Еххх минато, минато
Легендарното
- ‘‘Мамоооооооооо фрли ми 10 денари‘‘
Мамичка излегува на балкон и ‘‘Зошто ти се?‘‘
- ‘‘За да купам сончоглед‘‘
Влегува мамичка дома, зема 10 денари и со штипка ги фрла одозгора, а ти требаше да ја чуваш штипката , да ја вратиш дома за следниот пат
Имавме само 2 вида на сладолед, Снежец и највкусниот сладолед, кој откако ќе се изедеше, стануваше главен декор на сите возила на куката за приколка
Со брзина на светлоста ти беше главна зверка и секое дете правеше се и сешто за тебе, само за да му дозволиш 1 круг со ‘‘последното технолошко чудо‘‘
По цели денови се играше криенка, ластик, џамлии, звонење на врата кај соседите и криење. Додека се играше се јадеше највкусната храна - Леб, маргарин и вегета (додека јадеш се молиш да не те праша некој Дај еден гриз‘‘
На Чунга лунга, Базока несакавме ни да помислиме кога се појавија
или мастиките на метро
Немавме антибактериски гел, си игравме со кал и со земја, пиевме вода од црево, ама ете преживеавме
Немавме мобилни за да не повикаат дома, туку од далечина се слушаше ‘‘АЈДЕ ДОМААААААААААААААА‘‘, а тогаш со најтажната фаца на свет се прашувавме во себе ‘‘ Еххх да останев уште малку‘
И секако за крај, главниот настан за секој ученик