Болдираното....ај малку објаснување, ме оставаш со прашалници над глава. Јас онолку малку колку што познавам било што за Телемата, никаде немам сретнато вакви имиња за школи.
Секогаш постоеле, барем во сржта, три главни Школи на Филозофска пракса. (Го користиме зборот филозофски во неговата стара добра автентична смисла, како во фразата Филозофските Трудови на Кралското Друштво за Унапредување на Знаењето).
Вообичаено е тие три Школи да се опишуваат како Жолта, Црна и Бела. Прво, потребно е да се предупредат читателите дека тие во ниеден случај не смеат да се мешаат со расните разлики во бојата на кожата; а уште помалку се однесуваат на вообичаените симболи, како на пример: жолти капи, жолти одежди, црна магија, бело вештерство (witchcraft) и слично. Опасноста е уште поголема, зашто овие аналогии се често исто толку залажувачки, колку што е и доказот од нивното испитување.
Овие Школи претставуваат три потполно различни и спротивни теории на Универзумот, а оттука и пракси на спиритуална наука. Магиската формула на секоја Школа е исто толку прецизна како и тригонометриската теорема. Секоја зема за основа одреден закон на Природата, а работата се усложнува поради фактот што секоја Школа во одредена смисла, ги признава формулите на останатите две, само што ги гледа на некој начин како непотполни, секундарни или илузорни. Сега, како што ќе се потврди подоцна, поради природата на своите постулати Жолтата Школа стои настрана од другите две. Но,Црната и Белата Школа секогаш се повеќе или помалку во активен судир; поради тоа што токму во овој момент тој судир се приближува до кулминација, потребно е да се напише овој есеј. Адептите на Белата Школа сметаат дека денешната опасност за човештвото е толку голема, што се подготвени да ја напуштат својата традиционална политика на молчење, со намера да ги приклучат во своите редови профаните луѓе од сите нации.
Ние поседуваме одреден мистичен документ, кој можеме накратко да го опишеме, заради погодност, како Апокалипса, чии клучеви ги поседуваме благодарение на интервенцијата на Мајсторот, кој се појави во овој Судбоносен миг. Тој документ се состои од низа визии во кои слушаме гласови од разни Интелигенции, чија природа тешко би можеле да ја одредиме, но кои, во најмала рака се надарени со далеку поголемо знаење и моќ од она што сме навикнале да го сметаме за вообичаено за човечкиот род.
Мораме да цитираме извадок од еден од најважните документи. Учењето е претставено, како што е вообичаено меѓу Иницираните, во форма на парабола. Оние, кои постигнале макар и среден степен на просветлување се свесни дека слепата вера на верникот и грубото неверување на оние, кои се потсмеваат во однос на фактите, се само детинштини. Секој настан во Природата, вистински или лажен, поседува спиритуално значење. Тоа и само тоа значење поседува некоја филозофска вредност за Иницираниот.
Ортодоксните не треба да бидат шокирани, а просветлените не треба да чувствуваат презир, кога ќе дознаат дека извадокот, кој имаме намера да го цитираме, е парабола заснована на најнепристојната од библиските легенди, а која се однесува на Ное. Таа едноставно служи на својата цел заради погодноста на тој Свет Текст.
Следуваат извадоци од Визијата:
И гласот воскликна: проклет да е оној што ќе ја разоткрие голотијата на Севишниот, зашто тој е пијан од виното, кое е крв на адептите. И БАБАЛОН го успала на своите гради, побегнала, оставајќи го гол и ги повикала да се соберат нејзините деца, велејќи: Дојдете со мене да се исмејуваме на голотијата на Севишниот;
Првиот адепт ја покрил Неговата срамота со покривач, одејќи наназад и беше бел. Вториот адепт ја покри Неговата срамота со покривач, одејќи настрана и беше жолт. А третиот адепт се исмеа на Неговата голотија, одејќи напред и беше црн. И тоа се трите големи школи на Маговите, кои се исто така тројцата Магичари, кои патувале во Витлеем; а бидејќи не поседуваш мудрост, нема да знаеш која школа преовладува, ниту дали се тие три школи една.
