Во времето на СФРЈ подобро се живееше... Мит или вистина?

  • Креатор на темата Креатор на темата onak
  • Време на започнување Време на започнување
БАтка ништо ти не разбираш, завајлија си.

Не е ова дискусија, туку твој обид да ги исфрлиш фрустрациите тука на форумов, кои си ги собирал долго време. Но, и тоа е у реду, ама барем кажи си дека поради твои лични примери и искуство го сметаш ова. Не е проблем.

Никој тука не плаче по Екс Ју, туку многумина не можат да сфатат како може и после 20 години од таа Југославија, да не мрднеме од статус кво ситуација.


Мислам дека премногу си индоктиниран со разни глупости за да оставиш барем мала доза на резерва за она што ти го велат другите, дека не е се така црно или бело.
Се нафрлаш со голема омраза за нешто што не го познаваш, а веројатно на некој начин те засегнало лично.

Но, ти си знаеш, голем си си.

Ако тебе ти е убао у МКД, мене ми е уште поубао.
--- надополнето: 29 ноември 2012 во 18:05 ---
nostalgija за крај би те прашал, што ти предлагаш за подобрување на ситуацијата? ИМаш ли некаква идеја?

Ај, еве плукаш по Екс Ју, таа ни ги донела сите проблеми денес и се шо ти кажуваш нека биде така.
Ами чаре? Почни со проблемот на невработеност, со браќава?

Инаку вака до утре можеме да плукаме по старото и минатото нели.

Е ами чаре?Па да почнеме од почеток,нели
Невработеноста беше на исто ниво и во таа Ју,но само вешто се сокриваше со вештачки запослувања.Државните фирми не можеа да го издржат тој притисок,и сега сме на исто дерџе.

Со бракава,хммммммм тој проблем се влече уште од бивша Ју,но пак ке речам вешто сокриван и камуфлиран,кој во денешницава зема се поголем замав...

Да се нафрлам со голема омраза кон нешто што убаво го познавам,и сум го осетил на своја кожа.Значи да живееш во држава во која се правеше како што ке кажеше Белград,не е лесно.Е сега на некои луге тоа не им пречеше,од веке познати причини......

Не сум ниту премиер ниту председател на државата,да давам идеи како да се реши тој проблем.Туку сум обичен граганин кој размислува за својата фамилија,и затоа сум тука сред оваа пустина каде животот не вреди ниту 5долари,а врзоп дрвца за греење 10долари.....

Моите родители не ми дадоа стан,ниту викендица туку само навика да сам се грижам за себе,и да не чекам поклон ниту милосрдие од никого.Значи израснат во тој социјализам кој ми остави само проблеми и ништо друго(ФИРОМ;Албанското прашање,итн,итн)

Инаку дискусиите немаат крај како што гледам,така да најубаво ке биде да се прекине или модераторот да не дозволува повеке коментари зошто едноставно нема цел целава дискусија.

Почнува да се дискутира веке и на персонално ниво(паднат од марс исл),зошто кога лугето немаат што да коментираат почнуваат со навреди.

Се дискутира со факти и конкретни примери.Барем сега има интернет и секој може да се информира,ако сака.Исто и искуства од постарите кои живееле во тој период.

Сепак на крај ке кажам едно нешто.Не можете да ја заборавите Југославија иако не постои 23 години........

Но секој со свој памет,па ке видиме крајот го краси или го гнаси делото........

И уште нешто да не заборавам....
I WILL NEVER APOLOGIZE FOR BEEN MACEDONIAN
НИКОГАШ НЕМА ДА СЕ ИЗВИНАМ НА НИКОГО ДЕКА СУМ МАКЕДОНЕЦ

Поздрав и лека нок
 
Е ами чаре?Па да почнеме од почеток,нели
Невработеноста беше на исто ниво и во таа Ју,но само вешто се сокриваше со вештачки запослувања.Државните фирми не можеа да го издржат тој притисок,и сега сме на исто дерџе.

Со бракава,хммммммм тој проблем се влече уште од бивша Ју,но пак ке речам вешто сокриван и камуфлиран,кој во денешницава зема се поголем замав...

Да се нафрлам со голема омраза кон нешто што убаво го познавам,и сум го осетил на своја кожа.Значи да живееш во држава во која се правеше како што ке кажеше Белград,не е лесно.Е сега на некои луге тоа не им пречеше,од веке познати причини......

Не сум ниту премиер ниту председател на државата,да давам идеи како да се реши тој проблем.Туку сум обичен граганин кој размислува за својата фамилија,и затоа сум тука сред оваа пустина каде животот не вреди ниту 5долари,а врзоп дрвца за греење 10долари.....

Моите родители не ми дадоа стан,ниту викендица туку само навика да сам се грижам за себе,и да не чекам поклон ниту милосрдие од никого.Значи израснат во тој социјализам кој ми остави само проблеми и ништо друго(ФИРОМ;Албанското прашање,итн,итн)

Инаку дискусиите немаат крај како што гледам,така да најубаво ке биде да се прекине или модераторот да не дозволува повеке коментари зошто едноставно нема цел целава дискусија.

