1."Се додека не сватиш дека твојата вистина не е апсолутна, и додека се расфрлаш со твоите вистини како единствени, ќе се сопнуваш и ќе бладаш."
2."Ако не е битно минатото и иднината, тогаш зошто ја одбра приказнава, која го вели токму спротивното? Завршува со заклучокот:
"Како да му се радуваме на животот (моментот), кога мора еден ден да се соочиме со смртта (иднината)" Нели битен беше само моментот, не и минатото и иднината?
Инаку, и јас ти го го кажав истово, дека не ти се потребни минатото и иднината, за да живееш во моментот и во него да си најдеш смисла. Затоа и ти ја посочив поговорката која вели: "Живеј го секој ден како да ти е
последен" Со која јасно се гледа дека токму конечноста е таа која и е потребна на бесконечноста, за да има смисла. Но ти го негираше тоа:
За сега, самиот себеси да се побиеш, кажувајќи дека не се битни минатото и иднината, туку моментот.
"