Кратко резиме на она што се случи до сега.
- Најавена парада која подоцна беше преименувана во протест
- Најавени тепачи кои ќе кршеа од мавање сè што ќе се изјаснеше како геј
Резултати од досега најавеното:
- Обичен марш кој помина со неколку пароли и мала група на луѓе кои се движеа во дел кој е не значаен за циркулацијата во градот со што не попречија нормален тек на дневните настани и обврски
- Ниту една шипка не летна по неколкуте глави и задници на геј-популацијата
Заклучок:
- Слаба организација на ’дискриминираната’ маса на луѓе
- Мерење на кој му е подолг само пред монитор... На дело никој.
Коментар:
Живееме во општество кое за (не)
среќа сè уште се води по некои одредени семејни вредности и кои се обидува да ги зачува како единствени и правилни.
Секако, генерализацијата е невозможна да се направи на помала група народ, не пак на 2 милиони колку што нè има.
Не би сакал да зборувам во бројки, но сигурно не се малку оние кои се согласуваат да геј-популацијата ги ужива потполно истите права како и хетеро-популацијата.
Иако, лично јас, освен правото на брак не гледам никаква друга дискриминација.
На нас од оваа страна, на оние кои ни е нормално и единствено прифатливо да гледаме маж и жена, треба да ни стане јасно дека општеството се менува, дека вредностите се менуваат и дека сакале ние или не, еднаш ќе мораме да ги прифатиме тие промени.
Примерот со патријархатот. Колку време мажот бил газда на куќата? По одреден период тоа се менува и доаѓа време кога во некои куќи дури и жената го има главниот збор.
Можеби не станува збор за сексуална ориентација, но е чист пример на семејна вредност во едно масовно општество.
Додека пак, на геј-луѓето треба да им стане јасно дека едно општество кое со години се градело и достигнало да биде она што е, не може преку ноќ да примени нови правила кои тотално ќе ги покосуваат веќе одамна зададените вредности и норми.
Тука за пример ќе го земам доделувањето на власта. Од најстари времиња, власта ја добивал оној кој е од аристократското (кралското) потекло. Со појавата на првата држава се појавува и нов начин на здобвање со власт, а тоа е гласањето каде сите стануваат еднакви.
Сепак, предавањето на тронот се практикувало од настанокот на човекот па сè до одреден дел од развојот на општеството.
Дека некои не можат сè уште да се откажат од таквото уредување, покажува и тоа дека има земји кои ден-денес си имаат статус на кралства.
Ете, тие земји не можат или не сакаат да се прилагодат на промените кои ги налага остатокот од светот.
Сакам да кажам дека некои работи се толку силно врежани што едноставно не можат да се променат.
Земено, сè на сè, промените биле, се и ќе бидат дел од секое човечко општество. Проблемот е потребниот период за прифаќање но и самото прифаќање.
За мене, во кревет со кого сакаш па и на улица со кого сакаш.
Не завземам страна... Затоа и гласот на анкетава ми отиде за третата (според мене и најнормална) опција...
