Верување според мене е кога убеден си дека постои нешто натприродно,свето и боженствено ако станува збор од религиозен аспект.
Натприродно (противприродно или како и да се нарече) е нешто кое ги надминува нашите граници на разбирање за тоа нешто.
Но, не секогаш таквите нешта се позитивни, и не секогаш можат да се врзат со добриот Бог. Напротив повеќе примери се негативни (апсурдни смртни случаи, дешавки со духови и слично).
Според мене погрешно е "натпритодните" нешта, како што ти ги нарекуваш, да му се припишат на Семоќниот.
Ако самиот Бог го сметаш за натприродно, тогаш и сите дела кои во моментов ни изгледаат натприродни се негово дејание, а следствено на тоа, бидејќи повеќето се лоши искуства, Семоќниот не гаи некоја голема љубов кон нас.
Би те запрашал тебе, што ти сметаш дека е натприродно?
Јас на пример навистина сметам (и сум убеден) во постоење на каузалност, односно дека секој настан е последица на некоја причина во сеопштиот хаос во универзумот. Сосема е точно дека ако сега ти ми одговориш на постов можеби утре ќе добиеш на лото, а ако не ми одговориш ќе предизвикаш друга низа на последици.
Моќта да осознаеш кој потез би донел какви понатамошни последици е огромна и незамислива.
Ако таквото нешто го поседува некој ентитет, кој егзистира некаде во универзумот, тогаш му е сосема лесно да ги натокми сите настани по своја желба.
Во тие безброј прави линии кои тргнуваат од една точка, секако семоќниот би знаел која линија ти е по волја.
Гледано од ваков аспект, Бог (ентитетот) очигледно може многу да стори за човештвото, но .....