- Член од
- 17 јануари 2009
- Мислења
- 2.814
- Поени од реакции
- 4.667
Тоа работничко самоуправување кое го спомна, а во кое сите во СФРЈ се крстеа до самиот крај никогаш не заживеало. Почнало да се спроведува уште во 1950 година и понатаму се повеќе се инсистирало на него, па станало државна идеологија, ама само на хартија (посебно сржта на самоуправувањето - предавање на фабриките во рацете на работниците и трансформација на државната сопственост во општествена). Секако дека постојат исклучоци, но генерално се работи за голема утка, од повеќе причини. Партијата односно власта не сака да се откаже од економската моќ, а самоуправувањето, меѓу другото, токму тоа и го заговара, како што заговара, посредно и зачеток на пазарна економија. Од друга страна и политичкиот фактор е проблем: во тоа самоуправување СКЈ би имала главно советодавна и идеолошко-насочувачка улога и би се намалило директното влијание на Партијата во државата, а Тито во никој случај не сакал да ги подрива политичките и економските позиции на СКЈ, уште помалку своите.Командна економија најверојатно имало на почетокот,после втората светска војна.
80-тите системот се викаше самоуправен социјализам(така нешто) и фирмите,колку што јас знам,функционираа слично како денешните акционерски компании без доминантен сопственик. Работниците ги бирале управните одбори во фирмите по пат на гласање.
Дали секој работник имал право на глас,дали и како партијата се мешала во работата на фирмите незнам,мал бев тогаш,ама ако има некој што работел во тоа време и знае,би било интересно од прва рака да го објасни начинот на функционирање на фирмите во 80-тите.
Во сите тие управни одбори има членови на СК, се менува само начинот на контрола, но принципот на владеење е ист.