ficdogg
221b
- Член од
- 29 септември 2008
- Мислења
- 1.105
- Поени од реакции
- 699
Прво боговите биле создадени за да се "објаснат" природните појави и они самопрогласени вонземјани( оние со сина крв) да можат полесно да се дебелеат и да спијат на меко.
Во денешно време тие причини се апсурдни, сите тие "митски" богови, Зевс, Арес, итн се одамна busted, затоа што знаеме како настанува дождот, громовите итн.
Но подоцна едноставната верба се претвори во нешто многу поголемо, колективно собирање и дефинирање на целиот процес верба,ака билбијата(било која друго "божја") книга, која вели прави вака или нема за тебе место на облаците во рајот.
Тоа е мотивот пред 2000 години зошто луѓето верувале во господ, затоа што животот што го имале тогаш бил никаков.
Денес кога поголемиот број на луѓе живеат нормален живот без гладување, и општа мизерија, потребата доаѓа од друг аспект. Никој не сака да биде сам, затоа се венчаме, имаме деца итн итн. Додека го најдеме оној со кој ќе го поминеме целиот живот добро е да знаеш дека имаш некој секогаш со тебе (бог). Добро е да знаеш дека имаш пријател кој е најпаметниот, најдобриот, најсилниот пријател што некогаш постоел, тоа ти дава сигурност, кога знаеш дека ако ти биде тешко тој ќе ти помогне.
Целиот апсурд лежи во тоа знаење, верба толку силна што има дава лажна сигурност во животот.
Интересно е што сите божји книги, оние со упатствата, и минимум кој мора да се исполни, секогаш се напишани најмалку двосмислено, за да секој може да си извлече заклучок како сака. Заклучокот секогаш зависи од самиот карактер на човекот.
Но да не мешаме верба и религиозност, донекаде ги свакам сите оние кои веруваат во господ, им дава надеж за нешто подобро и сигурност, но hard core религиозните фанатици, ми се тешка мистерија.
Исто така целата приказна со вечен живот после смртта, е глупава. Ако имаш вечен удобен живот од кога ќе умреш, тогаш животот сега е ирелевнатен. Смртта е таа која ни ги става работите во перспектива, дека треба да го живееме животот за нас, не за некој друг.
ПС
Колективниот едипов комплекс :pos2: epic.
ппс
Sorry за долгиот пост, таков ми беше моментот ^ ^'
Во денешно време тие причини се апсурдни, сите тие "митски" богови, Зевс, Арес, итн се одамна busted, затоа што знаеме како настанува дождот, громовите итн.
Но подоцна едноставната верба се претвори во нешто многу поголемо, колективно собирање и дефинирање на целиот процес верба,ака билбијата(било која друго "божја") книга, која вели прави вака или нема за тебе место на облаците во рајот.
Тоа е мотивот пред 2000 години зошто луѓето верувале во господ, затоа што животот што го имале тогаш бил никаков.
Денес кога поголемиот број на луѓе живеат нормален живот без гладување, и општа мизерија, потребата доаѓа од друг аспект. Никој не сака да биде сам, затоа се венчаме, имаме деца итн итн. Додека го најдеме оној со кој ќе го поминеме целиот живот добро е да знаеш дека имаш некој секогаш со тебе (бог). Добро е да знаеш дека имаш пријател кој е најпаметниот, најдобриот, најсилниот пријател што некогаш постоел, тоа ти дава сигурност, кога знаеш дека ако ти биде тешко тој ќе ти помогне.
Целиот апсурд лежи во тоа знаење, верба толку силна што има дава лажна сигурност во животот.
Интересно е што сите божји книги, оние со упатствата, и минимум кој мора да се исполни, секогаш се напишани најмалку двосмислено, за да секој може да си извлече заклучок како сака. Заклучокот секогаш зависи од самиот карактер на човекот.
Но да не мешаме верба и религиозност, донекаде ги свакам сите оние кои веруваат во господ, им дава надеж за нешто подобро и сигурност, но hard core религиозните фанатици, ми се тешка мистерија.
Исто така целата приказна со вечен живот после смртта, е глупава. Ако имаш вечен удобен живот од кога ќе умреш, тогаш животот сега е ирелевнатен. Смртта е таа која ни ги става работите во перспектива, дека треба да го живееме животот за нас, не за некој друг.
ПС
Колективниот едипов комплекс :pos2: epic.
ппс
Sorry за долгиот пост, таков ми беше моментот ^ ^'