Прво и основно, сите што мислат дека религијата не игра улога во денешно време, длабоко се лажат.
1. Да беше така Турција како секуларна држава ќе беше влезена во ЕУ со огромна доминација на муслиманско население.
2. Израел немаше да биде во војна со своите соседи.
3. Во Либан сеуште ќе беше мнозинско православното население.
4. Во Египет немаше да има секојдневни убиства на копти.
5. Еритреја и Сомалија сеуште ќе беа во склоп на Етиопија.
6. Немаше да се деси Руанда-Уганда геноцидот.
7. Немаше да се случи Балканот (Хрватска, Босна, Косово) за среќа конфликтот во Македонија остана етнички.
8. Немаше да постојат бомбаши самоубијци.
9. Немаше да се случи Норвешка.
10. Немаше да се случи 11 Септември (Некој ќе каже дека е тоа дело на САД, но имајте во предвид дека и да е дело на САД е направено со религиска манипулација за да има толкав одзив во светот, што од самото тоа по себе се гледа улогата на религијата во денешно време.)
11. Немаше да се случи Арапската пролет (промоција на Вахабизмот во северна Африка).
Како тоа религијата (а не интересите) служат за бирање страни, ќе објаснат следните примери.
1. Во војната во Хрватска, скоро сите католички земји застанаа на страната на Хрватска и секогаш западниот свет ги осудуваше Србите. Некој тука ќе рече Србите правеа геноцид, ок се слагам со тоа. Но, зошто од друга страна геноцидот во Книнска Краина помина тивко и неказнето?
2. Во војната во Босна најголема помош на муслиманите под Изетбеговиќ стигаше од муслиманските земји, и од финансиски аспект и од воена помош, но да не ги заборавиме и доброволците. По муслиманскиот свет ја рачунам и Турција, која тогаш беше повеќе секуларна од денеска.
Значи пред све денешниот свет е поларизиран по религиска основа, такви правила се наметнале и тоа е тоа. Иако западот навидум кажува дека религијата е нешто што не треба да се следи, тоа го прави без исклучоци за туѓите религии. На западот црквата има многу големо влијание. А што е најтажно, тоа свое влијание го затскрива зад изразениот либерализам меѓу популацијата.Од друга страна пак, популацијата плаќа рекет на црквата за тој либерализам (религиски кажано, плаќа за своите гревови). Па така наместо непрофитна институција која шири морални вредности, станува рекет служба, која профитира од неморалното оденсување на своите верници.
Не дека источната црква се движи по поарен правец, туку во Православието сеуште не е изразено тоа толку.
Исламот, пак работи со "Pure Force" алгоритам. Све друго е ѓаволско и треба да се уништи. Навидум скриено со давање „избор“, но се знае што следи ако не е изборот правилен.
Значи ако ги гледаме религиите во денешен аспект, и од аспект на крстоносните војни, можам да кажам дека има доста промени. Промените се состојат во тоа, што толеранцијата страшно се намалила кај источните религии, додека лицемерието страшно се зголемило кај западните религии.
Е сега да ја разгледаме алтернативата на овие религиски движења.
Тоа се скуп на патетични комуњари, кои ја имаа својата шанса до пред 20 години и произведоа невидена мизерија во источна европа, неколку крвави диктаури итн. И сега се реинкарирани во борци за човекови слободи и права, со најизразен нагласок на хомосексуални слободи и права, што ги прави хомосексуалците нивни најголеми следбеници. Кога ќе го погледнеш ова од некоја временска дистанца, ова ги прави истите тие што ги затвораа хомосексуалците, патетични во потрага на следбеници. Потоа нивниот втор аспект е антисемитизмот и теориите на заговор, се речиси сведени за ниво на религија. Што не ја прави ниту оваа гранка поинаква од другите.
Но гледаме дека таа поларизација постои и внатре во една иста религиска заедница. Значи можеме да дојдеме до заклучок во поларизацијата имаме и културно влијание.
Значи во таков еден поларизиран свет нормално е човек да одбере. Изборот сам по себе значи што ќе бидеш понатаму. Тој избор неретко претставува асимилација, кога условите за да останеш тоа што си, биле тешки. Имајќи во предвид дека Турците успеале во Босна, Санџак, Косово, Бугарија (Помаците) да создадат популација, која Турција ја гледа како втора татковина, можеме да заклучиме дека економското влијание Турција го прави знаејќи дека нивните интереси на Балканот ке бидат заштитени. Од друга страна, Русија, го гледа истото.
Друга аспект кога се бира страна е моќта. Турците се моќна нација имаат 7 држави, Казахстан, Узбекистан, Туркменистан, Киргистан, Азербејџан, Турција и Северен Кипар. Но не треба да заборавиме дека Русија владеела со 5 од нив повеќе од 200 години. И Руското влијание се гледа сеуште кај нив (пишуваат кирилица, втор официјален јазик е Руски). И не само кај нив, кој бил на одмор во Турција, знае дека во продавница во Анталија или Аланија, прво ви прозборуваат Руски, а Англиски ретко кој знае (Земја во НАТО?!?!). Исто така кога станува збор за подземјето (настрана научни фантастики од типот „долина на волците“), индикативно е што во последните 20 години моќното Турско подземје влегува во контрола на Руската мафија.
Во последните 20 години, Русија му даде на Израел 100.000 докторанти од престижните Руски технички универзитети, со што покрај своето влијание(Руски јазик е нормално да се бара при вработување во Израел, како кај нас Англиски), го направи Израел лидер на воено-техничко ниво не само во регионот, туку на светски рамки. Индикација за економски потенцијал, според мене е движење на инвестициите на Еврејските фондови, кои во последните 10 години се насочуваат кон Русија. Во истовреме не само заладување, туку и антагонизам на односите помеѓу Турција и Израел, кои иначе беа долговековно добри.
Имајќи го све ова во предвид, не дека имам нешто против Турција и Турците, сепак мислам дека доколку се завзема страна, паметно е да се застане позади Русите. И не само тоа, јас лично преферирам да ја одберам страната што културно, религиски, јазично и секако е слична на мене. Но секако под услов да постојам како Македонец. Доколку Русите не почитуваат како Македонци, по можност како матичен народ
, нема да ми прават разлика сите недоразбирања што се случиле и што се случуваат со соседите.
Све додека натреварот е како што рекол Гоце на економско и културно поле, ќе биде ОК. Вистинските проблеми почнуваат кога натпреварот ќе почне на воено поле... Тогаш изборот игра улога буквално за опстанокот.
