Трауми од детството

[Сатори]

Немам апсолутно никакви трауми, затоа не сакам никогаш да влезам во брак, сум неспособна за функционална врска и сум против абортус.Хууурееееј! -.-

 

[TpH_Bo_OkO]

Бамби кога умре мајка и

 

[manuelaaaa]

значи нормално е секој еден различно да ги доживува некои работи,зависно од карактерот на самата личност.мегутоа факт е дека преголеми трауми секако дека ке остават белег врз однесувањето на личноста било да е во позитивна или негативна смисла

 

[KOJ SUM?TOJ SUM!]

Da im ebam sve na onie koi uzivale dur me praele a posle me sutnale ko sugavo zivince ima da vidat koa ke im ebam sve zivo!Niz nos ima da im go izavdam zadovolstvoto dur se ebele i me napraile a posle me sutnale ko zadnje govno, ima da im ebam sve!

 

[pain_killer]

Немам апсолутно никакви трауми, затоа не сакам никогаш да влезам во брак, сум неспособна за функционална врска и сум против абортус.Хууурееееј! -.-

без брак, без врска со секс... манастир???

 

[shutrak]

traumi vo detstvo............a podocna fleshbekovi na istite .,...strashna rabota

...........sho zarem od dete vo manastir.....a vamu so prsteto brcash vo marmeladata

 

[Sattva]

Исто бев исмејуван поради тоа што се трудев да успеам во училиштето,ме викаа бубалица,ме закачаа,а јас по природа сум мирен,прв не напаѓам никогаш,па често и премолчував,ама кога веќе се прели чашата,на сите им вратив.Поради тоа,уште повеќе се трудам,за да се навредат,да се засрамат заради тоа.
Пред месец дена,имав операција на ногата,и тоа,и тие денови прележани во болница ме скршија дополнително,а и плус сега што сум со патерици,ме разочарува уште многу,ама знам дека ќе помине,ќе се вратам во нормала.
Зошто,нели,се што нема да те убие,те прави појак,или сепак не?
Исто,тато кога беше киднапиран.тоа беа пеколни4-5 саати во мојот живот.

Се трудиш да успееш за тие да се навредат и засрамат? Дали е тоа “етички“, Несреќник? Мислиш ли дека така си помагаш себе си? Мислиш ли дека Правдината е пред Љубовта и тоа е тоа што ќе те спаси од страдание?

“Во нормала“ се враќаме само кога проштеваме и забораваме, кога го сакаме другиот без оглед на се! Колку мислиш дека си блиску до тој заборав, со оглед на тоа дека, како што и самиот кажа, тие сеуште постојат?

Жалам за твојата судбина, ама, како што и самиот рече, “Се што не не убива, не прави посилни.“, и јас искрено се надевам дека таа е само пат кој те носи кон “нешто поголемо“, само внимавај како и кон што ќе ја насочиш таа сила. Внимавај да не си навлечеш уште покобна Карма од онаа која што те следи и запомти дека си креатор на истата.

Ние сме тука, ако ништо друго, бар да те сослушаме, а претпоставувам дека тоа многу значи во моменти кога сме осамени, а ти со тројца вистински другари си далеку од тоа (еден е сосема доволен)... па, сега, може ќе се најде и по некоја сугестија која ќе ни отвори нов правец на размислување кој би можел да го подобри живот. Еве, мене лично твојата приказна многу ми помага да ги отворам очите и да сфатам дека постојат многу потешки животни патеки од мојата... или, кога ќе погледнеш, макар и на фотографија, бездомник, некое гладно детенце од Африка, на пр., или некој сегмент од било која војна, диктатор или било каков вампир, веднаш сфаќаш колку си благословен што си далеку од сето тоа (не велам и дека треба да уживаш гледајки од тој агол) и колку само би требало да бидеш благодарен, наместо да се жалиш (овде не те посочувам конкретно тебе, туку зборувам за сите нас).
Наместо само за своето, труди се и за доброто на другиот, без оглед на тоа дали си “жртва“ или не.

 

[beautifull liar]

abe decki se jas ve razbiram,ama ovoj svet se deli na poslabi i posilni i tuka nisto ne se moze

 

[Sade_Adu]

Кога Ранду ја прободе Касандра со тоа ножевите. Тоа беше катарзата на моето детство. Спиење со запалена ламба, мајка ми:арна ќе биде сине ќе видиш утре.
Тоа ти се трауми бе! Али дете на 3-4 год. Се испотресов хахахахха

 

[GabrielaSarcevska]

Мн трауми сум имала тато коа умре ја коа му ги отварав очите за да гледа а ја тогаш имав само 6години.

 

[Mike Tyson]

Трауми хмм...
Кога ке видиш ретко кој немал трауми.
Конкретно јас имам една голема што на почеток се одрази многу лошо на мене...промена на карактер,проблеми во училиште,тепачки и ред други такви проблеми.
Иначе траумата е трагична смрт на татко ми...
И незнам зашто го пишувам ова тука но ете така незнам имав потреба ова негде да го пишам да го искукам кое во нормалниот начин на комуникација не сум имал можност да го искукам...
Но после неколку години сватив дека тие сите работи што сум ги правел биле од недозреаност и за повеќето ми е срам но што да правам тие се дел од мене.
Боли,многу боли ама те прави многу посилен,те прави по снаодлив по одлучен.
Сега од кога надминав се би посакал да се врати и да види во каков човек прераснав и вака на позрело ниво да поразговараме.Се би дал за еден таков разговор со него.Буквално СЕ.
Одкако болката се намали,можеби не се намали толку колку што научив да живеам со неа,мислам дека таа траума многу придонесе на развивањето на мојот карактер како што кажав на почетокот се претворив во прав деликвент но потоа се си дојде на свое место пробав да ги поправам сите грешки и да си учам од сопстевните грешки и колку толку да излезам на прав посветол пат.

