Драга...
Фино беше денес, со исклучок на двата заба што ги правев. Кога сме веќе кај тоа од сега па натаму ќе одам со мерак на заболекар

Аууу да, да ќе одам и тоа како

Ти викам јас станувам сабајлево и после саат два почнува осмицата да ме боли. Онаа другана и покрај два лека не успеа ништо да направи, џабе болкана што ја трпев. Ама пусто денес сабота кој работи? Сите легачат, почнувајќи од библиотеката ( џабе макнев толку книги) до заболекарот, значи народов никако викенд да работи. И на кој да се жалам ако не на мајка ми.. Под итно и реков да најде некој да ми го среди забот. Ми даде бројче женава, ми нацрта кај се наоѓа ординацијата и плавушана успеа некако да ја најде. На влезната врата имаше нацртано дедо мраз како држи фенер. Ама очигледно беше дека некој антиталент го имаше нацртано, па фенерот изгледаше како бомба

Какво чувство а ? Дополнителен поттик да влезеш во забарскана ординација :pos2: Влагам внатре и прво нешто што ме удри беше аромана на забарско, одвратнион мирис. Си викам ај ќе се привикнам, седнувам на стол и чекам.... Чекав цели 40 минути, ама за тоа време успеав да ја измеркам чекалната и успат да се изглупирам. Досада шо да праиш, остај тоа, подобро камера шо немаше..

Погледнувам на масичето... каква реклама...ц ц ц Имаше напишано каков е вашиот избор, и на сликата човек и забар кој го прашува а на забарската маса приватно - и современи алатки и државно чекич и клешта... Онака де чисто информативно да се илустрира нашево здравство. Вртам глава и гледам на страна напишано, цитирам: Даваме вересија на луѓе со навршени 85 години во присуство на двата родители. Дефинитивно не можев веќе да се контролирам, си викам, добро бе бива ли забар со 40 и нешо толку исчукан да биде ?! :nesvest:
И доаѓа клучниот момент. Завршува жената пред мене ( мажот и цело време ѕиркаше што се случува, а и да затоа се чудев, зарем можно е веќе мажите да не си ги пуштаат своите жени на забар да одат, пуста љубомора) и влегува забарот. Добар ден ми вика, а мене очите ококорени. Си викам у себе ааа Бети Бети ( мислам на мајка ми) ете зашто ти и покрај се идеш кај ОВОЈ забар. На мое гооолемо изненадување типот беше млад и секако сексиљав, барем тоа не може да му кидне на моето окце. Си се претставив со пола уста која сум и шо сум и да ме нема на столица ( со толкаво брзање никад не сум седнала)... И бидна шо бидна едниов заб ми го среди, не сакам да ти зборам кој срам го изедов зашо го чистеше и толку гној никад не истекло од моја уста а мораше ли баш сега ?! И таман да станам да си одам ми вика сакаш и другиот да го направиме ?! Нема проблем си велам само ти прај има јас во што да уживам, секако со анестезија. Нежен беше морам да признаам, особено кога му кажав дека прв пат ми е да примам анестезија и неговата реплика на тоа уживај душо,штом ти е прв пат ќе бидам понежен

....
Фино, барем сега ми стана јасно зашто мажот ѕиркаше толку време и зашто мајка ми и другаркине нејзини одат кај овој забар. Ете и јас решив да одам кај него, дури и во вторник си закажав пак:kesa: