Па не знам како да почну.Кд ме некој гледа од страну ке каже дека живот ми е бајка.Ја заправо сам среќна много среќна.Имам добру фамилију,кул друштво дечка кој све дава за мене,школа ми е одлична,активности имам милион испунета сам.
А толко стално падам у некое стање не знам како да га кажу кд само сакам да побегну и никад више да се врату..Не знам смучено ми е од свет у кој живу од лицемерие,од маске од људи без живот кои оговарав други,сви све знаев заправо немав општу културу.А ја само сакам да побегну негде....