 

[Strenght]

Толку,неможам да кријам повеќе.
Роден сум во не толку богата фамилија.Многу често,за нешто кога ќе побарам,добивав одговор,,Нема пари''
Донекаде и разбирав,зошто знам колку заработуваат мојте,иако се трудат се да ми дадат.Кога добивав такви договори,се правев силен,јак,а вистината е дека внатре во мене нешто се крши,се руши,а тоа не беше ништо друго,туку мојот дух,мојата самодоверба.Не сум облекол брендирана роба,не сум обул некоја многу позната патика,едноставно,колку сум можел толку.
Често сум бил иссмејуван за мојот изглед,па тоа дополнително ми го кршеше духот,па и ден денеска немие скроз заздравен духот.Не излегувам често,и само на 2-3 другари има верувам,премногу.Исто бев исмејуван поради тоа што се трудев да успеам во училиштето,ме викаа бубалица,ме закачаа,а јас по природа сум мирен,прв не напаѓам никогаш,па често и премолчував,ама кога веќе се прели чашата,на сите им вратив.Поради тоа,уште повеќе се трудам,за да се навредат,да се засрамат заради тоа.
Пред месец дена,имав операција на ногата,и тоа,и тие денови прележани во болница ме скршија дополнително,а и плус сега што сум со патерици,ме разочарува уште многу,ама знам дека ќе помине,ќе се вратам во нормала.
Зошто,нели,се што нема да те убие,те прави појак,или сепак не?
Исто,тато кога беше киднапиран.тоа беа пеколни4-5 саати во мојот живот.

Само издржи ќе дојде и твоето време.. иста ситуација имав.. Најдов начин како да правам пари.Се ми се смени. едно време почнав од игри и земав солидни 40.000 денари..иако киснев по 12 сата на ден мерак ми беше кога ја земав првата пара.. Затоа не се откажувам кога ќе дојде моето време ќе направам дупло повеќе пари за мојот син да не го доживее истото..

 

[Macedonian-Sun]

Поттикната од тема во љубов и секс се прашувам дали имате спомени од детството кој сакате да ги заборавите или потиснете длабоко во себе, спомени кој предизвикуваат последици во вашиот живот, вашето однесување, можеби трауми?
Секој ден слушам за настани од типот ученик во основно со огнено оружје се решил од сооученици или професори, некој масакрирал деца зошто како мал го малтретирале и многу други случки.
Па повелете

Сакаш јавно да зборувам за моите пеколни години ? Многу ќе дојде. За да ги заборавам тие работи можеби ќе ми помогне психијатар си мислев со разговори и обработка на тие информации но не било така. Некои работи едноставно неможат да се заборават.


Во тогашниот дом живеев со човек инфициран со сида а јас незнаев за тоа до моментот кога докторите ми го соопштија. Не знаете како е да се живее во ист стан со човек кој може да ти го чкрте животот само на еден мој невнимателен момент. Заклучување на брави да не дојде и на некој начин покуша да ме инфицира. А закани дека ако отидам од него ќе ме убие и мене и мајка ми. Дезинфекција на сите простории каде се движи тој,ноќи неспиени ,термини на доктори за проверка на крв. Еееее и тоа не е се...
Луѓето се злобни и отсекогаш биле.

 

[--HEIDERN--]

Sekoj nosi nekakvi traumi vo sebe, ne veruvam deka postoi covek sto nema nitu edna trauma od minatoto !!!
Najmnogu od traumite poteknuvaat od samoto semejstvo, znaci od doma, no isto taka i od ucilisnite denovi, od sredinata vo koja zivees ili si ziveel, pa i od rabotnoto mesto . . . .
Vakvite traumi za zal nikogas ne mozat da isceznat od nasiot mozok, mozat so tek na vreme da se amortiziraat i pokrijat so ubavi nesta, no da se zaboravat, nema sansi, do grob kje se nosat !!!
Mnogu faktori igraat uloga, ekonomskata sostojba na semejstvoto, potoa dokolku ima razvod na roditelite, najgolemiot ceh i stresovi kje im pripadnat na decata, ni vamu(kaj tatkoto), ni tamu(kaj majkata), nikade !!!
Smrten slucaj/zaguba na blizok vo semejstvoto, isto taka predizvikuva traumi kaj ostanatite clenovi, a isto taka traumi predizvikuvaat i zdravstvenite problemi kaj nekoj blizok clen vo semejstvoto, na pr. nepodvizni invalidi, tesko bolni, alkoholicari, narkomani, kockari i.t.n.(ovie poroci namerno gi staviv vo zdravstveni problemi, bidejkji vsusnost toa i se) !!!
Isto taka teski traumi se dokolku nekoj od roditelite ostane bez rabota, pa kako rezultat na toa doagja do ekonomska kriza(nemastija) vo semejstvoto, a poradi toa doagja i do cesti raspravii pomegju clenovite vo semejstvoto !!!
Isto taka lugjeto sto imaat preziveano voen-konflikt/vojna, raseluvanja, macenja i.t.n. bez razlika dali bile civili ili voeni lica, sekako deka do krajot na zivotot kje gi nosat traumite od toj pekol i.t.n.
I uste redica primeri za predizvikuvanje na traumi !!! . . . .

 

[feler]

Бамби кога умре мајка и

auuu kolku sum placel samo da znaes maleee