Референдум за името? Не!
17 АПРИЛ 2011
0
Гледано од призмата на историјата, секоја голема империјалистичка сила, порано или подоцна, се соочува со неизбежниот исход на сопствената политика, а тоа е дека и домородните култури и нации на кои им ја наметнуваат својата политичка волја, со својот исконски нагон за опстанок и со страствената љубов кон своето национално, историско и културно наследство, секогаш успеваат да ја надживеат наметнатата хегемонија, да ја поразат нејзината волја, да ја натераат неизбежно да се повлече, и да останат засекогаш свои на своето. Недоследните игри и интриги за вештачки наметнатиот и божемен спор помеѓу Македонија и Грција околу името на Македонија што траат повеќе од 15 години, за нас Македонците од дијаспората претставува уште една болна и навредувачка епизода во процесот на обезличувањето на македонската држава и нација како и на нејзиниот политички, национален, историски, културен и верски идентитет и достоинство.
На национално ниво, ваквите состојби само го драматизираат безизлезното талкање на македонските политички партии во лавиринтите на се позамрсената меѓународна политика. Од друга страна, пак, во меѓународната политика, особено во онаа на Обединетите нации, овој случај со Македонија претставува невиден преседан за прием на членки и како таков треба да биде безусловно одбиен и отфрлен од секој Македонец и почитувач на меѓународното демократско право. Би изнеле само неколку морално-правни точки што веќе петнаесет години длабоко засегаат во суштинското опстојување и состојбата на моралот и духот на нашиот македонски народ и претставуваат предизвик на кој мора да му се одговори. Правно прашање број 1: Која е веродостојноста, односно легитимитетот на референцата Поранешна Југословенска Република Македонија наместо историското, националното и уставно име на Македонија?
При приемот на Македонија во ОН уште веднаш е направен прв и единствен досега историски преседан со кој директно се повредени одредбите на членот 3 од Повелбата на ОН. Со тој чин, Повелбата на ОН е најфлагрантно прекршена на штета на Македонија заради меѓународно-правни, неосновани и политички посебни потреби на една од државите-членки на Организацијата (Грција).
Ако се погледне во членот 4 од Повелбата, ќе се види дека во него е јасно пропишано дека членството во ОН е отворено за сите држави што го сакаат мирот, ги почитуваат и ги прифаќаат сите обврски пропишани со Повелбата и што се готови и способни да ги извршат тие обврски онака како што тие се пропишани.
Во став 2 од член 4, јасно е нагласено, дека приемот во членство на такви држави-кандидати се спроведува со одлука на Генералното собрание на Организацијата и по препорака на Советот за безбедност. Република Македонија беше примена како член на ОН со одлука на Генералното собрание и врз основа на Резолуцијата на Советот за безбедност. Во таа резолуција, Советот за безбедност препорачува: Поради настанатата безизлезност во наметнатиот дијалог за надминувањето на разликите во врска со правото на употреба на уставното име на Република Македонија во ОН, во рамките на органите и телата на ОН, на Македонија привремено да и се обраќаат со референцата Поранешна Југословенска Република Македонија. Битно е тука да се повлечат два клучни елемента: Прво, легитимитетот на таквата препорака се однесува единствено на контакти и преписка во органите и телата на Организацијата и тоа само на официјалните органи и тела на ОН. Тоа во никој случај не предизвикува билатерални обврски за државите-членки во нивните дипломатски и политички односи со Република Македонија, ниту пак правни обврски за други меѓународни организации. Она што е најважно, при приемот на Македонија во членство на ОН, во ниту една од расправиите на надлежните органи и тела на ОН, како ниту во еден документ не е констатирано дека Република Македонија не ги исполнува условите за членство пропишани во Повелбата (освен Грција), од причини што единствено за нив имаат важност и што од меѓународно-правен аспект претставуваат посебна и субјективна позиција. Тоа е и основната причина поради која во таа иста резолуција на Советот за безбедност на ГС, за прием во членство на Македонија се спомнува препораката на Македонија да и се обраќаат со новонаметнатата референца само во рамките и телата на ОН. Второ, од тоа време па се до денес, од вкупно 191 членка на ОН, повеќе од две третини ја имаат признаено Македонија под нејзиното историско, национално и уставно име, и имаат воспоставено полноправни билатерални, дипломатски односи. Меѓу нив се САД, Русија и Кина, како постојани членки на Советот за безбедност. Заради сето ова горенаведено, ние сметаме дека ниту еден чинител, домашен или меѓународен, нема апсолутно никакво право, ниту мандат, политички, морален ниту правен да го негира неотуѓивото право на националното име и идентитет на македонската држава и на македонскиот народ како вековното и непосредно историско наследство.
Во таа смисла бараме Македонската Влада, веднаш и безусловно да ги прекине сите преговори со Грција, а своето полноправно членство во ОН да го бара не со посредство на Метју Нимиц или кои било други меѓународни преговарачи, туку директно самата и само под своето име Македонија. Македонското национално име, интегритет, идентитет и достоинство ќе го прифати и почитува целиот свет само ако ние самите, како Македонци застанеме обединети, цврсто, непоколебливо и недвосмислено во негова одбрана. Да му покажеме на светот со пример дека за името Македонија ниту се преговара, ниту се разговара, ниту се одржува референдум, туку дека се живее и постои со него, за него. Неприфатливи се предлозите на Нимиц да се викаме Демократска Република Македонија, Нова Македонија, Горна Македонија, Независна Македонија...Не!
Проф. Нестор Огинар, САД М-р Ицо Најдовски.
извор
--- надополнето ---
