Денешните мажи...

[UniqueGirl]

Епа немаше компјутер секој и интернет, сите живееја во реалноста. Се барало квалитет а не замена за виртуелната фантазија, и наметнатите западњачки норми и вкусови за што треба да биде убаво а што не.

Сега жените бараат некој кој личи на Онур а мажите некоја на Шехерезад.
Порано имаше свој вкус, свое јас. Сега има тренд.

Шознам, мене оние општо прифатени као убави - искурназени фаци, никад не ми биле привлечни.
Иам афинитети кон поружните, поатрактивни ми се, о да и ми е битен карактерот.
И не мрсам муда, искрена сум. :icon_cool
Дал нула кома еден, али видиш и такви не имало

 

[LordDragonII]

Шознам, мене оние општо прифатени као убави - искурназени фаци, никад не ми биле привлечни.
Иам афинитети кон поружните, поатрактивни ми се, о да и ми е битен карактерот.
И не мрсам муда, искрена сум. :icon_cool
Дал нула кома еден, али видиш и такви не имало

Јас имам афинитети кон се што е жена, иако си имам строго одредени критериуми и стандарди.

Прв чекор, јап ми но ако вреди, се разбира а ако нема ништо на нишан таа вечер на зададениот простор или си читуцкам книги или одам на друг полигон

 

[GoD.HateUSaLL]

Ја бегам од убави -.-
Не се плеткам со такви -.-
Не сум нивна класа -.-

 

[la-loca]

Ја бегам од убави -.-
Не се плеткам со такви -.-
Не сум нивна класа -.-

Тоа дека си најубаФ

 

[Divider]

Ти за тоа ли ме викаше бе?



Сега само се филмаат по мсн,јас ова го сакам и ти го сакаш,леле ама си одговараме )Кога ќе дојде реалност,оп друг филм.

Не ме бриши мор.
Те викав дека сум апла маж, а не фејбук детиште растено во илузии и со полуразводнета праено.

КОга ќе сфатите дека женките сакаат малку понормален однос од фејсбук и форум муабети??

Кога ќе сфатат женките, дека машките сега се се маженца, пичлемченца, кои потешко се соочуваат со реалноста и им треба појќе храброс(т).

Секаде, па и на оваа тема и во овој муабет можам да дефинирам само едно:
интернетизацијата, таканаречената глобализација, виртуелизацијата го чинат своето.
Едни сме зад мониторот, други сме во вистинскиот живот.
Премногу се очекува од принцот на белиот коњ или од принцезата на зрно грашок кои ги запознаваме и по кои копнееме додека сме зад мониторот замислувајќи нови рува и плаштови со цел сопствената несигурност поради немањето реално детство и развој (џамлии, латик, народна, итн) поминато пред компјутер, кога ќе додје време да се соочиме со реалноста, а таа е сурова и побарува оттргнување на наметнатите и себенаметнатите илузии и соочување со фактот дека (дркањето е полезно ама не заменува секс) треба да се направи муабет (било машко или женско во приказнава) очи в очи се уплашуиваме и почнуваме да бараме изговори.

Тоа е проблемот.

"Никој не знае кој сум, што сум, каков сум и на што личам кога сум зад монитор, дркам над куп жени, мастурбираат тие на мене, а да е истата ситуација во живот, кој знае каде ќе бевме досега."

Тоа е драго мои проблемот. Тоа е.

 

[Aurora~Borealis]

Ја мислам дека ние, жените, сме криви за машкото однесување.
Прво, не знаеме што сакаме. Толку сме комплицирани и несфатливи, па дури и себеси се приметувам и покрај тоа што серам за феминизам колку понекогаш знам да се испонашам како женско. Ако е добар со нас, зошто е таков. Ако е арогантен, зошто е арогантен. Ако ни се јави, зошто ни се јавил. Ако не ни се јави, зошто не ни се јавил.

Машките не ги интересираат нашите лигави теми и понекогаш не сакаат да им збори некој цело време над глава. Они го презираат тоа, не ги поднесуваат муабетите за шопинг и за најновите трачеви, а ние упорно збориме за такви теми. Машките сакаат слобода - ние не им ја даваме. Голем дел од жените се лутат ако нивниот дечко (најчесто) или сопруг (поретко) излезе со другари, пример, да гледа фудбал. Па ако се веќе партнери, она не му е мајка да го контролира кај е и што прави! Секој бара слобода, доколку си со една личност не значи дека треба цел живот да го поминете заедно. Значи, машките да, сакаат да поминат време со саканата, но не таа да им го контролита животот. Совршената врска може да егзистира само ако женското знае да ќути кога треба да ќути и да збори кога треба да збори. Само што, ние тоа обратно го правиме, па после машките плукаат по нас во секоја можна прилика.

