Г
Господ
Гостин
Верувам дека поголемиот дел од нас уште од мали нозе биле на еден или друг начин,милум или силум
индоктринизиран во некоја од
модерните религии.
Дали тоа вашата баба ви раскажувала
дека Христа седи на вашето рамо
и го следи секој ваш потег
или пак секоја недела татко
ви упорно инсистирал
да појдете во црква или сте го
јаделе ќотекот ако се утнале во
постите или сосем друго?
Значи ова е повеќе прашање за атеистите
но не барам генерализирање туку лични ставови.
Дали се случи одеднаш или постепено?
Дали беше ваше логичко размислување
или некоја несреќа па се
прашувавте
каде е тој сега,
или пак воопшто сте разочарани од
вашата животна ситуација или од
севкупната светска глупост?
Јас уште како мал бев неверојатно заинтригиран од Библијата и веќе на 5-6 години ја имав прочитано.
Муабетот беше што мислам дека никогаш не ја зедов
здраво за готово туку првично ја сметав
како збирка раскази и ништо повеќе.
По неа следеа доста четива,се заинтересирав и за другите религии и едноставно се збунив од тоа колку не знам.
Паралелно со тоа животот ми тонеше и тонеше во секој можен поглед и во еден момент си реков
fuck,this does not compute.shit makes no sense.
Сега,се обидувам да избегнувам и теисти и атеисти и гностици и...всушност било каков контакт со лице во контакт со религија.
(Не видов ваква тема,а барав,и со пребарувач и преку Google)
индоктринизиран во некоја од
модерните религии.
Дали тоа вашата баба ви раскажувала
дека Христа седи на вашето рамо
и го следи секој ваш потег
или пак секоја недела татко
ви упорно инсистирал
да појдете во црква или сте го
јаделе ќотекот ако се утнале во
постите или сосем друго?
Значи ова е повеќе прашање за атеистите
но не барам генерализирање туку лични ставови.
Дали се случи одеднаш или постепено?
Дали беше ваше логичко размислување
или некоја несреќа па се
прашувавте
каде е тој сега,
или пак воопшто сте разочарани од
вашата животна ситуација или од
севкупната светска глупост?
Јас уште како мал бев неверојатно заинтригиран од Библијата и веќе на 5-6 години ја имав прочитано.
Муабетот беше што мислам дека никогаш не ја зедов
здраво за готово туку првично ја сметав
како збирка раскази и ништо повеќе.
По неа следеа доста четива,се заинтересирав и за другите религии и едноставно се збунив од тоа колку не знам.
Паралелно со тоа животот ми тонеше и тонеше во секој можен поглед и во еден момент си реков
fuck,this does not compute.shit makes no sense.
Сега,се обидувам да избегнувам и теисти и атеисти и гностици и...всушност било каков контакт со лице во контакт со религија.
(Не видов ваква тема,а барав,и со пребарувач и преку Google)