Сакам дождливо време, дождот ми носи некое посебно, смирувачко чуство. Има повеќе ситуации кои ми годат, но која ќе биде зависи од околностите.
Сакам кога врне а јас со саканиот да шетам, така убаво да не накисне, косите да ни бидат мокри, капки да се слеваат по лицето а ние да разменуваме по некој бакнеж.
Сакам кога врне сама да сум, сама да шетам со мислите мои ко демек дождот ќе ги испере, ќе ги однесе со него. Сакам целата да сум мокра а јас да шлапкам по вировите, тогаш во мене се враќа она мало девојче од пред 20 години.
Сакам кога врне и дома да сум, да го слушам дождот како удира по прозорот а јас да читам нешто, да гледам некој филм или едноставно да седам во тишина.
Едноставно го сакам дождот тогаш некако цела се разнежнувам, ме смирува и ми годи тоа чуство.