Не му фали, отпојќе има. Сељаци рецимо. Да, знам оти е грд и најверојатно несоодветен термин, али јас живеам во град со 700 – 800 иљади жители. А глава сечам ако нема и милион, сосе дневни миграции. АЛО. Не може од два милиона народ пола да ми се сконцентрирани во едно место бе. Кај го има тоа?
Паркинг плацови. Коли за извоз, паркинг нема. Чак и најскупиот паркинг во најстрогиот центар на градов кога год пројдам е 24/7 крцат.
Артефактине од автобуси. Трамвај сакам. Не подземна, за таква веројатно пари нема да има градов никогаш, али ете, трамвај баш и може. Какви двокатни, какви бакрачи. Место да ми крсти паркови Џорџ Буш и да ми подига споменици на Тарзан, еве корисна работа. Шо к ќе ми се тревите по средина на булевар? Не се решава зеленилото така. Не памтам кај беше, али онакви, бетонски има, триес - четириес сантима, и сеа цвечки во нив. Само за да убијам некој неписмен шо проаѓа кај ќе му текне. Пушти пруга тука место билки да ми садиш, крај на приказната.
Статуине пред Собрание. Не сфаќам како можеа на она здание... Оние статуи да му ги опалат. Океј поентата, ама грдо ми е бе. :S Или у некое затуцано сивило зелена зграда ко ќе направат. :S
Семафори ми фалат. Триаголникот кај католичка, и кај Св. Јован. Години уназад ги ставаат. И оној кај Градска нека го регулираат веќе, не го можам. У секунди ми е изброено времето за поминување, тачно да изгинам на пешачки. И тоа јас, што одам метри и метри до пешачки и шо најуљудно си чекам зелено.
