Не знам, многу е зборувано за безвременоста на Одисеја, но јас би рекол дека е дебело обележен од времето во кој е направен. A Clockwork Orange и Blade Runner го немаат тој проблем. Ако некој филм делува безвремено, тоа мора да е Blade Runner...Ако де, вкусови...А од занаетски аспект, Одисеја не заостанува, ама ич.
Вкусови, шмусови.
Па да ти кажам право сум љубител на брзи и динамични филмови. Ако екипата успеат да ти дадат филм од 1:30-40 без да се чувстува дека филмот е прекраток или предолг тогаш добива голем плус од мене. Затоа мене во топ 3 Кјубрикикови филмови ми е The Killing (1956). Успеале да раскажат цела приказна за група гангстери со техника на навраќање - прикажува еден или повеќе настани, потоа се враќа пред тие настани, па после тоа оди пак на крајот и сето тоа во 85 минути.
Значи целото тоа отворање симблизира само една работа, еден збор „почеток [на ера]“ и ништо друго. Дека се вклопува во филмот, се вклопува, дека самата сцена одделена од филмот не вреди ништо, не вреди. Затоа таа сцена не би ја нарекол добро отварање.
„Одисеја“ е безвремен. Сѐ додека човекот ја истражува вселената, ќе биде безвремен и ќе нѐ потсетува дека, колку и да имаме напредна технологија, секогаш ќе има нешто над нас.
Ерм, вреднувањето на функционирање на било која сцена од било кој филм - надвор од филмот, илузорно е да се прави. Секоја сцена од филмот е правена со намера да биде дел од филмот, каде ќе се вклопи и соодветно допринесува за целината. Да оценуваш некоја сцена надвор од филмот (значи да не го земеш во предвид нејзиното место во филмот или да ја извадиш целосно од контекст на филмот) е бесполезно. Не станува збор за видео-арт или спот, туку за интегрален дел од целина.
Не. Ја зборам за многу пред Фантом Менис.
Хах. Абе какви почетни сцени има, цел настан ќе ти прикаже или добро ќе те здрма и ќе те подготви за филмот. А оваа од Одисеја што, почеток.
