Парите за трошење на реклами се сосема друга проблематика. Да не дискутираме за тоа тука, има еден куп теми за истата работа.
Да зборуваме само за кампањата и ефектот од кампањата. Ќе има, или не?
Каков ефект? Ако мислиш на виралност на интернет и смеење со нашите недостатоци. Да, ќе има.
Ама ако за ефект се предвидени сменување на навики, менталитет, не се постигнува тоа само со реклами. Да, широко медиумско покривање е еден од начините, ама не и единствен. Треба и други мерки.
На пример, зошто во 3 на утро има свирки? Зашто на уличните музичари тоа им е единствен извор за егзистенција, тогаш има пијани кои сакаат да платат, зошто музичарите сами од себе би се откажале од парите за да го подигнат реномето на земјата?
Или зошто кафичите пуштаат гласна музика во 3 наутро, затоа што гостите сакаат таква музика. Сами по себе заради морал и етика нема да се откажат од профитот за да се зголеми реномето на земјата.
Ако целта на рекламата била да се зголеми свесноста, моралот и етиката кај овие групи, тогаш пристапот со потсмевање, навредување и иронично давање решенија е погрешен.
Треба да им се понуди позитивен пристап, каде лично, а не преку реклами ќе се понудат обуки, или со било какви конструктивни решенија да се обидеме да се решат проблемите. Или друг, авторитативен пристап, каде со казни за непочитување на правилата ќе се решеваат проблемите.
Имаме казни за некои од погорните проблеми, ама немаме конструктивни решенија за проблемите кои не подлежат на казни.
На пример за проблемот што соопствениците на пансиони не зборувале англиски, рекламата се исмева со нив, а позитивен пристап би било бесплатни курсеви за јазик.
Или за проблемот со келнерите што им требало 20 мин да донесат кафе, кај повеќето тоа е заради презафатеност. Позитивен пристап би било да се намалат даноците за вработување келнери, на пример.