Е ај сега... Јас давам предлог да си живееме сложно и мирно, да си бидеме солидарни, ти ми кажуваш дека сум утопист. Ок.
Убаво си кажа, алтруизмот не значи и глупост. Не сум јас како игнорантните (ако воопшто постојат тие од оваков тип), кои ако ги удриш на едниот образ, ќе ти го свртат другиот. Некој кој одамна го убил човечното во себе, повеќе не е човек, иако изгледа така. Според тоа, не можеш да бидеш алтруист према нешто што изгледа како човек, а не е.
Кога веќе постои идеја, а некој упорно оди со глава во ѕид во име на идеалите, имагинарните другарчиња и љубовта кон територијата, а при тоа е себичен и не го зема во обзир својот род, гледа само да си го оствари себичниот сон, згрозувајќи ја туѓата слобода и живот, што можам јас освен да му посакам да си го следи сонот (кој, со оглед на фактот на кој не’ научило минатото, нема убав крај)?
Ни вака ни така не ти одговара. Викаш да ги оладиме цивилизирано, а истовремено го плукаш маршов кој е еден од таквите обиди, успешен или неуспешен. Знам дека ќе врие од лицемери, не можеш да запреш некој да присуствува на јавен настан, битна е поентата и битно е што некој се труди да ги промени нештата. Знам дека едно шеткање по улица и повик за мир нема да донесе успех, напротив, треба многу повеќе труд, прашање е колку луѓето се спремни за оваков чин и колку би можеле и би сакале да одвојат време.
Ти златен да не имаш некоја идеа за цивилизирано оладување?
твоите аргументи од никакви стануваат смешни не еднаш те имаат поткачено за хуморот што го застапуваш. А баш би сакал да ми објасниш за да се орасположам. И секако дека ценам што си искрена, повеќе ги сакам луѓето што ме пцујат во лице, отколку тие што ме фалат во лице а ме плукаат позади грб. А благодарен ќе бидам кога некое конкретно добро дело ќе ми направиш.
