Ама интересно е тоа што сите велите како Исла и Асамоа биле очајни, не бе пријатели Де Шиљо и Констант толку им дадоа простор за да играат, еднаш не помина некој од бековите/крилата на Јуве, еден фаул немаше од бековите на Милан врз оние на Јувентус, сите беа чисти одземања и исфрлања.
Пирло беше неаутрализиран, со тоа што Ночерино,Боатенг,Де Јонг и Монтоливо многу трчаа и ги покриваа Маркизо и Видал и затоа и тие беа толку невидливи, а во недостаток на друго решение Пирло ги испраќаше тие дијагонали кон страните кои неретко беа непрецизни.
На тактички план, прочитан и надигран Јуве, нешто како што беше Милан против Интер на дербито.