- Член од
- 5 ноември 2010
- Мислења
- 4.841
- Поени од реакции
- 3.873
Толку,неможам да кријам повеќе.
Роден сум во не толку богата фамилија.Многу често,за нешто кога ќе побарам,добивав одговор,,Нема пари''
Донекаде и разбирав,зошто знам колку заработуваат мојте,иако се трудат се да ми дадат.Кога добивав такви договори,се правев силен,јак,а вистината е дека внатре во мене нешто се крши,се руши,а тоа не беше ништо друго,туку мојот дух,мојата самодоверба.Не сум облекол брендирана роба,не сум обул некоја многу позната патика,едноставно,колку сум можел толку.
Често сум бил иссмејуван за мојот изглед,па тоа дополнително ми го кршеше духот,па и ден денеска немие скроз заздравен духот.Не излегувам често,и само на 2-3 другари има верувам,премногу.Исто бев исмејуван поради тоа што се трудев да успеам во училиштето,ме викаа бубалица,ме закачаа,а јас по природа сум мирен,прв не напаѓам никогаш,па често и премолчував,ама кога веќе се прели чашата,на сите им вратив.Поради тоа,уште повеќе се трудам,за да се навредат,да се засрамат заради тоа.
Пред месец дена,имав операција на ногата,и тоа,и тие денови прележани во болница ме скршија дополнително,а и плус сега што сум со патерици,ме разочарува уште многу,ама знам дека ќе помине,ќе се вратам во нормала.
Зошто,нели,се што нема да те убие,те прави појак,или сепак не?
Исто,тато кога беше киднапиран.тоа беа пеколни4-5 саати во мојот живот.
Роден сум во не толку богата фамилија.Многу често,за нешто кога ќе побарам,добивав одговор,,Нема пари''
Донекаде и разбирав,зошто знам колку заработуваат мојте,иако се трудат се да ми дадат.Кога добивав такви договори,се правев силен,јак,а вистината е дека внатре во мене нешто се крши,се руши,а тоа не беше ништо друго,туку мојот дух,мојата самодоверба.Не сум облекол брендирана роба,не сум обул некоја многу позната патика,едноставно,колку сум можел толку.
Често сум бил иссмејуван за мојот изглед,па тоа дополнително ми го кршеше духот,па и ден денеска немие скроз заздравен духот.Не излегувам често,и само на 2-3 другари има верувам,премногу.Исто бев исмејуван поради тоа што се трудев да успеам во училиштето,ме викаа бубалица,ме закачаа,а јас по природа сум мирен,прв не напаѓам никогаш,па често и премолчував,ама кога веќе се прели чашата,на сите им вратив.Поради тоа,уште повеќе се трудам,за да се навредат,да се засрамат заради тоа.
Пред месец дена,имав операција на ногата,и тоа,и тие денови прележани во болница ме скршија дополнително,а и плус сега што сум со патерици,ме разочарува уште многу,ама знам дека ќе помине,ќе се вратам во нормала.
Зошто,нели,се што нема да те убие,те прави појак,или сепак не?
Исто,тато кога беше киднапиран.тоа беа пеколни4-5 саати во мојот живот.