Да не испадне дека само својот пол го критикувам, една критика и до машкиот пол. Јас лично, многу ги сакам затоа што се многу покоректни од женскиот пол (со најдобрата другарка можеш да се скараш за дечко, шопинг, облека, со најдобриот другар само ако има некоја поголема причина), но, она што мене ми смета е следнава работа: машките, кога не се расположени очекуваат ти да ги сфатиш, додека, кога ти не си расположена, они не те сфаќаат. Да не беше оваа карактеристика присутна кај мажите денес, ќе беа совршени.

 

[^HITMAN^]

Ја мислам дека ние, жените, сме криви за машкото однесување.
Прво, не знаеме што сакаме. Толку сме комплицирани и несфатливи, па дури и себеси се приметувам и покрај тоа што серам за феминизам колку понекогаш знам да се испонашам како женско. Ако е добар со нас, зошто е таков. Ако е арогантен, зошто е арогантен. Ако ни се јави, зошто ни се јавил. Ако не ни се јави, зошто не ни се јавил.

Машките не ги интересираат и понекогаш не сакаат да им збори некој цело време над глава. Они го презираат тоа, не ги поднесуваат муабетите за шопинг и за најновите трачеви, а ние упорно збориме за такви теми. Машките сакаат слобода - ние не им ја даваме. Голем дел од жените се лутат ако нивниот дечко (најчесто) или сопруг (поретко) излезе со другари, пример, да гледа фудбал. Па ако се веќе партнери, она не му е мајка да го контролира кај е и што прави! Секој бара слобода, доколку си со една личност не значи дека треба цел живот да го поминете заедно. Значи, машките да, сакаат да поминат време со саканата, но не таа да им го контролита животот. Совршената врска може да егзистира само ако женското знае да ќути кога треба да ќути и да збори кога треба да збори. Само што, ние тоа обратно го правиме, па после машките плукаат по нас во секоја можна прилика.

Да не испадне дека само својот пол го критикувам, една критика и до машкиот пол. Јас лично, многу ги сакам затоа што се многу покоректни од женскиот пол (со најдобрата другарка можеш да се скараш за дечко, шопинг, облека, со најдобриот другар само ако има некоја поголема причина), но, она што мене ми смета е следнава работа: машките, кога не се расположени очекуваат ти да ги сфатиш, додека, кога ти не си расположена, они не те сфаќаат. Да не беше оваа карактеристика присутна кај мажите денес, ќе беа совршени.

Ц ц ц, читам и не ми се верува... Да не беше сељачки, ќе те побарав за жена одма сеа...

 

[831]

Ја мислам дека ние, жените, сме криви за машкото однесување.
Прво, не знаеме што сакаме. Толку сме комплицирани и несфатливи, па дури и себеси се приметувам и покрај тоа што серам за феминизам колку понекогаш знам да се испонашам како женско. Ако е добар со нас, зошто е таков. Ако е арогантен, зошто е арогантен. Ако ни се јави, зошто ни се јавил. Ако не ни се јави, зошто не ни се јавил.

Машките не ги интересираат и понекогаш не сакаат да им збори некој цело време над глава. Они го презираат тоа, не ги поднесуваат муабетите за шопинг и за најновите трачеви, а ние упорно збориме за такви теми. Машките сакаат слобода - ние не им ја даваме. Голем дел од жените се лутат ако нивниот дечко (најчесто) или сопруг (поретко) излезе со другари, пример, да гледа фудбал. Па ако се веќе партнери, она не му е мајка да го контролира кај е и што прави! Секој бара слобода, доколку си со една личност не значи дека треба цел живот да го поминете заедно. Значи, машките да, сакаат да поминат време со саканата, но не таа да им го контролита животот. Совршената врска може да егзистира само ако женското знае да ќути кога треба да ќути и да збори кога треба да збори. Само што, ние тоа обратно го правиме, па после машките плукаат по нас во секоја можна прилика.