Почнува да се дискутира веке и на персонално ниво(паднат од марс исл),зошто кога лугето немаат што да коментираат почнуваат со навреди.

Се дискутира со факти и конкретни примери.Барем сега има интернет и секој може да се информира,ако сака.Исто и искуства од постарите кои живееле во тој период.

Сепак на крај ке кажам едно нешто.Не можете да ја заборавите Југославија иако не постои 23 години........

Но секој со свој памет,па ке видиме крајот го краси или го гнаси делото........

И уште нешто да не заборавам....
I WILL NEVER APOLOGIZE FOR BEEN MACEDONIAN
НИКОГАШ НЕМА ДА СЕ ИЗВИНАМ НА НИКОГО ДЕКА СУМ МАКЕДОНЕЦ

Поздрав и лека нок


Ок момче. Прашав за чаре, ти пак се наврте кон Југославија и што таа ни сторила.
Остај ја неа бе. Остај ги сите што мислат дека им било убаво тогаш. Не ти штетат таквите размислувања тебе лично. Дај еве некоја идеја, кој аможеби ќе допре до нечии уши.

Инаку за жал си таму таа вукојебина заради сопствената фамилија, оти ништо не стори нашава мила Макеоднија за подобрување на наследеното од Југославија. Не те прати у Афганистан Тито, туку нашиве прекрасни политичари и плави и портокалови.
 
Е ами чаре?Па да почнеме од почеток,нели
Невработеноста беше на исто ниво и во таа Ју,но само вешто се сокриваше со вештачки запослувања.Државните фирми не можеа да го издржат тој притисок,и сега сме на исто дерџе.
Апсолутна глупост.
Никогаш вакви маки да се најде работа, државна или приватна. Никогаш факултетски образувани лица не возеле такси и не држеле тезги на пазар (без потценување кон овие професии). Никогаш толку луѓе не ја напуштиле државава зошто не можеле да најдат работа. Единствено заминувале за да спечалат повеќе.
Дека имало превработеност, имало. Прашај сега во јавни претрпијатија по западна Македонија. Имаш вработени кои не се ни во државава или се ама не доаѓаат на работно место. Им се исплаќаат плати, 200-300 000 евра загуба годишно за партиските членови да наплатат за трчањето.


Значи израснат во тој социјализам кој ми остави само проблеми и ништо друго(ФИРОМ;Албанското прашање,итн,итн)
Како јеботе социјализмот е крив за ФИРОМ? :facepalm:

Се дискутира со факти и конкретни примери. Барем сега има интернет и секој може да се информира,ако сака.
Па дај некој факт да му се невиди. Освен кукање дека тебе не ти било погодено нешто друго конкретно не прочитавме.

И уште нешто да не заборавам....
I WILL NEVER APOLOGIZE FOR BEEN MACEDONIAN
НИКОГАШ НЕМА ДА СЕ ИЗВИНАМ НА НИКОГО ДЕКА СУМ МАКЕДОНЕЦ
А зошто треба да се извиниш некому?
 
Dr Zmigo ги почитувам твоите мислења, ама сепак мислам дека 1.000.000 погубени е претерано.Па Хитлер со сета своја машинерија и кампови и собирање од цела Европа потепал 6.000.000, сепак мислам дека за мала држава како тогашната ФНРЈ, 1м е сепак мааалку претерано.
 
Апсолутна глупост.
Никогаш вакви маки да се најде работа, државна или приватна. Никогаш факултетски образувани лица не возеле такси и не држеле тезги на пазар (без потценување кон овие професии). Никогаш толку луѓе не ја напуштиле државава зошто не можеле да најдат работа. Единствено заминувале за да спечалат повеќе.
Дека имало превработеност, имало. Прашај сега во јавни претрпијатија по западна Македонија. Имаш вработени кои не се ни во државава или се ама не доаѓаат на работно место. Им се исплаќаат плати, 200-300 000 евра загуба годишно за партиските членови да наплатат за трчањето.



Како јеботе социјализмот е крив за ФИРОМ? :facepalm:


Па дај некој факт да му се невиди. Освен кукање дека тебе не ти било погодено нешто друго конкретно не прочитавме.


