лично имам само слушнато, па можеш да пробаш

тел:076 435 042
e-mail:marina@moduscentar.com

Всушност дечкото погоре е во право. Единствено доколку определена личност има одредено психичко заболување како шизофренија и сл, треба да иде на психијатар за да овој му препише соодветна терапија. Единствен начин психијатар да ти помогне е да ти препише прозак или литиум така да во делот на советување, разговори и слично ефектот е ист без разлика дали си зборел со психијатар или со близок пријател. Оттука пак работата на психолозите е безпредметна :)

А он од каде знае дали овој шо побара помош има психичко заболување или не?
 
Никој на темава не ве праша за ваше мислење за психолозите и психијатрите, има соодветни теми за тоа.
Ако некој бара контакт д психолог или психијатар - или одговорете на тоа или прескокнете ја темата.
 
А дали при посета на психолог например би требало некаков упут од матичен или сини картони, или тоа би можело само со плаќање на прегледот?
 
па треба се ...првин треба со матичен да разговараш за тој да те прати на психијатар да види во каква состојба си и сини картончина треба колку шо знам..психијатар пишав оти тој можи да ти препиши апчина доколку види дека ти се потребни,а психологот е само за разговор !!!
 
Јас имам проблем. Често ми замеруваат за моето однесување. На пример, мразам да чекам, мразам кога некој ја тупи 2 саати за нешто што може да се каже кратко и гласно за 10 секунди. Тоа ми прави голема нервоза и најчесто реагирам у стилот: Аман кажи директно не ми врти од околу. Осеќам дека не е во ред тоа мое однесување, осеќам дека им пречи на лугето кога ги прашуваш директно за нешто или во кратки црти им одговараш, а најмалку кога ги брзаш во нешто. Се борам со тој мој темперамент. Јасно ми е дека не може секој еден да те сака. Но се трудам да делувам по нормално. Им завидувам на оние кои не придаваат вредност на ситници.. кои мене ме вадат од такт. Позз. Добра тема !
 
Од се ми е преку глава. Мислев ок ќе завршам факс ќе најдам работа и се ќе биде ок. И така стана цела работа, имам убава работа, мислам добро платена работа, но додект ја земеш таа добра плата, ќе те убијат од работа мин. 12 часа дневно, ќе ти ѕвонат во никое време да завршиш некоја работа, нонстоп си под стрес, нервози да ја е*ам јас таа работа, и шо кога ги имам парите кога го немам е*аното време да ги трошам.
Мајка ми нонстоп нешто ми наваѓа замерки, тоа требало она требало само сум спиел немало аир од мене , а јас жив човек не сум робот. Многу брзо губам интерес за било што, на работа уште првите 3 месеци кажав не сакам да го работам тоа, но останав поради добрата плата. За девојките исто така, некако се чувствувам ако некое девојче се заљуби во мене, ќе ја направи најголемата грешка у живот. Секогаш гледам да стојам понастрана, понекогаш намерно ги повредувам, само да се тргнат од мене, се чувствувам како чудовиште, човек шо не е човек. Жив мртовец - рамнодушен на се, е*ан од сите страни.
Еклер не си само ти разочаран што не си нашол работа во областа на факултетот што си го завршил..јбг. Ако седиш дома, домашните мислат дека си дембел, а незнаат дека кога работиш нешто или со некој што те иритира секој ден здравјето со бега, мочај и се на платата. Ама таква ни е ситуацијата па немаме некој избор, а и многу дебилна младина на се гледаме рамнодушно никако да смениме некоја лоша навика кај нас, навикнати сме да гледаме кроз призма на пари и не цениме само материјално па и затоа сме си криви. Сите имаме лоши периоди ама ајде како што викаат старите секој со ксметот
 
Осамена... Куп луѓе околу мене, јас пак осамена. Малку музика, малку поезија...
Секогаш трчајќи по вниманието од човекот што го љубам. Секогаш мисли насочени кон иднина, а дали ја има каква што ја гледам?

Тага....
По изгубеното најмило нешто! По Него! - Мојот создател, мојот штит, патот мој осветлен што беше само кратки неполни 19 години... А толку време минав низ солзи и копнеж за сонот да е јаве. Не е!

И пак, иако поучена за суровоста на животот, јас давам безрезервна љубов и чистота каква ретко се наоѓа... А, не чувствувам дека истото ми е дадено мене. Го нема! Таква е играта љубовна, секогаш!

Па потоа речиси хистерија, безволност после уморот...
Не вреди ништо...
Се е разочарување.

Колку би сакала да легнам на грб и со часови да зборувам.. Некому да зборувам...
 
Јас имам проблем. Често ми замеруваат за моето однесување. На пример, мразам да чекам, мразам кога некој ја тупи 2 саати за нешто што може да се каже кратко и гласно за 10 секунди. Тоа ми прави голема нервоза и најчесто реагирам у стилот: Аман кажи директно не ми врти од околу. Осеќам дека не е во ред тоа мое однесување, осеќам дека им пречи на лугето кога ги прашуваш директно за нешто или во кратки црти им одговараш, а најмалку кога ги брзаш во нешто. Се борам со тој мој темперамент. Јасно ми е дека не може секој еден да те сака. Но се трудам да делувам по нормално. Им завидувам на оние кои не придаваат вредност на ситници.. кои мене ме вадат од такт. Позз. Добра тема !

, изгледа треба по дебилно гледање на работите ако најдиш чаре кажи ми и јас сум во иста ситуација ми пречат долги разговори , шетање по тавани па некој кога ми заобиколва за да кажи наједноставна работа а осеќам во која насока ќе се одвива разговорот ме вади од патики . Не се работи кај мене само за општи муабети туку и за се останато .....како да мора се набрзина да напрај:unsure: се како да нема време да се ужива во обичните нешта .Во право си можи да е до темпераментот .......[/quote]
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom