- Член од
- 7 мај 2005
- Мислења
- 1.231
- Поени од реакции
- 307
Се огласија и најголемите крадачи т.е. раководителите на Грчката Православна Црква. ГПЦ е еден од главните механизми на државата Грција во кражбата на милијарди евра.
Пораката на митрополитит Николај до јавноста ја опишува ситуацијата во која се наоѓа јужниот сосед и истаат повикува на промени, пред се во самите нив. При тоа пораката е зачинета со сладуњави зборови за Господ, љубов, благослови, црквата е со народот, итн.
Врти-сучи, по јадењето бурек, следат пораки да си ја повратат татковината и националноста бидеќи другите биле љубоморни на нивната историја.
Во воведот, ГПЦ признава дека постои “состојба на општа паника која владее со нашата татковина“.
При тоа има и “многупати повторени и изменети ветувања и одрекувања“ и “поплава на бескрајни порески оптеретувања“ кои го “ранија нашиот морал и достоинство“.
“Граѓаните очајнички бараат интервенција, некаква поддршка во нивниот економски безизлез, драма“.
“Платите и пензиите се намалени, многу луѓе се отпуштени се зголемува бројот на незапослените а многумина економски пресушиле“.
“Се се сведува на два страшни збора: данок и долгови“.
“Кој можеше да замисли дека нашиот прекрасен и горд народ ќе падне вака (ниско)? Дека ги даде и последата капка пот, својот труд, своите вредности за и покрај сето тоа вака да бидеме оцрнети во светот? И сега, без никаква надеж и гаранција нашата држава ги бара од нас, притискајќи не, нашите солзи и нашата крв?“
“Очигледно е дека повеќе не можеме да издржиме. Тоа не е претерување. Тоа треба да се каже. Да викнеме во ушите на одговорните раководители: До тука! Не можеме повеќе. Изнајдете други решенија“.
“Ако не можете, признајте ја својата немоќ. Не е срамота да не може некој, но неприфатливо е да инсистира на нашата општа катастрофа.“
“Кога веќе не успевате да ја спасите нацијата со политички консензуси, спасот неминовно ќе произлезе од народните потреби и иницијативи“.
“Дојде часот кога народот мора да го покаже калибарот на својата сила, да ги покаже своите граници. Дојде часот сите заедно да ги земеме во свои раце сопствените животи.“
“Време е да востанеме. Се треба да се смени! И затоа што некој друг нема да ни створи промени, мораме сите да се фатиме на оро.“
“Сигурно е дека и нашата одговорност како народ не е мала. Се сложивме да имаме малоумни политички избори и од нив направивме своја навика и менталитет. Неискреноста, рамнодушноста, ушушканоста, лесната заработувачка, непчитувањето на институциите, исмевањето на верата и традицијата, непочитувањето на државата и законите, расипничките побарувања – сачинуваа дел од животот“.
“Новогрците ни малку не ни се на чест.
[ЏАБЕ ГИ АСИМИЛИРАВТЕ!] Не ни се криви само другите, како и да се нарекуваат – шпекуланти, или странски интереси, или политичари. Нашиот дел на заслугите за денешната ситуација не може лесно да се занемари. Единствениот пат [напред] е покајувањето и промените. Другите не можеме да ги смениме [АМА НАС МАКЕДОНЦИТЕ СЕ УШТЕ САКААТ ДА НЕ СМЕНАТ!], но нашиот менталитет и живот имаме можност и одговорност да ги менуваме. Ова востгание нека почне од нас самите“.
“Не го ставам под знак прашање фактот дека сме жртви“.
“Сакам да кажам, оние кои не можат да го платат таканаречениот 'посебан придонес за имовинa“, да не очајуваат. Нека знаат дека сите обединети ќе се најдеме на нивната страни и ќе викнеме заеднмо: 'Не може да му се земе на оној на кој што не му е дадено'. Нека разберат дека немаме. Не можеме. Дојдовме до работ, но не дозбволуваме да не уништат.“
“Ако сме инертни, нема тоа да го разберат. Свети Козма Етолски прорече пред 250 години, велејќи: 'ќе ви наметнат тежок и неподнослив данок, дури и на прозорците и кокошарниците, но нема да стигне'. Навистина нема да биде доволно! Немојте да се виткате пред економскиот банкрот. Ние веќе живееме со банкрот. Одречете се од банкротот на достоинството, историјата и етничката свест. За тоа можеме и мораме да се бориме до последната капка крв. Дури и сега во последниот момент.“
“Значи сите заедно сега сме должни да ги притиснеме нашите претставници повеќе отколку што кредиторите ги притискаат. Затоа што нашата потреба за да преживееме ја надминува нивната потреба за власт над нас. Затоа што нашето достоинство е над било која корист. Затоа што нашиот национално достоинство е засновано на историја на која сите тие се љубоморни. Затоа што Европа ја гледаме повеќе као семејство кое ги разбира потешкотиите на народот отколку како рамка која го води општеството во пропаст.“
“Не ни преостанува ништо друго отколку повторно да ја преобразиме Грција во наша татаковина, нејзината историја и нашиот идентитет, примерите на нашите претци во наше доживување, и да се повратиме од безумното богатење во достоинствена едноставност и скромност, од кукавичкото повлекување во храброста и од срамотењето по светот и универзално признаеното дивеење.
“И така, Бог, како што вели народот, нема да не остави, затоа што ние на тој начин нема да го оставиме.“
Со очински молитви и со надеж за будење,
Митрополит
Месогеас и Лавреотикис
Николај Хаџиниколау
http://www.standard.rs/mitpopolit-mesogeas-nikolaj-poruka-grckom-narodu-ili-reci-koje-srbima-nema-ko-da-kaze.html
Пораката на митрополитит Николај до јавноста ја опишува ситуацијата во која се наоѓа јужниот сосед и истаат повикува на промени, пред се во самите нив. При тоа пораката е зачинета со сладуњави зборови за Господ, љубов, благослови, црквата е со народот, итн.
Врти-сучи, по јадењето бурек, следат пораки да си ја повратат татковината и националноста бидеќи другите биле љубоморни на нивната историја.
Во воведот, ГПЦ признава дека постои “состојба на општа паника која владее со нашата татковина“.
При тоа има и “многупати повторени и изменети ветувања и одрекувања“ и “поплава на бескрајни порески оптеретувања“ кои го “ранија нашиот морал и достоинство“.
“Граѓаните очајнички бараат интервенција, некаква поддршка во нивниот економски безизлез, драма“.
“Платите и пензиите се намалени, многу луѓе се отпуштени се зголемува бројот на незапослените а многумина економски пресушиле“.
“Се се сведува на два страшни збора: данок и долгови“.
“Кој можеше да замисли дека нашиот прекрасен и горд народ ќе падне вака (ниско)? Дека ги даде и последата капка пот, својот труд, своите вредности за и покрај сето тоа вака да бидеме оцрнети во светот? И сега, без никаква надеж и гаранција нашата држава ги бара од нас, притискајќи не, нашите солзи и нашата крв?“
“Очигледно е дека повеќе не можеме да издржиме. Тоа не е претерување. Тоа треба да се каже. Да викнеме во ушите на одговорните раководители: До тука! Не можеме повеќе. Изнајдете други решенија“.
“Ако не можете, признајте ја својата немоќ. Не е срамота да не може некој, но неприфатливо е да инсистира на нашата општа катастрофа.“
“Кога веќе не успевате да ја спасите нацијата со политички консензуси, спасот неминовно ќе произлезе од народните потреби и иницијативи“.
“Дојде часот кога народот мора да го покаже калибарот на својата сила, да ги покаже своите граници. Дојде часот сите заедно да ги земеме во свои раце сопствените животи.“
“Време е да востанеме. Се треба да се смени! И затоа што некој друг нема да ни створи промени, мораме сите да се фатиме на оро.“
“Сигурно е дека и нашата одговорност како народ не е мала. Се сложивме да имаме малоумни политички избори и од нив направивме своја навика и менталитет. Неискреноста, рамнодушноста, ушушканоста, лесната заработувачка, непчитувањето на институциите, исмевањето на верата и традицијата, непочитувањето на државата и законите, расипничките побарувања – сачинуваа дел од животот“.
“Новогрците ни малку не ни се на чест.
[ЏАБЕ ГИ АСИМИЛИРАВТЕ!] Не ни се криви само другите, како и да се нарекуваат – шпекуланти, или странски интереси, или политичари. Нашиот дел на заслугите за денешната ситуација не може лесно да се занемари. Единствениот пат [напред] е покајувањето и промените. Другите не можеме да ги смениме [АМА НАС МАКЕДОНЦИТЕ СЕ УШТЕ САКААТ ДА НЕ СМЕНАТ!], но нашиот менталитет и живот имаме можност и одговорност да ги менуваме. Ова востгание нека почне од нас самите“.“Не го ставам под знак прашање фактот дека сме жртви“.
“Сакам да кажам, оние кои не можат да го платат таканаречениот 'посебан придонес за имовинa“, да не очајуваат. Нека знаат дека сите обединети ќе се најдеме на нивната страни и ќе викнеме заеднмо: 'Не може да му се земе на оној на кој што не му е дадено'. Нека разберат дека немаме. Не можеме. Дојдовме до работ, но не дозбволуваме да не уништат.“
“Ако сме инертни, нема тоа да го разберат. Свети Козма Етолски прорече пред 250 години, велејќи: 'ќе ви наметнат тежок и неподнослив данок, дури и на прозорците и кокошарниците, но нема да стигне'. Навистина нема да биде доволно! Немојте да се виткате пред економскиот банкрот. Ние веќе живееме со банкрот. Одречете се од банкротот на достоинството, историјата и етничката свест. За тоа можеме и мораме да се бориме до последната капка крв. Дури и сега во последниот момент.“
“Значи сите заедно сега сме должни да ги притиснеме нашите претставници повеќе отколку што кредиторите ги притискаат. Затоа што нашата потреба за да преживееме ја надминува нивната потреба за власт над нас. Затоа што нашето достоинство е над било која корист. Затоа што нашиот национално достоинство е засновано на историја на која сите тие се љубоморни. Затоа што Европа ја гледаме повеќе као семејство кое ги разбира потешкотиите на народот отколку како рамка која го води општеството во пропаст.“
“Не ни преостанува ништо друго отколку повторно да ја преобразиме Грција во наша татаковина, нејзината историја и нашиот идентитет, примерите на нашите претци во наше доживување, и да се повратиме од безумното богатење во достоинствена едноставност и скромност, од кукавичкото повлекување во храброста и од срамотењето по светот и универзално признаеното дивеење.
“И така, Бог, како што вели народот, нема да не остави, затоа што ние на тој начин нема да го оставиме.“
Со очински молитви и со надеж за будење,
Митрополит
Месогеас и Лавреотикис
Николај Хаџиниколау
http://www.standard.rs/mitpopolit-mesogeas-nikolaj-poruka-grckom-narodu-ili-reci-koje-srbima-nema-ko-da-kaze.html