А зошто треба да се извиниш некому?
Гледам дека немаш навика да ги читаш постовите,па го копирав првиот пост од оваа тема кој убаво ја прикажува"благосостојбата"во ЈУ
Просечната плата во СФРЈ во 1980 година изнесувала 6.109 динари, што при официјална вредност на германската марка од 15,12 динари дава плата од околу 400 тогашни германски марки. Просечните расходи на четиричлено семејство изнесувале 8.284 динари. Би било неразумно тие 400 германски марки едноставно да ги трансформираме во денешните 200 евра, па ќе се обидеме да видиме што можело да се купи со тие пари, во споредба со денешната просечна плата во Македонија од околу 340 евра. Кога сме кај примањата, минималната пензија во тоа време изнесувала 1.700 динари, на која следувале разни додатоци, за да достигне 3.300 динари, или околу 220 тогашни германски марки. Под просечната плата примале дури 80 отсто од вработените, а најниско биле платени текстилците со просек од околу 4.000 динари.
Најпродаван автомобил во таа година бил „застава 101“, а цената на моделот „комфор“ во ноември 1980-та изнесувала 155.735 динари. Поинаку кажано, биле доволни околу 26 просечни плати за да се купи еден таков автомобил. Денес, со 26 просечни македонски плати може да се купи автомобил во вредност од околу 8.840 евра, што би одговарало на ново „пунто“. „Лада 160“ чинела 189.215 динари или за неа биле потребни 31,5 просечна плата, односно околу 12.000 тогашни германски марки, додека денеска за 31 просечна плата може да се купи автомобил од околу 10.540 евра (на пример, „рено клио сторија“ за 10.100 евра). Ако инсистирате на „лада“, тогаш добро би ви дошла „лада седан“, при што би ви останале меѓу 2.800 и 2000 евра во зависност од моделот што сте го одбрале. Патем, за тие на кои им недостига популарното „југо“, во 1980 година постои само најава за негово производство како прв самостоен југословенски автомобил, кој требало да почне да се произведува во декември 1980 година.

Меѓутоа, автомобилите не се единствена вредност што може да се споредува. Многу побитно е што, на пример, во таа година, според Заводот за статистика, работа барале 117.000 лица од 1,9 милион жители на СРМ. Но стапката на невработеност и тогаш била доста висока, некаде околу 23 отсто, што покажува дека и во „златното време“ кога дури и СКМ носеше одлуки дека секое претпријатие (односно ООЗТ) мора да покаже солидарност и да вработи луѓе од кои инаку нема преголема потреба (на пример, жени задолжени за варење кафе и сл.), Македонија имала проблеми од овој вид. Притоа, како што рековме, во 1980 година Југославија само се загреваше за кризата која допрва се засилуваше, за 12 години подоцна, 1992 година, во тогаш веќе самостојната Република Македонија да бидат евидентирани 190.000 невработени. Разликата од 73.000 нови невработени главно беше создадена во претпоследната деценија од минатиот век, но не толку со отпуштања, колку со неспособност на веќе атрофираниот систем да ги апсорбира младите кои стасуваа во Заводот за вработување. Денеска Македонија има околу 320.000 невработени со стапка од 32 отсто, а оваа разлика во однос на 1992 година е создадена во периодот до 1998 година, кога бројката достигна 330.000 лица и во периодот 2003/04 година кога невработеноста стигна до фантастичните 390.000 лица. Интересно е што во 1980-та работеле 419.621 лице, наспроти денешните 621.000 вработени.
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 09:01 ---
Апсолутна глупост.
Никогаш вакви маки да се најде работа, државна или приватна. Никогаш факултетски образувани лица не возеле такси и не држеле тезги на пазар (без потценување кон овие професии). Никогаш толку луѓе не ја напуштиле државава зошто не можеле да најдат работа. Единствено заминувале за да спечалат повеќе.
Дека имало превработеност, имало. Прашај сега во јавни претрпијатија по западна Македонија. Имаш вработени кои не се ни во државава или се ама не доаѓаат на работно место. Им се исплаќаат плати, 200-300 000 евра загуба годишно за партиските членови да наплатат за трчањето.



Како јеботе социјализмот е крив за ФИРОМ? :facepalm:


Па дај некој факт да му се невиди. Освен кукање дека тебе не ти било погодено нешто друго конкретно не прочитавме.


А зошто треба да се извиниш некому?
Втор дел
За разлика од другите делови на Југославија, Македонија во тоа време имала проблем и со празните рафтови за млеко, па пред Новата 1981 година е најавена „стабилизација во снабдувањето“ со овој производ. Инаку, тогаш млекото се разнесуваше околу 4-5 часот наутро, а пензионерите веќе околу 6 часот создаваа ред пред продавниците. Постоеше период во кој можеа да се купат најмногу два литра млеко, а подобро поминуваа тие што имаа познати меѓу продавачите, кои пред отворање на продавницата им ставаа настрана уште по некој литар.
Дека кризата веќе ја нагризуваше СФРЈ сведочи и одлуката за воведување пар-непар во возењето автомобили. Тоа значеше дека заради потребата од штедење девизи, секој вторник во неделата не можеа да се возат автомобилите чија регистерска табличка завршува со парен број, а секој четврток забраната важеше за непарните броеви. При носењето на одлуката, тогашната влада, односно СИС не направил исклучок, па по реакција на автошколите во ноември 1980 година е донесена одлука според која пар-непар забраната не важи за нив, бидејќи автомобилите им биле „основно средство за работа“, нешто како машините за фабриките.