Да не испадне дека само својот пол го критикувам, една критика и до машкиот пол. Јас лично, многу ги сакам затоа што се многу покоректни од женскиот пол (со најдобрата другарка можеш да се скараш за дечко, шопинг, облека, со најдобриот другар само ако има некоја поголема причина), но, она што мене ми смета е следнава работа: машките, кога не се расположени очекуваат ти да ги сфатиш, додека, кога ти не си расположена, они не те сфаќаат. Да не беше оваа карактеристика присутна кај мажите денес, ќе беа совршени.

Секоја чест цуро, искрено јасно и гласно...Браво!:smir:

 

[Sussaro]

Цитатов ме поттикна да ја отворам темава:
Се почесто се случува девојките да се жалат дека момците не им приоѓаат, а пак момците се жалат дека не може да најдат девојка.
Каде исчезнаа флертот и заведувањето, духовитоста и инвентивноста?Зошто во еден ист локал на една маса седат само жени, а на друга само мажи?Од што се плашат денешните мажи?Од одбивање?И порано имало одбивања при додворување.Што е тоа што ги обесхрабрува денешните мажи?

Па момци повелете изјаснете се, мислам дека и девојките ќе ги интересира, зошто не им приоѓате-а ви се допаѓаат и што мислат жените околу оваа ситуација?

Знаеш сум го правел муабетот со другари и другарки несомнено дека е актуелна тема па ќе се потрудам поопширно и позатупувачки да одговорам од заклучокот што сум го донел.
Главниот проблем е неприродноста на таа иницијална почетна комуникација што не е основана на медијаторство. Во други држави спонтани запознавања се најприродна и нормална работа, луѓето се навикнати на тоа и се иде полесно. Кај нас не е така од неколку причини воглавном малограѓанштина, секој сеир фаќа, затвореност и крутост на луѓето кога се такви нови во клуб запознавања. Кога ќе видиш како некој од еден ќош во некој локал и пристапува за муабет на некоја си икс во друг ќош во преку 90% од ситуации дефинитивно ја знае од негде претходно. Тешкото мнозинство нормално вклучувајќи се и себе и повеќето другари и другарки што ги знам своите сегашни и бивши партнери ги имаат запознаено преку медијторство-кај братучедка и на роденден, од на мајка и вујната кај исти фризер што иделе и слично. Има и дел што се запознале да речеме на некој курс по странски јазик, на факултет, на екскурзии и слично ама па таму условите се други, таму што се вика сакал-нејќел ќе се запознаеш, таму имаш некое време на адаптација што го немаш во клубот затоа што тие луѓе сепак ги гледаш често па после одредено време некој ќе каже нешто во стил извини таа скриптата да не ја имаш да ја ископирам, па срамежливо ќе падне прво кафе од група, амфитеатар што сте па понатаму после ќе продолжи комуникацијата да си тече а со тоа и запознавњето, па размена на телефони, па ако начекаш некоја што ти е посимпатична можеш индивидуално да ја викнеш на дејт. Со други зборови релативно бавна процедура. Во локали односно клубови и дискотеки ако се одлучиш на таков пристап таа цела процедура што нормално трае од неколку дена до неколку недели буквално ја кратиш на времетраење од еден разговор, а на повеќето девојки па и на машки тој начин им е туѓ, многу исфорсиран и избрзан, неприроден и автоматски од старт реакциите особено кај женските се негативни. Стандрарден исклучок е Новогодишната ноќ. Таа комбинација од алкохол и празнична еуфорија како и сумирање на целиот очај од претходната година руши многу бариери се е поопуштено и работите течат онака смуут. Илузорно е затоа што сепак се тоа ти е во глава и секој вечер или викенд може да бидат такви ама не се. Глупа перцепција и потсвесно турање на халуцинација во мозок дека за Нова Година се е дозволено а за други викенди не.

Кога ќе се навикнете на тоа дека додека седите на шанк и на кафе со другарките во некој кафич дека некој може да земе столче и да седне до вас, кога нема да превртувате очи, смрштувате фаци, и давате реакции од типот ај бриши, јас сум дојдена да се журкам а ти ми ја расипуваш вечерта тогаш ќе се сменат работите. Не може ем сакам да ми пристапи во дискотека, ем ако не ми е погодена вечерта да го гледам како таа покварената професорка од средно, со крут став и однос. Тоа не значи дека ако пристапот му е идиотски дека не треба да го отерате во три лепе, или дека ако не ви се свиѓа дека мора да му давате броеви или да продолжите со понатамошни договарања. Ама став, понашање и реакции ко да ви рекол за колку се даваш, само заради тоа што дошол рекол здраво и пробал да врзе два реда муабет стално ќе ги одвраќаат машките, да се разбереме. Си имаат и они некое си достоинство и не можат да читаат на гравче дали вие сте излегле вечерта само заради тоа што другарка ви дошла од Австралија, или заради тоа што сте расположени за флерт. Или треба да тече таа комуникација нормално и природно (без разлика каков ќе биде исходот на крај) и ќе прифатите дека кога и да излезете негде ќе бидете ловени без разлика дали сте расположени или не или нема да тече воопшто, како што е работата сега.

Јас мислам дека машките немаат толку страв од одбивање колку што не го сакаат моментот да доколку дојде до одбивање тоа да биде на начин на којшто тие после би се чувствувале како глупи и волови што воопшто помислиле на тоа.

 

[Деко reloaded!]

А да кажеа мажите шо испопишале на темава ЗОШТО КОГА НЕКОЈА ДЕВОЈКА ИМ СЕ ДОПАЃА НЕ И ПРИОЃААТ?:uvo:
Туку 95% од денешниве мажи го бараат келнерот за да оди да ја праша цурата шо ќе се напие од дечкото кој ја шмека.Да кажеа денешниве мажи зошто имаат потреба да испијат 10 пива за да и се пуштат на некоја девојка?Во пивото лежи храброста или пак им е полесно така усмрдени на алкохол, со преплетен јазик да и пријдат на некоја и да ја прашаат дали може да се запознаат или па да и кажат дека им се сфиѓа?Па нормално дека таквите "мажи" ќе бидат одбиени, мислам кој сака буре пиво до него?Прво на девојката на која и се пуштате(после испиените пива) ќе и паднат трепките од количеството алкохол што го имате.
Не ги бранам ни жените, затоа што и тие се криви за ваквиот однос на мажите кон нив.95 % од жените глумат некои си п*чки а далеку се од тоа.Сакаат само пари и кола, а откако цел град ќе дознае што "п**ки" се, нормално дека ќе бидат сами.
п.с.Темата е и повеќе од јасна, мислам дека нема потреба толку да одите офтопик.


Темата не е за кој во што верува, туку за денешните мажи.За тоа ако имаш нешто да кажеш.....бујрум:smir:

Зашо се пички или недоволно пијани за да го направат тоа самите :smir:

И делумно се согласувам со *бурето за пиво* само што денешниве девојки (Слава им на исклучоци) преферираат ДОБРО СИТУИРАНО буре ПИВО :wink:

 

[the Consigliere]

Знаеш сум го правел муабетот со другари и другарки несомнено дека е актуелна тема па ќе се потрудам поопширно и позатупувачки да одговорам од заклучокот што сум го донел.
Главниот проблем е неприродноста на таа иницијална почетна комуникација што не е основана на медијаторство. Во други држави спонтани запознавања се најприродна и нормална работа, луѓето се навикнати на тоа и се иде полесно. Кај нас не е така од неколку причини воглавном малограѓанштина, секој сеир фаќа, затвореност и крутост на луѓето кога се такви нови во клуб запознавања. Кога ќе видиш како некој од еден ќош во некој локал и пристапува за муабет на некоја си икс во друг ќош во преку 90% од ситуации дефинитивно ја знае од негде претходно. Тешкото мнозинство нормално вклучувајќи се и себе и повеќето другари и другарки што ги знам своите сегашни и бивши партнери ги имаат запознаено преку медијторство-кај братучедка и на роденден, од на мајка и вујната кај исти фризер што иделе и слично. Има и дел што се запознале да речеме на некој курс по странски јазик, на факултет, на екскурзии и слично ама па таму условите се други, таму што се вика сакал-нејќел ќе се запознаеш, таму имаш некое време на адаптација што го немаш во клубот затоа што тие луѓе сепак ги гледаш често па после одредено време некој ќе каже нешто во стил извини таа скриптата да не ја имаш да ја ископирам, па срамежливо ќе падне прво кафе од група, амфитеатар што сте па понатаму после ќе продолжи комуникацијата да си тече а со тоа и запознавњето, па размена на телефони, па ако начекаш некоја што ти е посимпатична можеш индивидуално да ја викнеш на дејт. Со други зборови релативно бавна процедура. Во локали односно клубови и дискотеки ако се одлучиш на таков пристап таа цела процедура што нормално трае од неколку дена до неколку недели буквално ја кратиш на времетраење од еден разговор, а на повеќето девојки па и на машки тој начин им е туѓ, многу исфорсиран и избрзан, неприроден и автоматски од старт реакциите особено кај женските се негативни. Стандрарден исклучок е Новогодишната ноќ. Таа комбинација од алкохол и празнична еуфорија како и сумирање на целиот очај од претходната година руши многу бариери се е поопуштено и работите течат онака смуут. Илузорно е затоа што сепак се тоа ти е во глава и секој вечер или викенд може да бидат такви ама не се. Глупа перцепција и потсвесно турање на халуцинација во мозок дека за Нова Година се е дозволено а за други викенди не.

Кога ќе се навикнете на тоа дека додека седите на шанк и на кафе со другарките во некој кафич дека некој може да земе столче и да седне до вас, кога нема да превртувате очи, смрштувате фаци, и давате реакции од типот ај бриши, јас сум дојдена да се журкам а ти ми ја расипуваш вечерта тогаш ќе се сменат работите. Не може ем сакам да ми пристапи во дискотека, ем ако не ми е погодена вечерта да го гледам како таа покварената професорка од средно, со крут став и однос. Тоа не значи дека ако пристапот му е идиотски дека не треба да го отерате во три лепе, или дека ако не ви се свиѓа дека мора да му давате броеви или да продолжите со понатамошни договарања. Ама став, понашање и реакции ко да ви рекол за колку се даваш, само заради тоа што дошол рекол здраво и пробал да врзе два реда муабет стално ќе ги одвраќаат машките, да се разбереме. Си имаат и они некое си достоинство и не можат да читаат на гравче дали вие сте излегле вечерта само заради тоа што другарка ви дошла од Австралија, или заради тоа што сте расположени за флерт. Или треба да тече таа комуникација нормално и природно (без разлика каков ќе биде исходот на крај) и ќе прифатите дека кога и да излезете негде ќе бидете ловени без разлика дали сте расположени или не или нема да тече воопшто, како што е работата сега.

Јас мислам дека машките немаат толку страв од одбивање колку што не го сакаат моментот да доколку дојде до одбивање тоа да биде на начин на којшто тие после би се чувствувале како глупи и волови што воопшто помислиле на тоа.

Дечкото објаснува тотално

пс. Деко, тишината у темава настана ради постот на Сусаро, а не заради тебе

 

[mrlogic]

Порано немаше интернет и единствен начин за пуштање беше во живо.А сега тој реален свет го сменија во виртуелен,сега е трката кој повеќе пички има за френдс одколку во кревет :smir:

Ова важи и за жени и за мажи.
Најглавниот проблем (според мене) со „социјалните“ срања од типот на фејсбук и мајспејс се тоа што комплетно се изгуби баш тоа „социјалното“. Порано бе искачаш у град, гледаш цура/дечко што ти се свиѓа, собираш некако г'з да и/му почнеш муабет и после АКО ви тргне муабетот, ја/го запознаваш каква/каков е, што музика слуша, што филмови и се свиѓаат, каде искача, итн. Па недајбоже да ја видиш малце погола, прерамката од прслук да ти ја покаже, да не праиме муабет да ја фатиш за цицка преку маица, за тоа шампањско се отвараше да се слави.
Денес, доволно е да прашаш некого како се вика таа-и-таа цура, да ја најдеш на ФБ или МС, и таму све ти пишува - што музика слуша, кои филмови и се омилени, каде искача, со кого се дружи, кој и бил бивши, што сака, што мрзи, што па апла не поднесува, дали е религиозна итн итн. Предизвик па некого гол да видиш не постои, затоа порано за тоа што чекаше две три недели “идење“, сега го гледаш одма.. профилите се пуни со деколтеа и гзои и цицки од сите можни агли, се губи тој осет на взаемна интима...Нема бе порано ја сум и дечко само јас ја гледам гола, не сега секој втор шупак може да и ги види цицките. И што треба денес да направи било кој што сака на „симпатијата“ да и се пушти, или што сака само да и залиже гз за да ја опне? Треба само да научи напамет тоа што и го пишува у профил, да и напраи муабет од типот на “еееј најбоље филм ми е __________ (тука убаци нејзиниот омилен филм), ај некад идеме на кафе у ___________, лееј каков е новиот албум на _____________“ и готово. Нејзина реакција ќе биде “леле он колку ме разбира и колку сме се нашле просто невероватно“, и толку од муабетот. Особено па ако се работи за некоја тинејџерка (јес да и постарите не се имуни на вакви финти
Нема бе порано имаше да се испотиш додека да ти тргне муабет, па каков впечаток ќе оставиш, па што ќе кажеш наредно, па ако ти тргне муабет жива радост пошто ете се погодило да имате нешто заедничко.
Па секој ден дознаваш нешто ново што ти се свиѓа или не ти се свиѓа, и така се градеше однос/врска/другарство/што и да е.
Или па обратно, ако не знае да сврзе два збора, ја оставаш да брка работа.
Сега, лигушење и од двете страни.. Ај да се сликнеме за ФБ, па ај ке ја лајкнам фотката, па ај у статус ќе пишам нешто енигматично, па ау овој има женска ама мене ми се стаи на чат и поише мене ми куца него на неа, па ау-леле просеравања до бескрај.

 

[leandra]

Кога ќе се навикнете на тоа дека додека седите на шанк и на кафе со другарките во некој кафич дека некој може да земе столче и да седне до вас, кога нема да превртувате очи, смрштувате фаци, и давате реакции од типот ај бриши, јас сум дојдена да се журкам а ти ми ја расипуваш вечерта тогаш ќе се сменат работите. Не може ем сакам да ми пристапи во дискотека, ем ако не ми е погодена вечерта да го гледам како таа покварената професорка од средно, со крут став и однос. Тоа не значи дека ако пристапот му е идиотски дека не треба да го отерате во три лепе, или дека ако не ви се свиѓа дека мора да му давате броеви или да продолжите со понатамошни договарања. Ама став, понашање и реакции ко да ви рекол за колку се даваш, само заради тоа што дошол рекол здраво и пробал да врзе два реда муабет стално ќе ги одвраќаат машките, да се разбереме. Си имаат и они некое си достоинство и не можат да читаат на гравче дали вие сте излегле вечерта само заради тоа што другарка ви дошла од Австралија, или заради тоа што сте расположени за флерт. Или треба да тече таа комуникација нормално и природно (без разлика каков ќе биде исходот на крај) и ќе прифатите дека кога и да излезете негде ќе бидете ловени без разлика дали сте расположени или не или нема да тече воопшто, како што е работата сега.

Овде морам да се согласам.Преку овој начин на одбивање се гледа културата која ја поседува денешната младина,го немаат тој шљив за пристап кон други особи.Често пати сум слушнала од другари како некоја им рекла:Губи се!Јас да сум машко кога ќе и ја залепам една три дена ќе си ги бара ушите.Мочли.
Знам дека има напорни момци,стварно има самобендисани и многу уверени во себе што тешко можеш да им објасниш дека ти нема да им бидеш во списокот.Но тоа не се прави со сељачка култура,туку гледаш да најдеш реченици кои ќе го одбијат на фин начин.Е сега ако не се разбира до толку земи флашата и удри му ја од глава

 

[Кент]

Јас немам проблем да и пријдам на девојка, доколку ми се допаѓа.
Околу прашањето на Македонка1985... епа таков е денешниот свет. Повеќето парови се среќаваат на Интернет, наместо да се запознаат во живо. Причината за тоа... хм. Можеби недоволна сигурност во себе. Јас растев без компјутер, така да единствен начин да и пристапам на девојка што ми е познат и омилен ми е во живо.
Околу храброста.. не би знаел да кажам Нека одговорат оние кои ја имаат мувата на капата.

 

[the_BIG_hurt]

Денешниот маж не е повеќе маж, туку е нежно маженце помазно и посредено и понашминкако од денешната жена.. не дека жената престанала да се средува, туку мажот почнал да се попедерчува, односно да глуми метросексуалец..
Зоооштооо??? ( Секоја чест на исклучоците )
За однесувањето исто така... Мажите се претвараат во мекуши :nesvest: