џимеј
џимилино
- Член од
- 4 март 2007
- Мислења
- 10.354
- Поени од реакции
- 25.033
Обично црно белата слика не' тера да бегаме подалеку од таквите филмови кои мислиме дека се премногу одбивни затоа што се ептен застарени. Но секако, нивниот квалитет не се изгубил.
Случајно слушнав еден интересен податок за тоа како некои личности никогаш не добиваат оскари. Најкреативната филмска личност во тоа време (а и безуспешните нови генерации не успеале да го надминат) е Хичкок.
Незнам од каде да почнам, од кое дело. Ама ајде прво да го спомениме на некој начин неповторливиот Psycho (1960). За овој филм Хичкок потрошил 800 илјади долари, а неговата заработка беше 40 милиони.
Римејкот на овој филм, скоро исти кадри, само во боја претставен беше тотално разочарување. Psycho (1998) со Винс Вон во главната улога не успеа да го долови духот на овој филм.
Кога го гледав Disturbia (2007) ни малку не се изненадив од трилерот. Не поради тоа што е лошо сценариото, туку поради тоа што е веќе видено. Имено, Rear Window (1954) го обработува истото. Disturbia пробал да копира нешто од овој филм со жанр мистерија трилер.
Разгледувајќи ја неговата антологија, неговите дела, мислам дека нема ниедно промашување. Секој филм е добар и за препорака.
North By Northwest (1959), Vertigo (1958), Spellbound (1954), Dial M For Murder (1954) се само малку од она што мора да се погледне кај овој маестро.
"Екранот мора да врие од возбуда и емоции. Секогаш направи публиката да страта повеќе". Хичкок својот успех го постигна поради правењето уметност, она што некои денешни режисери неможат да си го објаснат.
Читнав интересен податок дека човеков никогаш не добил оскар додека бил жив, а номиниран бил 5 пати. По неговата смрт асоцијацијата му дава посмртен оскар.
Интересна идеја му текна некому да направи мини фестивал на црно бели филмови во Струга. Собрав некаде 15-тина филмови на Хичкок. Неможам да издвојам, но од поомилените - Vertigo.
Случајно слушнав еден интересен податок за тоа како некои личности никогаш не добиваат оскари. Најкреативната филмска личност во тоа време (а и безуспешните нови генерации не успеале да го надминат) е Хичкок.
Незнам од каде да почнам, од кое дело. Ама ајде прво да го спомениме на некој начин неповторливиот Psycho (1960). За овој филм Хичкок потрошил 800 илјади долари, а неговата заработка беше 40 милиони.
Римејкот на овој филм, скоро исти кадри, само во боја претставен беше тотално разочарување. Psycho (1998) со Винс Вон во главната улога не успеа да го долови духот на овој филм.
Кога го гледав Disturbia (2007) ни малку не се изненадив од трилерот. Не поради тоа што е лошо сценариото, туку поради тоа што е веќе видено. Имено, Rear Window (1954) го обработува истото. Disturbia пробал да копира нешто од овој филм со жанр мистерија трилер.
Разгледувајќи ја неговата антологија, неговите дела, мислам дека нема ниедно промашување. Секој филм е добар и за препорака.
North By Northwest (1959), Vertigo (1958), Spellbound (1954), Dial M For Murder (1954) се само малку од она што мора да се погледне кај овој маестро.
"Екранот мора да врие од возбуда и емоции. Секогаш направи публиката да страта повеќе". Хичкок својот успех го постигна поради правењето уметност, она што некои денешни режисери неможат да си го објаснат.
Читнав интересен податок дека човеков никогаш не добил оскар додека бил жив, а номиниран бил 5 пати. По неговата смрт асоцијацијата му дава посмртен оскар.
Интересна идеја му текна некому да направи мини фестивал на црно бели филмови во Струга. Собрав некаде 15-тина филмови на Хичкок. Неможам да издвојам, но од поомилените - Vertigo.