Дрва за греење - другата година

Во почетокот на декември 1980 година во Македонија завладува студ, па во Скопје се измерени минус 11 Целзиусови степени, а дури тогаш било констатирано дека „јаглен и дрва за греење нема ни за лек“. „Макпетрол“ најавил нормализација за јануари 1981 година, но само во снабдувањето со јаглен. Дека ништо подобро не било ни во другите републики, покажува 8 декември 1980 година кога поради преоптовареност колабира системот за електрично снабдување на целата земја, освен во Црна Гора и во БиХ. Тоа подразбира дека околу 17 милиони луѓе останале цел ден без струја.
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 09:03 ---
Еве ти факти па ајде дискутирај дали бил убаво животот во ЈУ
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 09:19 ---
Еве сега една лична споредба со животот во Ју и сега во Мк
1.Татко ми 1970 купи стан на кредит со рок на исплата 25години.Станот е 52м2.Станот го отплакаше до почетокот на 1991-ва зошто тогаш со деноминација на динарот,испадна некоја мала сума на пари која беше веднаш уплатена.
2.1977-ма купува нова кола на кредит со отплата на 5 години.Застава 1300 која е екввалент на денешна вредност околу 9000евра
3.Расте и школува две деца(мене и брат ми).Мајка ми работи како воспитувачка

Значи остава во наследство 52м2 стан,во кој живее сега брат ми
Еве сега за мене лично
1.2004 купувам на кредит нова кола.Вредност 7000евра.Ја отплакам на 5 години,но поради камати го скратувам рокот на 4 години.Отплатена
2.2009 купувам стан 56м2. со рок на отплата 25 години.Работам јас и мојата сопруга.Месечни примања 800евра.Две деца се школуваат.
3.2010 шанса да се замине во Авганистан,не поради немање пари или задолжување,туку примамлива сума на пари која во МК нема никој да ја заработи.Велам примамлива сума.ЈАс со 800евра примања во Мк имав среден живот.
4.Станот уште не ми е отплатен а имам пари да го отплатам веднаш.

Е сега кажи ми во што се гледа разликата од ЈУ и сега?

А татко ми имал прилика да замине во странство,но не заминал поради објетивни причини

И татко ми купил стан и нова кола,школувал две деца и јас купив стан и нова кола и школувам две деца

Значи тој што работи и сака да заработи да го фрлиш и на Северен пол ке најде работа
 
Dr Zmigo ги почитувам твоите мислења, ама сепак мислам дека 1.000.000 погубени е претерано.Па Хитлер со сета своја машинерија и кампови и собирање од цела Европа потепал 6.000.000, сепак мислам дека за мала држава како тогашната ФНРЈ, 1м е сепак мааалку претерано.

Само 12 милиони умреле во концетранционите логори.Плус уште 8-10 милиони од етничко чистење по Источна Европа.Вкупниот број на убиени цивили е 30 милиони во Источна Европа за време на Втора Светска Војна.

Тие 6 се само Евреите убиени во концетрационите логори + уште 6 милиони Словени,Цигани,Педери.А тука воопшто не се ни сметаат масакрите врз заробениците од Црвената Армија.Од 2 милиони заробени дали неколку десетици илјади го дочекале живи крајот на војната.

Патем официјалната статистика за колку умреле за време на втора светска војна Во Југославија е 1,4 милиони.За спредба Италија која беше директен учесник во војната има само 700К умрени.На Балканот нема таква работа како претерани бројки на мртви.Само во 90тите бројките на мртвите стигнаа до скоро пола милион вкупно.И тоа во денешно време.

А земи во предвид дека тоа било во периодот на хаосот после втора светска војна.Еден милион воопшто не е зачудувачка цифра.Иако немам мое мислење колку биле убиени,сепак и 1/100 од таа цифра да било е премногу.


.
 
Тој еден милион што му го припишува е уште од 1941, си кажува историчарот дека од тогаш ги зема жртвите, а кој се чиви жртви за време на војната е многу дискутабилно.
 
