денес ја прочитав првата книга од предизвикот
"Aтентат" - Јасмина Кадра
Писателот е машко, го земал првите две имиња од женаму бидејќи бил офицер и врховната команда ќе му правела проблем.
Книгата има 243 страни, пишувана е во прво лице и главниот лик е Амин кој е хирург во Тел Авив Израел.
Книгата почнува на начин кој од одма ќе ти го привлече вниманието и така ќе остане до крајот на книгата, каде што крајот ќе го препознаеш од друго место.
За разлика од многу досадни книги што ги имам читано книгава овие два дена неможев да ја испуштам од раце. Сфатив дека колку и да ти изгледа стабилен животот и светот околу тебе судбината може да ти ги изврти работите. Кога се размислува со чувства човек прави не разумни работи, и работи кои немаат никаква смисла. Флексибилноста и брзото "заздравување" е битен фактор за да не дојде до себеуништување од сите тие измешани празни чувства кога ќе изгубиш некој, особено ако тоа е некој што ти бил се на светот, својот брачен партнер.
Светот на Амин ја губи секоја логика кога ќе дознае дека жената со која го минуваше својот богат, стабилен и среќен живот ќе се разнесе како бомбаш самоубиец.
Ликот е прилично свесен за неговите чувства и има добра себеанализа во текот на приказната. Во ликот можеме да се пронајдеме сите ние, и слична трагедија која може на секој од нас да му се случи.
Кога читам книга вадам многу забелешки и реченици кои сметам дека се вредни и во кои се пронаоѓам. Еве една ќе споделам со вас
"Кога човек станува свесен за сопствената немоќ, дури тогаш научува вистински да мрази"
Ова беше една рамка во која се наоѓа текот на овој трилер, за да навлезете повеќе во него и доколку сакате некоја лесна книга но сепак со длабоки чувства ви ја препорачувам добра е.
и појма немам зошто е преведен вака насловот ама нема везе тоа пошто пак има смисла со содржината.Иначе сега ја почнав книгава, на 10та страна сум
правам кафе пауза сеа па да ве известам дека почнав со предизвиков.
Инаку ја прочитав