Сега сме подготвени да ги проучиме филозофските основи на овие три Школи. Меѓутоа, мораме да предупредиме против премногу буквална интерпретација, па дури и на оваа парабола. Би можеле да се посомневаме, од причини, кои ќе станат очигледни во понатамошното истражување на доктрините на Трите Школи, дека оваа парабола ја измислила една Интелигенција од Црната Школа, која била свесна за својата расипаност и сакала да ја претвори во праведност преку алхемијата на нејзиното фалење. Интелигентниот читател ќе забележи подмолен обид да се изедначи доктрината на Црната Школа со видот на црна магија, кој обично се нарекува Дијаболизам. Со други зборови, самата парабола е пример на една крајно суптилна црномагиска операција, а контемплацијата за ваквите замисли не доведува до сфаќање за запрепастувачките змиски постапки на Магичарите. Профаниот читател нека не премине преку овие суптилни работи како да се ништожни глупости. Токму измамата од овој вид ја одредува цената на компирот.
Оваа дигресија веројатно не е толку неоправдана, како што може да се чини по првото читање. Внимателното проучување може да ја открие природата на мисловните процеси, кои обично ги користат тајните Мајстори на човечкиот род за да ја одредат неговата судбина.
Кога сите ќе престанете да се смеете, ќе ве замолам да го споредите реалното дејствување произведено врз текот на човечката судбина од Цезар, Атила и Наполеон од една страна и Платон, Енциклопедистите и Карл Маркс од друга.
Жолтата Школа на Магиката ја смета, со потполна научна и филозофска непристрасност, реалноста на Универзумот како факт. Бидејќи и самата е дел од тој Универзум, таа ја сфаќа својата немоќност да ја промени и во најмал степен неговата целина. Вулгарно речено, таа не се обидува да се издигне над тлото, потегнувајќи се за своите чорапи. Поради тоа, таа на феноменот не му спротивставува никаква реакција, било да е омраза или симпатија. Ако дури и се обиде да влијае на текот на настаните, го прави тоа на единствен можен интелигентен начин; тежнее да го намали внатрешното триење
Останува, значи, во длабока контемплативна состојба. Ако ги употребиме термините на западната филозофија, во нејзиното гледиште постои нешто од стоицизмот на Зенон; или Пиквикијанизмот и ако смеам да го употребам изразот – од Епикур. Идеалната реакција на феномените е совршената еластичност. Поседува нешто од ладнокрвноста на математиката; и поради тоа се чини дека е чесно да се каже, заради елементарната студија, дека Питагора е нејзин најадекватен претставник во европската филозофија.
Меѓутоа, по откривањето на Азиските мисли, не ни е потребно да земаме идеи од втора рака. Жолтата Школа на Магиката има свој совршен класичен текст, Тао Те Кинг.
Невозможно е да се пронајде религија, која адекватно ја претставува мислата на ова мајсторско дело. Не само поради религијата што како таква е спротивна на науката и филозофијата, туку и поради самата природа на начелото на Жолтата Школа дека нејзините Следбеници не сакаат да се впуштаат во просветлување на толпата луѓе, кои ги сметаат за безнадежни будали.
Истовремено, бидејќи теоријата на религијата сама по себе е ткиво од лаги, единствената вистинска сила на било која религија, потекнува од поткраднувањето од Магиската доктрина; а бидејќи религиозните личности по правило се потполно бескрупулозни, следува дека секоја религија тежнее да содржи делови од Магичката доктрина, украдени повеќе или помалку на среќа од една или друга Школа, во зависност од можностите.
Затоа читателот најсериозно нека се чува од обидите да ги сфати овие работи со помош на примамливите аналогии. Таоизмот има исто толку малку врска со Тао Те Кинг, колку што има врска Католичката Црква со Евангелието.
(извадок од книгата “Магика без Солзи”)