Dr Zmigo ги почитувам твоите мислења, ама сепак мислам дека 1.000.000 погубени е претерано.Па Хитлер со сета своја машинерија и кампови и собирање од цела Европа потепал 6.000.000, сепак мислам дека за мала држава како тогашната ФНРЈ, 1м е сепак мааалку претерано.
Незнам за кои жртви на Хитлер зборуваш но сепак 6 милини!? Само евреи толку тој уби во конц логорите.... инаку вкупната бројка од жртвите на нацизмот нели е многу поголема. Поголема е бројката и ако мислиш на вкупно убиените во концентрациони логори, работни и воени логори и сл. Јас говорам за неколку истражувања (неколку извори) од кое најценето е она на многу уважениот професор Рудолф Рамел,кој целата научна кариера ја поминува собирајки податоци за колективните насилства и војни (геноцид, етноцид) како би помогнал во нивното решавање и елиминација на истите. Како што напоменав огромна е неговата архива и издадени дела преведени и прифатени од најголемиот дел историчари, за кои дела има добиено многу награди и почести меѓу кои и номинациите за Нобелова за Мир.... значи и некој независни и од овие простори (Хр и Ср) и истражувањата на Румел се сложни во едно, а тоа е: околу милион жртви на титовиот режим. Знаеш, штом најголемиот дел историчари не само што не го критикуваат и не ги оспоруваат неговите истражувања и методи, туку спротивно, ги прифаќаат истражувањата на овој филантроп и пред се научник,...А се прашувам зошто пак ние да не ги прифатиме како такви?
http://www.hawaii.edu/powerkills/NOTE1.HTM
Дадов погоре негов интервју и дел од неговите истражувања, тој тврди дека режимот на Тито ете во табелата на 11-то место, тој чин го нарекува ‘‘Титова касапница‘‘.... убиени во освета, секако дека има многу истепано и четници и усташи при крајот на војната и по неа, но и нивни семејства, Германци, Маџари, Румуни во Војводина и Италијани во Истра и Далмација.... и од оние кои служеле на Вермахтот, но и нивните семејства. Секако и илјадници од оние староседелци кои биле родени во нација од каде што доаѓа нацизмот.... десетици иљади истепано по разни затвори, работни логори и логори како што е Голи Оток, идеолошки неистомисленици, нели оние кои биле за враќање на монархијата на пример, наместо влегување во Социјализам, многу луѓе со демократски и слободарски идеи... и многу, многу луѓе со изразени патриотски чуства, кои повеќе си го сакаа својот народ отколку Федерацијата (колку од тие имаше само во Македонија истепано) Ете и некоја табела има како се одвивале тие чистења хронолошки... погоре ми бараше еден член на форумот, па еве и тебе ако те интересира. http://dalje.com/slike/dokumenti_3/g2007/m08/x95148093466935571.gif
Мене воопшто не ми е потребна деталната анализа (каде кога и колку), доволно ми е авторитетот на авторот, општо прифаќање на неговиот труд, неговото реноме... А тој вели 1,070,000 жртви на титовиот режим.
... Нешто на оваа тема начекав на Алфа. Оди таму некој серијал слично нешто ми се чини за ова што зборуваме. Јас многу малку начекав да видам, ама колку сватив: сведочења од луѓе кои директно страдале од режимот (кои за среќа преживеале и еве и ден денес се живи да раскажат) или нивни семејства....
Непоимливо и тешко сватливо од денешен аспект, за тие ѕверства: Убиства, затворања, мачења, протерувања конфискации, понижувања... и тн.
Последнава поголема војна оваа крвава што се случи на бившите Ју простори (Хр БиХ) поред сите меѓународни контроли, осуди, поред десетина илјади UN-профор војници... Па од 250,000 жртви за 5-6 години, се претпоставува дека повеќе од половината, не се на фронт убиени меѓу две завојувани страни, туку се чиста одмазда на едни кон други - убиени очистени преку 100,000 луѓе цивили и протерани преку 500,000.... чист етноцид.
Кој го критикувал или набљудувал Маршалот што прави при крај на војната и по неа па до 60-и некоја (иако и по тој период но помалку секако имало затварани и убивани осудени како идеолошки непријатели и противдржавни елементи)? Никој се разбира.
Ете некои историчари тоа го истражиле и дошле до тие бројки на убиени од режимот на Тито. Историјата тоа го прифаќа, а индивидуално наше е дали ќе го прифатиме како такво или не!?
 
1.2004 купувам на кредит нова кола.Вредност 7000евра.Ја отплакам на 5 години,но поради камати го скратувам рокот на 4 години.Отплатена
2.2009 купувам стан 56м2. со рок на отплата 25 години.Работам јас и мојата сопруга.Месечни примања 800евра.Две деца се школуваат.
3.2010 шанса да се замине во Авганистан,не поради немање пари или задолжување,туку примамлива сума на пари која во МК нема никој да ја заработи.Велам примамлива сума.ЈАс со 800евра примања во Мк имав среден живот.
4.Станот уште не ми е отплатен а имам пари да го отплатам веднаш.

Е сега кажи ми во што се гледа разликата од ЈУ и сега?

Разликата е што во СФРЈ тоа можеше да го направи скоро секој работник
Денес со просечна плата од 200 евра, невработеност 35% и сиромаштија од над 20% тоа можат да го направат само привилегираните
 
Гледам дека немаш навика да ги читаш постовите,па го копирав првиот пост од оваа тема кој убаво ја прикажува"благосостојбата"во ЈУ
Просечната плата во СФРЈ во 1980 година изнесувала 6.109 динари, што при официјална вредност на германската марка од 15,12 динари дава плата од околу 400 тогашни германски марки. Просечните расходи на четиричлено семејство изнесувале 8.284 динари. Би било неразумно тие 400 германски марки едноставно да ги трансформираме во денешните 200 евра, па ќе се обидеме да видиме што можело да се купи со тие пари, во споредба со денешната просечна плата во Македонија од околу 340 евра. Кога сме кај примањата, минималната пензија во тоа време изнесувала 1.700 динари, на која следувале разни додатоци, за да достигне 3.300 динари, или околу 220 тогашни германски марки. Под просечната плата примале дури 80 отсто од вработените, а најниско биле платени текстилците со просек од околу 4.000 динари.
Најпродаван автомобил во таа година бил „застава 101“, а цената на моделот „комфор“ во ноември 1980-та изнесувала 155.735 динари. Поинаку кажано, биле доволни околу 26 просечни плати за да се купи еден таков автомобил. Денес, со 26 просечни македонски плати може да се купи автомобил во вредност од околу 8.840 евра, што би одговарало на ново „пунто“. „Лада 160“ чинела 189.215 динари или за неа биле потребни 31,5 просечна плата, односно околу 12.000 тогашни германски марки, додека денеска за 31 просечна плата може да се купи автомобил од околу 10.540 евра (на пример, „рено клио сторија“ за 10.100 евра). Ако инсистирате на „лада“, тогаш добро би ви дошла „лада седан“, при што би ви останале меѓу 2.800 и 2000 евра во зависност од моделот што сте го одбрале. Патем, за тие на кои им недостига популарното „југо“, во 1980 година постои само најава за негово производство како прв самостоен југословенски автомобил, кој требало да почне да се произведува во декември 1980 година.

