Еден народ не може да се оценува според уличните тепачи, според пироманите, според убијците кои припаѓаат на тој народ.....
Но тоа ви се допаѓа да го правите, некако ви ја олеснува совеста да генерализирате како што сакате,
очајно барате оправдание за несмислена омраза....
Болни луѓе има кај сите народи, ако сакате да знаеш дали се гордеам со нив, да знаеш дека не се гордеам ..... сакам да ги снема.....
Једна ласта не чини пролече - викаат твоите омразени Срби.
Ја постојано пишувам дека на Еврејот што чека егзекуција во Аушвиц не му е битно дали таму некој еден Шваба лежи затвор, затоа што не се слагал со политиката на Хитлер.
Децата отидоа курбан специјално за Велигден, а вие СИТЕ ги браневте убијците. Дури и бесрамно излеговте на улица и викавте Смрт за Каури, тепајќи баби по аутобуски и слично.Види ги постовите на Албанците (во таа тема)*, сите ги подржаа протестите на кои се викаше дека убијците се невини.
Но, јас моето мислење го сменив порано, дури и пред сето
ова, кое не ме изненади.
(разгледај, во два поста се само за два месеца, а ако ги извадам сите од 2012...)
Фреквенцијата и интензитетот ќе го натера секој објективен набљудувач да воочи практика, а не инцидентност.
Линкот погоре е страшно нецелосен список.
Но, Клучниот момент беше и пред почетокот на интензивните напади, кога 40 албански невладини организации бараа ослободување и амнестија на луѓе кои вршеа воени злосторства, народ на улица, изјави на сите албански политичари и албански медиуми, експерти...Ако сите овие не ја претставуваат вољата на Албанците, тогаш кој?
Ете, тогаш ја добив верификацијата во контекст на твоето прво прашање, која за жал ја претпоставував. После тоа све беше очекувано. Ете така, генерализирањето станува нужна објективност, а не националистичко-шовинистички шаблон.
Не, не зборам за амнестијата за борците на ОНА, туку за амнестијата на "луѓето" кои влечеа живи со трактор по Полог и кои физички и сексуално ги злоставуваа работниците на "Маврово".
Па ја тоа да сум го направил, први моите родители ќе испаднеа да ме убијат, а не сонародници да ме бранат. Не постои никаква причина на светот, поради која оваквите не треба да одговараат.
Знам дека ова го имам пишувано повеќе пати и делува репетитивно, но забавноста не прилега на карактерот на грозоморнава поента. Тогаш ми стана апсолутно јасно дека нема помирување.
Реакцијата на Македонците (или неалбанците, ако сакаш), во врска со Бесими/Слупчане, е добар патоказ за оној кој се прашува како дозволија сето ова да им се прави од ваша страна. Нивните бурни реакции за овој настан и речиси никакви реакции за други покруцијални настани, од оваа тематика, само ја покажуваат изгубеноста духовна и фрустрации. Како од Марс да паднале.
Па добро, мои сограѓани што ли мислевте? Нашите претставници, ги верификуваа законски, барањата на ОНА, како валидни, со Охридскиот договор. Борците од ОНА, влегоа во власта и беа амнестирани пред тоа, нормално. Нивните барања** - озаконети. Значи дека тоа, за што се бореле, ние, преку нашите преставници сме го верифицирале и имплементирале во закони.
Тие што погинале ќе ги сметаме за непријатели, а со живите ќе праиме коалиции?
Па барањата на тие мртви борци се законски имплементирани. Не разбирам која е поентата да се мрштиме толку коа некој ќе иде да им се поклони. Дури и лицемерно ми делува ваквата реакција, затоа што, реков, нивните живи соборци владеат заедно со нашите политичари, а барањата за кои загинале ни се во устав.
Она што не го потпишавме и за кое не дадовме согласност се убиствата и континуираните напади на деца, кои траат и ден денес, сквернавењето на цркви и нивно палење и еден куп нешта од линкот погоре.
После се што се случи оваа година, јас никогаш повеќе нема да гласам за ВМРО (пошто они гласаа за амнестија за воените злосторници и мижат пред континуираниот терор), но веројатно ќе останам доживотен подржувач на партиската идеја. Од сега на моето ливче ќе биде заокружено името на Станис Баратеон, како единствен легален владетел.
Моите пари и парите на моите роднини веќе нема никогаш да одат во раце на албански фирми и други некои мерки кои ги применувам, а за кои нема да зборувам.
Инаку можеби ќе те зачуди, ама јас бев подржувач на идејата дека не е никакво загрозување на македонските интереси, кога на Албанците им се даваат некакви права. На пример, што ми смета мене ако и за тебе секаде е читливо и пишува и на твојот мајчин јазик, или пак, малку надвор од легализмот - што ми смета мене ако ти не сакаш да те викам Шипт ар и слични нешта.
Но повеќе не ми е грижа за тоа.
*минус двајца
** тука секако мислам на барањата од коминикеата на Али, по призренскиот состанок, кои се мнооогу различни од коминикеата пред тоа
