Респект за темава.. нема што.. .
Очигледно ни `рѓосал македонскиот литературен јазик .. не сме го изгланцале уште од средно
Се глеа побајаги сум заборавил...
како рече.. „ЗДИВИ“? во позитивна форма од заповеден начин... мхм
Чекај сеа малце.. не сум сигурен дека можеш да го именуваш глаголот ЗДИВИ во позитивна форма од заповеден начин затоа што заповедниот начин теба да подразбира искажување на одредена заповед, па као таква би била еден вид,, шо знам, ај да речам проста форма..
Е сеа, пошто е проста форма (ако е проста форма) онда таа подразбира само еднина и множина и тоа на второ лице (второ лице затоа што се изговара во директен дијалог со второ лице - као заповед) .. МИслам апсурдно е нели сам на себе да си заповедаш (ЈАС или НИЕ).
А ова позитивна форма.. и тоа не ми е баш нешто логично на што конкретно се мисли.. затоа што ако веќе упатуваш заповед (наредба) према некого (еднина или множина), онда тоа го правиш директно, ко што реков, али и па сигурен сум да онда имаш и форма каде што дадената заповед - наредба, насочена према лице или повеќе лица, ја упатуваш преку друг - индиректно.. онда треба да имаш и Индиректна форма..
Е сеа. ако мислиш позитивна, онда ова директна-индиректна е позитивна форма, а негација на истата (значи да не чини некое дејствие) би била негативна.. (не знам дали грешам.. али ваљда е така.. шо знам..)
Шо значи дека Здиви, во позитивна форма би било нешто како:
Директен начин : Ајде, здиви! за еднина т.е. Здивете! а множина
Индиректен начин: Нека здиви! - за еднина т.е. Нека здиват! за множина..
Не знам.. али пак мислам дека ова во ова здиви има нешто чудно..
сигурен си дека ова претставува глагол за позитивна форма од заповеден начин? Нешто не ми штима... но в ред...