Меѓутоа, автомобилите не се единствена вредност што може да се споредува. Многу побитно е што, на пример, во таа година, според Заводот за статистика, работа барале 117.000 лица од 1,9 милион жители на СРМ. Но стапката на невработеност и тогаш била доста висока, некаде околу 23 отсто, што покажува дека и во „златното време“ кога дури и СКМ носеше одлуки дека секое претпријатие (односно ООЗТ) мора да покаже солидарност и да вработи луѓе од кои инаку нема преголема потреба (на пример, жени задолжени за варење кафе и сл.), Македонија имала проблеми од овој вид. Притоа, како што рековме, во 1980 година Југославија само се загреваше за кризата која допрва се засилуваше, за 12 години подоцна, 1992 година, во тогаш веќе самостојната Република Македонија да бидат евидентирани 190.000 невработени. Разликата од 73.000 нови невработени главно беше создадена во претпоследната деценија од минатиот век, но не толку со отпуштања, колку со неспособност на веќе атрофираниот систем да ги апсорбира младите кои стасуваа во Заводот за вработување. Денеска Македонија има околу 320.000 невработени со стапка од 32 отсто, а оваа разлика во однос на 1992 година е создадена во периодот до 1998 година, кога бројката достигна 330.000 лица и во периодот 2003/04 година кога невработеноста стигна до фантастичните 390.000 лица. Интересно е што во 1980-та работеле 419.621 лице, наспроти денешните 621.000 вработени.
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 09:01 ---

Втор дел
За разлика од другите делови на Југославија, Македонија во тоа време имала проблем и со празните рафтови за млеко, па пред Новата 1981 година е најавена „стабилизација во снабдувањето“ со овој производ. Инаку, тогаш млекото се разнесуваше околу 4-5 часот наутро, а пензионерите веќе околу 6 часот создаваа ред пред продавниците. Постоеше период во кој можеа да се купат најмногу два литра млеко, а подобро поминуваа тие што имаа познати меѓу продавачите, кои пред отворање на продавницата им ставаа настрана уште по некој литар.
Дека кризата веќе ја нагризуваше СФРЈ сведочи и одлуката за воведување пар-непар во возењето автомобили. Тоа значеше дека заради потребата од штедење девизи, секој вторник во неделата не можеа да се возат автомобилите чија регистерска табличка завршува со парен број, а секој четврток забраната важеше за непарните броеви. При носењето на одлуката, тогашната влада, односно СИС не направил исклучок, па по реакција на автошколите во ноември 1980 година е донесена одлука според која пар-непар забраната не важи за нив, бидејќи автомобилите им биле „основно средство за работа“, нешто како машините за фабриките.

Дрва за греење - другата година

Во почетокот на декември 1980 година во Македонија завладува студ, па во Скопје се измерени минус 11 Целзиусови степени, а дури тогаш било констатирано дека „јаглен и дрва за греење нема ни за лек“. „Макпетрол“ најавил нормализација за јануари 1981 година, но само во снабдувањето со јаглен. Дека ништо подобро не било ни во другите републики, покажува 8 декември 1980 година кога поради преоптовареност колабира системот за електрично снабдување на целата земја, освен во Црна Гора и во БиХ. Тоа подразбира дека околу 17 милиони луѓе останале цел ден без струја.
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 09:03 ---
Еве ти факти па ајде дискутирај дали бил убаво животот во ЈУ
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 09:19 ---
Еве сега една лична споредба со животот во Ју и сега во Мк
1.Татко ми 1970 купи стан на кредит со рок на исплата 25години.Станот е 52м2.Станот го отплакаше до почетокот на 1991-ва зошто тогаш со деноминација на динарот,испадна некоја мала сума на пари која беше веднаш уплатена.
2.1977-ма купува нова кола на кредит со отплата на 5 години.Застава 1300 која е екввалент на денешна вредност околу 9000евра
3.Расте и школува две деца(мене и брат ми).Мајка ми работи како воспитувачка

Значи остава во наследство 52м2 стан,во кој живее сега брат ми
Еве сега за мене лично
1.2004 купувам на кредит нова кола.Вредност 7000евра.Ја отплакам на 5 години,но поради камати го скратувам рокот на 4 години.Отплатена
2.2009 купувам стан 56м2. со рок на отплата 25 години.Работам јас и мојата сопруга.Месечни примања 800евра.Две деца се школуваат.
3.2010 шанса да се замине во Авганистан,не поради немање пари или задолжување,туку примамлива сума на пари која во МК нема никој да ја заработи.Велам примамлива сума.ЈАс со 800евра примања во Мк имав среден живот.
4.Станот уште не ми е отплатен а имам пари да го отплатам веднаш.

