- Член од
- 30 март 2010
- Мислења
- 1.441
- Поени од реакции
- 400
Проблемот е што ни тој самиот не знае да објасни како го замислува Бог..Ах, ќе се разбериш со Игорче... ти му викаш сакам да го запознаам, тој ти вика каде е проблемот. :pos2:
Проблемот е што ни тој самиот не знае да објасни како го замислува Бог..Ах, ќе се разбериш со Игорче... ти му викаш сакам да го запознаам, тој ти вика каде е проблемот. :pos2:
Нашол кој да збори за етика.Погоре јас коментирав за твоите бесмисли. Не ми вметнувај твоите зборови во моја уста. Не е етички тоа.
Разбираат, разбираат, само среброто што го наплаќаат за лажење и подведување им е подраго, а стомакот пополн.Добро си викаш ти, само кој да те разбере...
Koга би исчезнала целата илузија и имагинација што би останало тогаш ?Проблемот е што ни тој самиот не знае да објасни како го замислува Бог..
Кога би постоел Луцифер, би се навредил од ова!Кога би постоел пекол, ти би седел десно од Луцифер.
Според него Бог има потреби. Значи зависен Бог, не е независен. Оној што постои отсекогаш не може да зависи од ништо, се што настанало после него зависи од него.. Ако за него совршен Бог е оној со потреби, тогаш нема веќе што да се расправам со него. Не знае ни што значи совршенство... Кога нешто е совршено не може да се онесоврши, зошто иначе би било совршено ?Проблемот е што ни тој самиот не знае да објасни како го замислува Бог..
Точно такаСпоред него Бог има потреби. Значи зависен Бог, не е независен. Оној што постои отсекогаш не може да зависи од ништо, се што настанало после него зависи од него.. Ако за него совршен Бог е оној со потреби, тогаш нема веќе што да се расправам со него. Не знае ни што значи совршенство... Кога нешто е совршено не може да се онесоврши, зошто иначе би било совршено ?
Рибите се зависни од океанот, ама океанот и без риби пак би бил океан...
Божјите намери се Божји и на нас луѓето не ни доликува да ги предвидуваме, координираме или пак судиме Неговите намери. Во Библијата на едно место Бог вели: „ вашите мисли не се Мои мисли, и Моите патишта не се ваши патишта,” - слово е Господово - „Како што небото е високо над земјата, така и Моите патишта се над вашите патишта, и Моите мисли над вашите мисли. “ (Исаија 55:8-9, Библијата) Овој стих не потсетува дека треба да бидеме понизни и бидеме свесни дека не ги познаваме Божјите мисли и Божјите високи патишта.Бог отсекогаш испраќал пратеници до луѓето, да имаше намера еден ден сам да се симне од небото немаше ниеден пратеник пред него да дојде.
Божествената природа на Исус не умрела на крстот, туку само човечката. Човек згреши и затоа Законот бараше човечка жртва. Затоа и човек мораше да умре.Несовршенство е затоа што дошол во човечко тело, затоа што умрел и воскреснал. Овие својства не му прилегаат на Бога, кој е совршен и чист од сето тоа.
Тоа е така ако по дифолт и аксиоматски го прифатиме отелотворувањето како дело на несовршенство. Во спротивно, тука нема ништо несовршено.Со тоа што одлучил да живее како човек, сам ја срушил смислата за неговото божество и совршенство. Со тоа покажал дека не е совршен и чист,
Напротив, тоа е Бог во кој можеме да имаме потполна доверба. Сите останати „богови“ само мафтаат со камшикот од Небесниот престол додека ние тонеме во живата кал. Само христијанскиот Бог ја симна Својата Небесна круна, стана од Небесниот престол, се облече во човечко тело и се симна да не извади од калта во која сме зацапани. Тоа е одлика на вистинскиот Создател (Татко). Вистинскиот родител доколку го види во опасност своето дете, не му држи лекции, не му праќа нови листи на заповеди, туку зафрчува ракавите и по потреба дури и се жртвува за своето дете ма колку и да било непослушно.со тоа покажал дека е некој од кого би можеле да очекуваме апсолутно се. Тој е семоќен и може да изведува секакви спектакли, самоповредување, смрт и воскреснување... Со еден збор да кажам, тој е Бог во кој не можеме да имаме доверба и да бидеме сигурни.
Исус не глумел дека е мртов. За Неговата смрт пророкувале пророците стотици години пред Него, Тој Самиот ја навестил Својата смрт, Тој бил маченички убиен на крстот, а Неговата смрт ја потврдиле и римските војници.Замисли ти човек што глуми дека е мртов да го засакаат луѓето, па потоа се појавува како ништо да не било ? Што ќе помислиме за тој човек ?
Луѓето умираат секој ден... Каква врска има Бог со оваа жртва кога требала да биде само човечка ? Бог не даде своја жртва, Бог го жртвуваше човекот. Или подобро да кажеме... Го искористи човечкото тело а славата ја однесе само тој... Еднаш викате Бог се жртвуваше за луѓето, сега викате дека човекот се жртвуваше затоа што згреши... Исус додека се распнуваше на крстот, човечки и само човечки го претрпи сето тоа. Ништо од Божјата жртва...Божествената природа на Исус не умрела на крстот, туку само човечката. Човек згреши и затоа Законот бараше човечка жртва. Затоа и човек мораше да умре.
Еве јас секој ден тонам во кал, а мојот татко Исус не се симнува од небото да ме спаси.. И тој само мафта со камшикот од горе... Тој како татко ги гледа своите деца како страдаат, а не им помага... Ооо да... Супер татко. Им оставил ветување на своите деца дека доколку веруваат во него ќе ги награди, а ако не ќе ги убие.Напротив, тоа е Бог во кој можеме да имаме потполна доверба. Сите останати „богови“ само мафтаат со камшикот од Небесниот престол додека ние тонеме во живата кал. Само христијанскиот Бог ја симна Својата Небесна круна, стана од Небесниот престол, се облече во човечко тело и се симна да не извади од калта во која сме зацапани. Тоа е одлика на вистинскиот Создател (Татко). Вистинскиот родител доколку го види во опасност своето дете, не му држи лекции, не му праќа нови листи на заповеди, туку зафрчува ракавите и по потреба дури и се жртвува за своето дете ма колку и да било непослушно.
Исус е и Бог и човек. Бог од Таткова страна зачнат преку Светиот Дух, а човек од мајчина страна - блажената Марија. Божјиот Син се жртвуваше, Тој исто така страдаше на крстот, но умре само човечката природа на Исус, а Исусовиот дух беше земен во рацете на Таткото. „Тогаш Исус извика со силен глас: „Татко, Го предавам Својот дух во Твои раце.” И кога го рече - издивна.“ (ев. Лука 23:46, Библијата)Луѓето умираат секој ден... Каква врска има Бог со оваа жртва кога требала да биде само човечка ? Бог не даде своја жртва, Бог го жртвуваше човекот. Или подобро да кажеме... Го искористи човечкото тело а славата ја однесе само тој... Еднаш викате Бог се жртвуваше за луѓето, сега викате дека човекот се жртвуваше затоа што згреши... Исус додека се распнуваше на крстот, човечки и само човечки го претрпи сето тоа. Ништо од Божјата жртва...
Придобивките на оние што ќе ја прифатат Христовата жртва се: простување на гревовите, живот вечен, враќање во Божјото семејство, добивање на Светиот Дух како Водач и Утешител низ животот и сл.Каква корист ние имаме од жртвата на Бог ? Ако тој слезе на земјата да им покаже на луѓето дека е ист како нив, зошто тогаш луѓето не се исти како него ? Што не не направи сите Богови, ако сме биле исти ?
Исус се симна еднаш пред 2000 години за да ја изврши мисијата за спасување. Тоа е доволно и нема потреба да се симнува во секоја генерација повторно. Бог суверено избрал да ги спаси следните генерации преку разнесувањето на спасителната порака на Исус. Ако ти до сега си дознала дека преку покајание и вера во Исус можеш да се спасиш, тогаш спасителната Божја рака била испружена и до тебе и од тебе зависи дали ќе се фатиш за неа, дали ќе плукнеш врз неа или пак едноставно ќе ја игнорираш. Со сила можеш на човек само да му земеш, а не и да му дадеш.Еве јас секој ден тонам во кал, а мојот татко Исус не се симнува од небото да ме спаси.. И тој само мафта со камшикот од горе... Тој како татко ги гледа своите деца како страдаат, а не им помага... Ооо да... Супер татко. Им оставил ветување на своите деца дека доколку веруваат во него ќе ги награди, а ако не ќе ги убие.
Како ги нарекуваме татковците што убиваат деца, затоа што овие на пример веруваат дека комшијата им е татко ?
Не, не страдаше Божјиот син... Бога не може да го повреди ништо за да страда. Страдаше само човекот, кој се молеше на крстот на Бога... Бог не страда, не плаче, не се моли и не може да биде повреден ни своеволно. Да не се вадиме сега на неговата семоќ, зашто го подгазуваме неговото совршенство... Бог е толку совршен и чист што на себе не може да си нанесе неправда... Кога би нанесол, тој би се онесовршил...Исус е и Бог и човек. Бог од Таткова страна зачнат преку Светиот Дух, а човек од мајчина страна - блажената Марија. Божјиот Син се жртвуваше, Тој исто така страдаше на крстот, но умре само човечката природа на Исус, а Исусовиот дух беше земен во рацете на Таткото. „Тогаш Исус извика со силен глас: „Татко, Го предавам Својот дух во Твои раце.” И кога го рече - издивна.“ (ев. Лука 23:46, Библијата)
Оној што ќе го прифати Бог, ќе го смета за свој Господар, ќе го почитува и од него има награда и прошка за гревовите...Придобивките на оние што ќе ја прифатат Христовата жртва се: простување на гревовите, живот вечен, враќање во Божјото семејство, добивање на Светиот Дух како Водач и Утешител низ животот и сл.
Е па не. Не гледам ништо посебно во жртвата на Исус... Многу пратеници пред него биле убивани... Сите тие проповедале мир и љубов...Исус се симна еднаш пред 2000 години за да ја изврши мисијата за спасување. Тоа е доволно и нема потреба да се симнува во секоја генерација повторно. Бог суверено избрал да ги спаси следните генерации преку разнесувањето на спасителната порака на Исус. Ако ти до сега си дознала дека преку покајание и вера во Исус можеш да се спасиш, тогаш спасителната Божја рака била испружена и до тебе и од тебе зависи дали ќе се фатиш за неа, дали ќе плукнеш врз неа или пак едноставно ќе ја игнорираш. Со сила можеш на човек само да му земеш, а не и да му дадеш.
Ние сите заслужуваме смрт. Бог направи навистина многу за нашето спасение со тоа што го даде и Својот единороден Син да пострада на крстот заради нас. Неговата пролеана крв е доволна да ги исчисти сите наши гревови. Од нас се бара само да се покаеме за гревовите, да Го прифатиме Исус како Господ и Спасител и да го следиме.
Замисли си мајка која го кара своето дете зошто се прекачува преку оградата од балконот и му вели: враќај се ваму инаку ќе паднеш и ќе се утепаш! А детето бунтовно и вели: „Аха, значи морам да те слушам за да живеам! Е нема!“ Кажи ми, како ги нарекуваме тие деца?
Совршено и несовршено се две страни на иста паричка.Според него Бог има потреби. Значи зависен Бог, не е независен. Оној што постои отсекогаш не може да зависи од ништо, се што настанало после него зависи од него.. Ако за него совршен Бог е оној со потреби, тогаш нема веќе што да се расправам со него. Не знае ни што значи совршенство... Кога нешто е совршено не може да се онесоврши, зошто иначе би било совршено ?
Рибите се зависни од океанот, ама океанот и без риби пак би бил океан...
Секоја имагинација за Бог може само да те одалечува од вистината.Точно такаСамо дај да му оставиме простор нека се изјасни самиот како го замислува Бог...
Тоа се карактеристики и својства на луѓето не на Бога. На Бог му стои само совршената природа, на нас ни стојат овие несовршености...Совршено и несовршено се две страни на иста паричка.
Во коренот тие се едно но и неможе да постојат одвоено.
Ако не плачеш нема ни да се радуваш.
Логиката на умот само може да те одалечува од Бог.
Пробај спознај го Бог без да употребуваш логика.
Нелогично е и дека се собрано заедно е едно ама така е.Тоа се карактеристики и својства на луѓето не на Бога. На Бог му стои само совршената природа, на нас ни стојат овие несовршености...
Нелогично сфаќање: 1+1+1=1
Ајде тогаш да ја исклучиме логиката, па да изгледаме ко чудаци...
Можеби твојот бог не може да страда, но христијанскиот Бог може и тоа не ја деградира Неговата совршеност, затоа што токму бесчувствителноста е една од несовршеностите што може да ги има некој. Исус јасно кажа дека е Божјиот Син и јасно кажа дека ќе пострада. Од христијанска перспектива тука нема никакви дилеми.Не, не страдаше Божјиот син... Бога не може да го повреди ништо за да страда. Страдаше само човекот, кој се молеше на крстот на Бога... Бог не страда, не плаче, не се моли и не може да биде повреден ни своеволно. Да не се вадиме сега на неговата семоќ, зашто го подгазуваме неговото совршенство... Бог е толку совршен и чист што на себе не може да си нанесе неправда... Кога би нанесол, тој би се онесовршил...
Христијанскиот Бог не прогледува низ прсти. Ако тој рекол дека казната гревот е смрт и потоа му прогледа низ прсти на некој грешник, ќе испадне дека Бог излажал. Тоа го прават другите богови, но не и христијанскиот. Затоа христијанскиот Бог обезбеди застапничка жртва која стана основа за простување на гревовите на луѓето. Сите предходни пратеници само предупредуваа, зборуваа, пренесуваа порака, но не можеа да направат ништо повеќе од тоа.Оној што ќе го прифати Бог, ќе го смета за свој Господар, ќе го почитува и од него има награда и прошка за гревовите...
Не гледам дека Исус постигнал нешто повеќе со неговата жртва, од она што го постигнале другите пратеници пред него...
Ниту еден Божји пратеник не умрел, ниту можел да умре за гревовите на луѓето. За тоа беше потребно совршен човек, безгрешно зачнат и човек кој не сторил ниту еден грев во својот живот. (затоа и Пасхалното јагне кое симболично ја претскажувало Христовата жртва морало да биде без недостаток, здраво и право) Библијата вели дека нема ниту еден таков, освен Исус Христос.Е па не. Не гледам ништо посебно во жртвата на Исус... Многу пратеници пред него биле убивани... Сите тие проповедале мир и љубов...