Нормално???
Под поимот нормално може да влезе се што постои на овој бел свет.
Се што е “нормално“ односно постои не е по автоматизам и морално, прифатливо и задолжително.
Многу е нормално, односно постојат, девијатни појави кои се секојдневно осудени од пошироката јавност така да поимот „нормално“ и „природно“ не секогаш значи и нешто добро.
За да нема забуна на што мислам наместо „нормално семејство“ ќе употребувам „обично семејство“
Обично семејство составено од двајца здрави (психофизички) родители и дете односно деца.
Секое семејство е своја приказна, не постојат две идентични семејства но да речеме дека „обично семејство“ опфаќа поголем дел од заеднички карактеристики.
Останатите типови на семејства: самохран родител со дете/ца (нецелосно семејство) , семејство со разведени (разделени) родители (растурено семејство), семејство со девијатни родители (коцка, алкохол, криминал...)... Се “нормални“ семејства, постојат, но се семејства со проблеми и еден куп прашалници од типот: На АКО беше поинаку...? односно ДАЛИ мораше вака...? За ваквите семејства подолу, сега околу „обичното семејство“.
За да поедноставно функционира едно семејство е воведена социјалната институција брак. Кога ќе ти се роди дете и ти си во брак со партнерот во матично ја носиш венчаницата и врз основа на тој документ се впишуваат податоците (мајка, татко...) во изводот за родени на твоето дете. Со помош на венчаницата ти по автоматизам го добиваш родителско-старателското право над твоето дете. На мајката со самото раѓање на детето и е доделен тој статус на родител-старател, таткото го добива со помош на венчаницата. Не е битно дали си или не, ти биолошкиот татко на детето, ако си во брак со неговата мајка во моментот на раѓање, стануваш татко-родител-старател. Можеш да бидеш биолошки татко на колку сакаш деца но не мора да значи дека си и нивни старател по автоматизам, без дополнителен документ. Искрено не ни знам што документ ти треба за да станеш родител-старател ако не си во брак со мајката на детето дали е тоа судска одлука или нотарска изјава не е битно не ме ни интересира.
Битно е дека венчаницата е ПОЖЕЛЕН документ во случај ако сакаш некоја личност со која си решен да го поминеш заедничкиот живот и со неа си добил дете. Поради ова ставив знак = помеѓу брак и семејство.
Децата ВОН брак ги имаат според законот истите права како и тие во брак. Цитираниот член 9 од законот за семејства.
Кои се тие еднакви права???
Дали детето го има правото да во сред ноќ дојде кај мајката во спалната „мамо сонував нешто лошо и се исплашив да легнам до вас“ ако мајката не живее со децата односно тие се доделени на таткото (иако ретко) после разводот???
Дали детето го има “правото“ да кога се враќаш од работа да ти се израдува и да ти скокне во прегратка „тато тато види што направив дненес...“ (си играл спајдермен и се качувал кај што нетреба и паднал си го одрал коленото
) Ако таткото нема пристап до детето поради безвезна судска одлука???
Дали децата на кои во графата од изводот за татко им стои „непознат“ го имаат правото да знаат кој им е татко и прашање е дали некогаш во животот ќе осетат татковска љубов и нежност.
,,, Има уште многу вакави “права“ на децата кои не се купуваат со пари. Не е исто “право“ кога децата секојднево се со двајцата родители во контакт и кога некој од родителите го гледаш еднаш годишно за роденден или и поретко. Правото на подарок еднаш годишно, односно “еве ти сине 500 евра купи си ајфон“ не е неопходно “право“ за среќата на едно дете. (можеби некои од овде и би ја трампале среќата од заеднички живот со “среќата“ добиена од скапи подароци
)
Факт е дека децата се најсреќни кога растат покрај двајцата родители. За да бидат среќни децата без еден од родителите потребни се вонсериски напори од родителот кој ја има обврската да се грижи за тоа дете и секогаш ќе има ситуации кога ќе се јави потреба од родителот кој недостасува.
Се додека е валидна венчаницата ги имаш правата и обврските да се грижиш за правилниот развој на детето.
Кога венчаницата ќе престане да важи (при развод) ти за своите старателски права треба да си набавиш друг документ.
Во изводот на детето ќе стоиш како родител но дали ќе го гледаш и колку детето, ќе ти одреди судот.
Вонбрачното дете можеби според закон ги има истите материјални (изрджување, наследство, подароци...) права со детето во брак, но нематеријалните, емотивните права во многу се ускратени. Едно е да се збори за љубовта помеѓу родителите и децата од гледна точка на дете а сосема друга е перспективата од гледна точка на родител.
Мојот прв пост на темава.
„брак=семејство
Семејство= родители со дете/ца
За се останато мастер кард“
Ја образложив “мојата“ дефиниција за „обично семејство“ и поврзаноста на семејството со институцијата брак за добивање на целосна среќа. Среќен брак = среќно семејство.
За заеднички среќен живот на двајца сами партнери не е потребна институција брак, се додека се сакаат и среќни заедно си живеат заедно во рамки на постоечките закони. Ниеден заокон не го оспорува тоа право. За сите материјални потреби од нивниот заеднички живот можат да си се договорат по нивен избор (усно, писмено заверено...) и секако да си користат мастер кард.
Употребата на “мастер кард“ станува потреба и кај дисфункционалните семејства, односно надополнување на недостатокот на емотивна поврзаност и љубов се компензира со материјални добра.
Бидејќи од истоплов брак не може по ниеден природен закон да настане „обично семејство“ нема потреба од менување на законот за брак за да се овозможи на истополови двојки.
Извртувањето на изјавата на министерот од страна на ЛГБТ групацијата и нивните подржувачи и божемната дискриминација на децата од различните, од „обично семејство“, видови на семејства, нема благе везе со реалноста. Изјавата си се однесување на „обично семејство“ и непотребноста од брак за истополови партнери бидејќи неможат да оформат „обично семејство“. Спинувајте колку сакате но таа е реалноста. Во Македонија нема дискриминација по основ на сексуална ориентација и законите се еднакви за сите и сите треба да ги почитуваат.
Имаме таканаречена “позитивна дискриминација“ по етничка основа, не мора да воведуваме и други штетни “позитивни дискриминации“
. Зошто? Зошто да му го скратиш на детето тоа што е дадено од Господ? Зошто да не си ги одгледаш своите деца заедно со нивната мајка? Зошто толку сакате да посвојувате деца? Народот дава цели богатста и купови пари за да се излечи, да може да има свои деца, а вие со сила се правите болни. Верујте дека овие разврати нема уште долго да ги има на земјава.