Е сега кажи ми во што се гледа разликата од ЈУ и сега?

А татко ми имал прилика да замине во странство,но не заминал поради објетивни причини

И татко ми купил стан и нова кола,школувал две деца и јас купив стан и нова кола и школувам две деца

Значи тој што работи и сака да заработи да го фрлиш и на Северен пол ке најде работа

Пријателе јасно е дека сето ова го зборуваш преку лично искуство.

Но, и тоа не гледам дека треба да те донесе до овој стадиум на огорченост.

1. Како да споредуваш дека тебе ти е подобро денес, оти си купил пунто место 101 или Тристач.

2. Како да споредуваш дека ти појќе си напраил у МКД оти си купил 56 м2, а татко ти 52 м2. Цели 4м2 си подобар. А настрана што татко ти на крај го исплатил третина од станот колку кутија цигари, а ти за твојот ќе платиш ко да си купил 50 квадрата нa Шампзелизе, откако ќе го исплатиш нели кредитот.

3. Татко ти школува две деца, ти школуваш две деца.

Одиш по сопствена желба на печалба у Авганистан.


Јас навистина не гледам аргумент зашто ти би го кудел тогашното општество.


Е сеа со вакви неколку чекори пробај да споредиш некои нематеирјални работи, од слобода на движење, психичка растовареност за лоша иднина, меѓуетнички проблеми, достоинство со црвениот пасош на секоја граница итн....

Не е се така црно или бело. Секогаш има две страни. Многу е неблагодарно да се припоиш само кон едната, комплетно игнорирајќи ја другата.

Од СФРЈ по логиката на нештата сите републики излегоа за да им биде поубаво и побогато. Но, тоа и успеа само на Словенија донекаде. Другите?
 
Разликата е што во СФРЈ тоа можеше да го направи скоро секој работник
Денес со просечна плата од 200 евра, невработеност 35% и сиромаштија од над 20% тоа можат да го направат само привилегираните

Која невработенсот од 35 посто,која сиромаштија од 20посто и кои привилегирани.Јас што сум земал кредити да купам кола и стан ме сметаш за привилегиран?Па ти дефинитивно не знаеш што зборуваш.....

Не ме интересира твојот статус во општеството ама колку што можев да видам со мои оши кога бев дома во авггуст годинава дека и со 85-6денари бензин лугето се возикаат наваму натаму....Која невработеност од 35посто....Дали си разгледал дали е таа виситинската цифра или е само нечија патка...Која сиромаштија бе од 20посто.....Ако рачунаш мобилен од 7000денари дека е сиромаштија,тогаш о.к...Се јаде по кафани,се троши по супермаркетите како да немаат видено,и ми кажуваш сиромаштија......

Сиромаштија е да немаш дома да платиш струја и вода,а не е сиромаштија секој ден да пиеш кафе со другарите,и да лупаш четврт со сирење и бурек секое утро......

А за невработеноста не би рекол.Јас лично работев во ПРИВАТНА ФИРМА и имав плата од точно 30000денари.....Да има и каде се платите 12000денари ама зависи од тоа што си која струка си,искуство,итн.....

Јас себеси не се сметам за привилегиран,зошто никој не ми помогнал во мојот живот,и можам да кажам слободно дека сега поубаво живеам него во социјализмот.Живеам зошто сум стекнал некој капитал,нешто мое
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 13:25 ---
Пријателе јасно е дека сето ова го зборуваш преку лично искуство.

Но, и тоа не гледам дека треба да те донесе до овој стадиум на огорченост.

1. Како да споредуваш дека тебе ти е подобро денес, оти си купил пунто место 101 или Тристач.

2. Како да споредуваш дека ти појќе си напраил у МКД оти си купил 56 м2, а татко ти 52 м2. Цели 4м2 си подобар. А настрана што татко ти на крај го исплатил третина од станот колку кутија цигари, а ти за твојот ќе платиш ко да си купил 50 квадрата нa Шампзелизе, откако ќе го исплатиш нели кредитот.

3. Татко ти школува две деца, ти школуваш две деца.

Одиш по сопствена желба на печалба у Авганистан.


Јас навистина не гледам аргумент зашто ти би го кудел тогашното општество.


Е сеа со вакви неколку чекори пробај да споредиш некои нематеирјални работи, од слобода на движење, психичка растовареност за лоша иднина, меѓуетнички проблеми, достоинство со црвениот пасош на секоја граница итн....

Не е се така црно или бело. Секогаш има две страни. Многу е неблагодарно да се припоиш само кон едната, комплетно игнорирајќи ја другата.

Од СФРЈ по логиката на нештата сите републики излегоа за да им биде поубаво и побогато. Но, тоа и успеа само на Словенија донекаде. Другите?

