Пост на кој сте се изнасмеале

Член од
25 септември 2011
Мислења
6.448
Поени од реакции
18.283
Сакав нешто да напишам во темава ама кога го прочитав дечково си викам, заеби Moody глуп си ти :pos:

Џабе се обидуваш да ми реплицираш на мене, јас сум најпаметниот човек што е логиран моментално на интернет.
Кога ќе одам да спијам можам да ти го позајмам пасвородот па барем на момент да го осетиш тој филинг.


Буљаш во душа батка јас не можам да бидам пошто јас сум ти темпирана бомба со тестестерон у секој момент можам интелектуално да силувам друго човечко битие, али ти пошто си емотивен плачеш, и секогаш кога некој суптилно ќе те навреди ти маваш со играчката по него.
 
Член од
19 март 2011
Мислења
12.881
Поени од реакции
14.319
ooo temava ko za mene abe ne deka sum epten sramezliv nego nz bs onajpat so edna zenska zaedno ja sramezliv u picku mater begaj abe zbunih se nz so da kazam i so da vi kazuvam izgleda upropastiv :unsure: :D sa doma na fb ona ukl na chat abe nz so da i pisam :D e ajde de...nego zboro mi bese kako da ne bida do tolku sramezliv da go eba celio se zbuna i nisto ne napraa

da go eba me iznasmeaa :pos::pos:
 

Invader

I am not in danger, I am the danger!
Член од
17 ноември 2008
Мислења
18.021
Поени од реакции
22.929
Сакам да излезам на улица во ова време од ноќта, у пижамки, и да легнам на изладениот асфалт. Да гледам како ѕвездите на најсрамежлив начин не осветлуваат. Да им се восхитувам. Не, не да им се плашам. Тие не сакаат да се плашиме од нив. Не сакаат да имаме стравопочит. Ах. И да плачам од радосии. Прекрасно е да си овде и сега. Најубаво. Прекрасна е сета оваа трансформација која се случува и трае вечно. Прекрасно е кога ќе ги исклучиш сите сетила и сеќавања, и она што ќе остане е ... вечно. Просто не може да престане да постои некогаш. Не постои сила која може да го уништи. Преминуваме од едно во друго постојано, и целиот тој процес е толку незабележителен, толку едноставен.
Son, are you on the pot?
 
Член од
27 јуни 2008
Мислења
9.024
Поени од реакции
5.947
Kaj нас генерациски од пра дедо наваму машките се воени лица. Мислев дека сум најсреќното дете посебно кога понекогаш татко ми ќе ме однесеше на работа. Шетав по ходници со наредени пушки... ми го даваше пиштолот да го чепкам... се возев во камион, влегував во тенк.... После некое време се преселивме во друг град, друга средина, јазик, другари. Имав некаде 12 години, мислам 4то оделение бев. До куќата до нас живееше едно дете малце постаро од мене, се запознавме , се зближивме и јас онака надмено фалбаџиски му раскажав како татко ми кога ме носи на работа, се играм со вистинско оружје, седам на топ... влегувам во тенк....
Тој само ме погледна онака бледо, незаинтересирано и рече, па и мене татко ми ме носи на работа.
Тој е гинеколог.
Од тој ден никогаш повеќе не се пофалиф. Секогаш бегав од таја тема, се повлекував и наоѓав изговор да се одалечам од друштво кога ќе паднеа на таков муабет.
:pos: (y)
 

Windfucker

Телемит, Темплар, Масон, Сциентолог во целибат
Член од
30 април 2010
Мислења
8.459
Поени од реакции
15.326
ЗАмериканците секојпат са биле добри да праат шоу од сериозните идеи.. И плус секојпат сам сонувал како дете да бидам висока класа, да јадам купечок леб со еурокрем, да имам мајонез и салама у фрижидеро, и да не мора да јадам леб и ајвер, или леб со шиќер потопен со вода, шиќеро да не ти падне (или баба ти го сече подебело лебо, за да не оде ного шикер зијан па и да се најадеш поубаво)...
.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom