Во Босна и Херцеговина денеска се одбележува 14-годишнината од потпишувањето на Дејтонскиот мировен договор, правен акт со кој заврши војната во земјата, во која загинаа околу 100 илјади лица и со кој земјата е поделена на два ентитета - Република Српска и Федерацијата БиХ.
За многумина аналитичари и учесници во преговорите најважно и неспорно достигнување на Дејтонскиот договор е тоа што со него се стави крај на војната, но овој акт во ентитетски поделената БиХ и денеска е изложен на критика, со постојани барања за негово доградување.
Дејтонскиот договор е потпишан на 21 ноември 1995 година во воената база Рајт Патерсон во американската држава Охајо, по 20-дневни тешки преговори, под покровителство на САД.
Конференцијата за Дејтонскиот договор траеше од 1 ноември до 21 ноември 1995 година. На неа учествуваа лидерот на босанските муслимани Алија Изетбеговиќ, претседателот на Србија Слободан Милошевиќ, хрватскиот претседател Фрањо Туѓман и главниот американски преговарач Ричард Холбрук, со неговиот тим.
Спогодбата, која е наречена Дејтонска, според гратчето покрај базата Рајт Патерсон, потпишана е на 21 ноември во Дејтон, а парафирана на 14 декември истата година во Париз.
Еден од основните принципи на кои почива Дејтонскиот договор е поделбата на БиХ на два ентитета, по клучот 51 отсто од територијата на Федерацијата БиХ и 49 проценти на Република Српска, како што беше усогласено и со Контакт групата.
Дејтонскиот договор истовремено регулираше многубројни правни и државни прашања, пред се признавањето на БиХ од соседните држави, поделба на власта меѓу државата и ентитетите, враќање на бегалците, статусот на Сараево и други важни прашања за функционирање на земјата.
Договорот во еден момент е прогласен за неуспешен и тоа половина час пред затворањето на конференцијата, бидејќи босанската страна не сакаше да ја прифати финалната спогодба околу статусот на Брчко. Актот сепак успеа, откако во последен момент беше донесена одлука арбитражата за Брчко да се спроведе дополнително. Брчко денес е посебен дистрикт и за многумина претставува БиХ во мало.
Во Република Српска Денот на потпишувањето на Дејтонскиот договор внесен е како државен празник.
Со Дејтонскиот договор предвидено е и воспоставување специјални врски меѓу Белград и Бања Лука и првата таква спогодба е потпишана на 28 февруари 1997 година.
после 14 години од потпишувањето на Дејтон, присутни се различни мислења за овој документ. Тоа во што сите се сложуваат е дека Дејтонскиот договор ја прекина војната во Босна и Херцеговина и заради тоа се смета од најуспешните мировни договори во светот. Меѓутоа, секоја страна на БиХ и понатаму има свое мислење на тој договор како и канцеларијата на високиот претставник. Додека за бошњачката страна, но и Хрватска, Дејтонскиот договор е надминат, српската страна е за негова доследна примена.
Сите овие години БиХ беше без официјална верзија на овој договор, чија копија неодамна е доставена на институциите на БиХ и тоа со посредство на Амбасадата на Франција.
Франција на институциите на БиХ достави копија од оригиналниот Дејтонски договор кој после парафирањето на Париз, беше испратен во Министерството за внатрешни работи на Франција.
Секоја страна на БиХ, како и Канцеларијата на високиот меѓународен претставник имале свои преведени примероци од Дејтонскиот договор додека во институциите на БиХ тој документ го немаше.
----------------------------------------------
Се на се Босна остана вештачка држава креирана од меѓународната заедница и одржана до ден денес од меѓународната заедница.
Успеа да опстане благодарение на НАТО и ОДХР кои направија работатите да изгледаат такви какви што се. Република Српска е ентитен креиран од НАТО.
Но прашањето сега е дали БиХ ќе остане држава и дали големите сили ќе се решат да ја растурат или тоа е во спротивно на нивните интереси?
Војната во 90. години беше креирана од западниот свет и присилениот Дејтонски договор за спас на србите? Дали оружјето кое се распродаде и воените мисии цели 15 години до денес беа целта на истата?
За многумина аналитичари и учесници во преговорите најважно и неспорно достигнување на Дејтонскиот договор е тоа што со него се стави крај на војната, но овој акт во ентитетски поделената БиХ и денеска е изложен на критика, со постојани барања за негово доградување.
Дејтонскиот договор е потпишан на 21 ноември 1995 година во воената база Рајт Патерсон во американската држава Охајо, по 20-дневни тешки преговори, под покровителство на САД.
Конференцијата за Дејтонскиот договор траеше од 1 ноември до 21 ноември 1995 година. На неа учествуваа лидерот на босанските муслимани Алија Изетбеговиќ, претседателот на Србија Слободан Милошевиќ, хрватскиот претседател Фрањо Туѓман и главниот американски преговарач Ричард Холбрук, со неговиот тим.
Спогодбата, која е наречена Дејтонска, според гратчето покрај базата Рајт Патерсон, потпишана е на 21 ноември во Дејтон, а парафирана на 14 декември истата година во Париз.
Еден од основните принципи на кои почива Дејтонскиот договор е поделбата на БиХ на два ентитета, по клучот 51 отсто од територијата на Федерацијата БиХ и 49 проценти на Република Српска, како што беше усогласено и со Контакт групата.
Дејтонскиот договор истовремено регулираше многубројни правни и државни прашања, пред се признавањето на БиХ од соседните држави, поделба на власта меѓу државата и ентитетите, враќање на бегалците, статусот на Сараево и други важни прашања за функционирање на земјата.
Договорот во еден момент е прогласен за неуспешен и тоа половина час пред затворањето на конференцијата, бидејќи босанската страна не сакаше да ја прифати финалната спогодба околу статусот на Брчко. Актот сепак успеа, откако во последен момент беше донесена одлука арбитражата за Брчко да се спроведе дополнително. Брчко денес е посебен дистрикт и за многумина претставува БиХ во мало.
Во Република Српска Денот на потпишувањето на Дејтонскиот договор внесен е како државен празник.
Со Дејтонскиот договор предвидено е и воспоставување специјални врски меѓу Белград и Бања Лука и првата таква спогодба е потпишана на 28 февруари 1997 година.
после 14 години од потпишувањето на Дејтон, присутни се различни мислења за овој документ. Тоа во што сите се сложуваат е дека Дејтонскиот договор ја прекина војната во Босна и Херцеговина и заради тоа се смета од најуспешните мировни договори во светот. Меѓутоа, секоја страна на БиХ и понатаму има свое мислење на тој договор како и канцеларијата на високиот претставник. Додека за бошњачката страна, но и Хрватска, Дејтонскиот договор е надминат, српската страна е за негова доследна примена.
Сите овие години БиХ беше без официјална верзија на овој договор, чија копија неодамна е доставена на институциите на БиХ и тоа со посредство на Амбасадата на Франција.
Франција на институциите на БиХ достави копија од оригиналниот Дејтонски договор кој после парафирањето на Париз, беше испратен во Министерството за внатрешни работи на Франција.
Секоја страна на БиХ, како и Канцеларијата на високиот меѓународен претставник имале свои преведени примероци од Дејтонскиот договор додека во институциите на БиХ тој документ го немаше.
----------------------------------------------
Се на се Босна остана вештачка држава креирана од меѓународната заедница и одржана до ден денес од меѓународната заедница.
Успеа да опстане благодарение на НАТО и ОДХР кои направија работатите да изгледаат такви какви што се. Република Српска е ентитен креиран од НАТО.
Но прашањето сега е дали БиХ ќе остане држава и дали големите сили ќе се решат да ја растурат или тоа е во спротивно на нивните интереси?
Војната во 90. години беше креирана од западниот свет и присилениот Дејтонски договор за спас на србите? Дали оружјето кое се распродаде и воените мисии цели 15 години до денес беа целта на истата?