Кој ти кажал?Току така.Во политика, посебно дипломатија, јавната реторика е речиси секогаш празна и безначајна. Битно е она што се случува зад затворени врати. А таму е одлучено дека НЕМА да влеземе.
Ај ќе видиш. Недела дена после пресудата во Хаг, ЕУ и дава дополнителни стотици милијарди евра, а на нас тапшање по рамо. Мање-више исто ќе е и тука. Два часа по пресудата излезе НАТО со званична изјава која меѓу редови значеше: Нема решение за име - нема НАТО. Јас не знам што толку ви значи пресудава во ХАГ. Меѓународно право е едно, меѓународна политика е сосема друг универзум. Во ред е човек да се надева, но искрено, пресудава нема значење за нас, освен тапашње. Во ред, мене ми се допаѓа што е наша страна. Ама нивните реторики празни се само на наша страна, нивните дела се на другата страна. Исто ко во животот - некој ќе те потапша, од тоа може да ти биде подобро, ама нема да ти го реши проблемот. Исто е и ова. Немам верба во меѓународни судови, тоа е, it's just me.Кој ти кажал?
А кој тука во случајов би можел да се избори за Македонија пак да поднесе апликација?Дали тоа е можно од било која земја членка,каков е механизмот?
И, како тоа пресудата позитивно влијае/ше правно, а како политички во процесот на официјално пристапување на македонската држава во нато?
Е добро Ставрогине, колку време помина од пресудата во Хаг? Што се смени у меѓувреме? ЕУ тоне заради нивните долгови од алчност, процентите на војска со кои учествува во нато-мисии се брои со 0,0000... И пак се на нејзина страна.
Премногу симплифицираш. Од пресудата во Хаг пројде незначаен период. Не се ни шест месеци. Инаку, пресудата во Хаг ни даде повторно повод за дипломатска иницијатива. Ако пред неа Грците не обвинуваа за наконструктивност и целиот меѓународен притисок беше насочен кон нас, сега тие избегнуваат средби и меѓународната заедница нема основа да не притиска.
Симплифицирам оти е многу едноставно: нато и еу биле и секогаш ќе бидат на страна на земја-членка кога на другата страна е земја која не е членка.
НАТО и ЕУ се целини само декларативно. Многу е наивно да се размислува за нив како целини со исти интереси. Тоа се конгломерати на држави, лоби групи и поединци со различни интереси. Оние држави, лоби групи и поединци кои имаат интерес да ја подржат Македонија во процесот на зачленување сега имаат силен адут во ракавот, а тоа е пресудата од Хаг. Во таа смисла пресудата од Хаг е голема победа за Македонија.
Делумно си во право. Доколку не им бевме потребни како членка на НАТО веројатно овој проблем веќе ќе беше решен на наша штета. Бидејќи не сакаат и нас во нивниот чадор пробуваат да стигнат до „компромис“ (со кој ние сигурно ќе изгубиме повеќе од Грција). А и има држави што не поддржуваат внатре.
Тоа ми изгледа и логично. Покрај сите силни кратења на буџетот, уште да ја натераат грчката техничка влада да прифати било какво решение за едниот од двата спора во кои може внатрешно-политички да поентира би било лудост. За сериозни преговори ќе почекаме да се конструира влада со политички предзнак.
Да да да, така е. Заради стравот од менување на државните граници.
Легитимна и силна причина, сепак.
Болдираната реченица не е во никој случај причинско-последична, туку е само двојна констатација. Ниту има решение за името, ниту пак ќе влеземе во ЕУ и НАТО. Причините се и економски и безбедносни истовремено. Што побргу го сватиме тоа, толку побргу ќе почнеме да бараме алтернативни патишта, буквално за опстанок.
11 000 километри квадратни земјиште за кои протераните имаат тапија. Тоа ти е околу 11.000.000.000 метри квадратни, што кога би се помножиле со 100 Евра просечна цена би се добиле 1.100 милијарди евра, но треба да се има во предвид и дека уште 11.000 километри квадратни се со тапија и сопственост на Евреите. Евреите ова земјиште ќе си го бараат кога тогаш.
Па сега да не се правиме слепи при очи, и да не ја заборавиме вистината. Егејска Македонија беше втора воена интервенција на Велика Британија (после Израел) и прва воена интервенција на САД после втора светска војна. Напалмот не беше пуштан од Грците, туку од Американците.