Е сега ке ти одговорам....
1.Да сум купил поубава кола од татко ми,зошто во тој период и немале голем избор на возила.Сега имаш со лопата да ги ринеш
2.Цената на станбениот квадрат пред 40 гидини и сега не се споредува.Ти ккао еден пријател...А бе бензинот беше пред 17 години 37ден/литар...Да а ама нафтата беше 60долари/барел,сега е 100.....Е па тогаш квадрат бил не знам која цена,сега е 1000евра квадрат
3.Сум отишол по своја желба во Авганистан зошто и ти да имаш понуда со 5 цифри каде првата е 6,ке ја одбиеш?
4.За слобода на движењето во таа Ју не би рекол дека беше баш така.А за психичка растовареност зависи за кого како

Значи огорчен сум од тој систем,зошто лично јас и моите не сме виделе големи добрини.Не зборувам за материјалното туку за сосема други работи....
--- надополнето: 30 ноември 2012 во 13:27 ---
носталгија нели колата и станот биле луксуз,од кај сеа дека и татко ти како обичен работник имал..

Ај прочитај ги посотовите поубаво,а ако имаш проблеми со очите Прокулин му е мајката:vozbud:
 
Која невработенсот од 35 посто,која сиромаштија од 20посто и кои привилегирани.Јас што сум земал кредити да купам кола и стан ме сметаш за привилегиран?Па ти дефинитивно не знаеш што зборуваш.....

Не ме интересира твојот статус во општеството ама колку што можев да видам со мои оши кога бев дома во авггуст годинава дека и со 85-6денари бензин лугето се возикаат наваму натаму....Која невработеност од 35посто....Дали си разгледал дали е таа виситинската цифра или е само нечија патка...Која сиромаштија бе од 20посто.....Ако рачунаш мобилен од 7000денари дека е сиромаштија,тогаш о.к...Се јаде по кафани,се троши по супермаркетите како да немаат видено,и ми кажуваш сиромаштија......

Сиромаштија е да немаш дома да платиш струја и вода,а не е сиромаштија секој ден да пиеш кафе со другарите,и да лупаш четврт со сирење и бурек секое утро......

А за невработеноста не би рекол.Јас лично работев во ПРИВАТНА ФИРМА и имав плата од точно 30000денари.....Да има и каде се платите 12000денари ама зависи од тоа што си која струка си,искуство,итн.....

Јас себеси не се сметам за привилегиран,зошто никој не ми помогнал во мојот живот,и можам да кажам слободно дека сега поубаво живеам него во социјализмот.Живеам зошто сум стекнал некој капитал,нешто мое

Државниот завод за статистика вчера го објави најновиот податок за стапката на сиромаштија за 2008 година, која изнесува 28,7 проценти. Експертите се убедени дека за годинава сигурно ќе се регистрира многу повисок процент, со оглед на силното влијание на економската криза, која токму во 2009 година најсилно удри врз македонската економија, оставајќи без работа илјадници вработени, особено во секторот на индустријата.


Пред Македонија е само Босна и Херцеговина, со стапка на невработеност од 43,1 отсто. Од земјите во регионот, следат Србија со 22,2 отсто, Хрватска со 13,8 и Словенија со 8,3 отсто
Невработеноста во Македонија е околу 4,5 пати повисока од просекот во земјите од Европската Унија, при што речиси половина од невработените се млади лица. Со стапка на невработеност од 31,2 отсто во првите три месеци од годинава, нашата земја е меѓу европските рекордери,

Примањата што ги остварувале лани семејствата, главно, не ги задоволувале нивните потреби. Над 40 отсто од анкетираните граѓани се изјасниле дека платите не им стигаат, а само 5 проценти рекле дека можат да живеат со заработувачката. Половина од испитаниците тврдат дека исто живееле и во 2007 година, на 10 отсто состојбата многу им се влошила, а само 0,5 проценти живееле подобро. На прашањето со колку пари би можеле да ги задоволат потребите, над една третина од испитаниците рекле дека им се потребни повеќе од 500 евра месечно за нормален живот.


Во Агенцијата досега се евидентирани вкупно 246.841 невработено лице. Од сите нив, од профилот доктор на наука евидентирани се доктор по економски науки, доктор по медицински науки, доктор по филозофија, доктор по ветеринарни науки, доктор по социологија и доктор по филолошки науки. Од оние, пак, со завршено високо образование, најмногубројни се дипломирани економисти, правници, професори по одделенска настава, дипломирани на јавна администрација, дипломирани социјални работници, психолози и педагози - информираат за „Нова Македонија“ од Агенцијата за вработување.

Од магистрите што чекаат работа, пак, најмногубројни се исто така магистрите по економски и по правни науки. Потоа следуваат магистри по политички науки, меѓународни односи, педагогија, социјална политика, магистри по филолошки науки, јавна администрација, ликовна уметност, магистри по музички науки и по земјоделски науки. Пред точно една година, бројот на магистри што немаат вработување бил 424, или за 268 помал од денешниот. Пред четири години, пак, оваа бројка била 185, кога имало и осум доктори на науки без работа.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom