Уште не можам да сфатам како не победивме. И во двата натпревари го надигравме Милан, и на Бернабе и на Сан Сиро. На Сан Сиро требаше да издвојуваме заслужена победа, но тоа е, не можеш против Италијани и судии, па и оној Инзаги, не можам да го гледам веќе. Еден другар исто така фан на Реал, ми ја кажува статистиката, и ми вика не ми се верува дека не победивме, имавме 100 паса повеќе од нив, неверојатно, 3 пати повеќе удари од нив, 6 претрчани километри повеќе од нив. Се на се, им покажавме на Милан кој е Реал од Мадрид и ги спуштивме на земја онаму каде што припаѓаат, затоа што се додека не се деси епик феилот на Пепе, Ди Мариа и компанија си играа курот со играчите на Милан. Па кога ќе ги слушнев навивачиве на Милан на стадионот што правеа кога Роналдињо ќе дадеше еден факинг пас меѓу двајца играчи, се чудев што требаше да прават навивачите на Реал после феноменално одиграните 60 минути.
Овој бод е случаен, уште 10 натпревари да одиграме со нив ова нема да го повторат. Мечот не го добивме поради грешката на Пепе, а таа грешка може многу лесно да биде исправена, и затоа на клупата го имаме најдобриот, специјалниот. Во Пепе јас сеуште немам надеж дека во иднина ќе игра одлично, но имам надеж во Мурињо кој учи на грешките, и во кој сум уверен дека во иднина нема да дозволи да се деси вакво нешто.