- Член од
- 5 февруари 2007
- Мислења
- 10.706
- Поени од реакции
- 13.376
Мораш сам со себе да разрешиш, што сакаш од неа. Ако ја сакаш многу што нејќеш да ја загубиш како другарка, тогаш не и` се отварај. Не и` спомнувај ништо за ова.Јас би и се отворил, но реков, се плашам од реакција, може она ме доживува само како другар, не знам, не знам .. Се плашам да не почне да ме избегнува ако и кажам, па ни овој однос сеа што го имаме да го нема.
Но со тоа ризикуваш да не најдеш нова. Ќе се залажуваш константно со неа дека ќе биде како некогаш. Ако сакаш таков живот пеќи. Но ќе дојде моментот коа ќе начукаш 20 и кусур накај 30ка години и ќе се запрашаш што даље. И тогаш трескањето од земја ќе биде буквално од тераса.
Додека ако и` кажеш сеа и не успее, ќе боли. Проклето ќе боли. 6 месеци. Година. Година ипол највеќе. И после ќе се запрашаш, зашо по ѓаволите сум се притресувал толку кога има толку прекрасни луѓе (девојки) околу мене. И продужуеш даље.
Разликата е години.